"Η εκδίκηση των πονεμένων" από τον Χρήστο Σαχτούρη (Συμμετοχή στον 6ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής)

Εφτά παλικάρια με βέλη στην καρδιά

πάνε να εκδικηθούν τον δολοφόνο Έρωτα.

Παίρνουν μαχαίρια, τσεκούρια και σπαθιά

και ψάχνουν να τον βρούνε πέρα μακριά.

Πήρανε το δρόμο φεύγουνε και πάνε

τον έρωτα να σκοτώσουν να πάψουν να πονάνε.

Οπλίστηκαν βαριά το τέρας για να πέσει

να πάρουν την ευθύνη άλλος να μην πονέσει.

Κόσμο πολύ έχει θερίσει τούτος ο τοξότης

άλλος αυτοκτόνησε άλλος έχει γίνει πότης

και ξεκίνησαν λοιπόν με πόθο φορτωμένοι

για κάθε περίπτωση και στιγμή αποφασισμένοι.

Ο ένας μόλις δεκαέξι στην ακμή της εφηβείας

δεν μπόρεσε ν' αντέξει τα όρια της αγωνίας

η κοπέλα που τρελά αγαπούσε

μόνο τον περιφρονούσε.

Ο άλλος στα δεκαεφτά

με τρέλα στα μυαλά

μια μικρή είχε ερωτευτεί

μα εκείνη ούτε να τον δει.

Ο τρίτος εικοσάρης

όμορφος και αλανιάρης

για χρόνια τα κορίτσια τα γλεντούσε

έρωτας μιας βραδιάς και ύστερα τα ξεχνούσε

μα ήρθε η ώρα του να πέσει στην παγίδα

και το βέλος του έρωτα τον κάρφωσε σαν αγκίδα.

Ο άλλος στα εικοσιπέντε φοιτητής φιλοσοφίας

ερεύνησε τον πόνο της ψυχής χάριν εργασίας

μα στη ζωή του ήταν ψυχρός

και στην επιστήμη του ατσίδα

και στα βέλη του έρωτα

σήκωνε ασπίδα.

Κι έφτασε η ώρα του κι αυτουνού

και τα βέλη έρχονταν σαν σύννεφα καπνού.

Ο πέμπτος στα τριάντα

φλαουτίστας σε μία μπάντα.

Χρόνια μόνος περπατούσε στη ζωή

και με μια βιολίστρια είχε τσιμπηθεί

μα εκείνη γι' αυτόν αδιαφορούσε

παρότι αντίκρυ ούτε τον κοιτούσε

κι όσο την πλησίαζε έτρωγε πόρτες

και παίζοντας μπέρδευε τις νότες.

Ο έκτος μόλις έφτασε στα σαράντα

έχασε την πίστη του για πάντα

όταν η γυναίκα που τόσο αγαπούσε

έμαθε από άλλους πως τον απατούσε.

Έβδομος και τελευταίος

εξηντάρης μα γενναίος

από μικρός θυμάται να πονάει

το μόνο που έμαθε ήταν ν' αγαπάει

κάθε τι που γνώριζε με πάθος τ' αγαπούσε

και τη γυναίκα του μέχρι τέλος την τιμούσε.

Ξεκινάνε λοιπόν να σταματήσουν τον πόνο

έτοιμοι όλοι για τον πιο παράξενο φόνο.

Που πάτε παλικάρια χάσατε τα μυαλά σας

ο Έρωτας είναι αγρίμι θα βρείτε τον μπελά σας

καλύτερα άοπλοι με το χρόνο να τα βάλετε

ο Έρωτας έχει φτερά κι εύκολα δεν πιάνετε.

Όλοι θα σας περάσουν για τρελούς

εκεί που πάτε να τα βάλετε

ο Έρως ζει στους ουρανούς

θα πρέπει πρώτα να πεθάνετε.