Μπάσταρδος Έρωτας
Αγαπημένη απάτη μου, άρχισε να μικραίνει η μέρα τώρα που έχει μεγαλώσει η απόσταση από εσένα. Σε ξέκοψα από την μήτρα της ψυχής μου. Σε άφησα στον δρόμο σαν μια μπάσταρδη λύπη μου, αγνώστου αιτίας και σαν ένα νόθο έρωτα με ξεφτισμένο λόγο ύπαρξης.
Δεν ανησυχώ για σένα. Όλο και κάποιος που σου μοιάζει θα σε μαζέψει μέσα στο μπουρδέλο της ζωής του και θα κάνει να νιώσεις βασίλισσα. Εξάλλου δεν σε παράτησα έτσι. Όταν σε ξέκοψα, έκοψα την αγάπη στα δύο.
Το δικό σου κομμάτι το έκρυψα στο μισοφόρι της ματαιοδοξίας σου. Το δικό μου κομμάτι το άφησα αδέσποτο. Αν σε δαγκώσει λοιπόν κάπου τυχαία η αγάπη μην τρομάξεις. Απλά αγκάλιασε το υπέροχο εγώ σου και ίσως καταφέρεις να γίνεις άνθρωπος ξανά. Πάει καιρός που έπαψα να σε αναγνωρίζω και λυπάμαι που δεν θυμάμαι το όνομα σου. Ίσως να σε έλεγαν Σοφία, ίσως Πληγή, ίσως Λάθος ή Ψέμα. Μα τι σημασία έχει τώρα πια αυτό; Οι μπάσταρδοι έρωτες, μοίρα πειραγμένη έχουν.
Μαίρη Τσίλη
Το δικό σου κομμάτι το έκρυψα στο μισοφόρι της ματαιοδοξίας σου. Το δικό μου κομμάτι το άφησα αδέσποτο. Αν σε δαγκώσει λοιπόν κάπου τυχαία η αγάπη μην τρομάξεις. Απλά αγκάλιασε το υπέροχο εγώ σου και ίσως καταφέρεις να γίνεις άνθρωπος ξανά. Πάει καιρός που έπαψα να σε αναγνωρίζω και λυπάμαι που δεν θυμάμαι το όνομα σου. Ίσως να σε έλεγαν Σοφία, ίσως Πληγή, ίσως Λάθος ή Ψέμα. Μα τι σημασία έχει τώρα πια αυτό; Οι μπάσταρδοι έρωτες, μοίρα πειραγμένη έχουν.
Μαίρη Τσίλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου