"Σκιές του Μυαλού" από τη Σοφία Κραββαρίτη

Σκόρπισα τον εαυτό μου σε κομμάτια γύρω σου, για να μη νιώθεις ούτε στιγμή μονάχος. 
Στάθηκα γυμνή μπροστά σου μ' ένα αίσθημα πρωτόγνωρο. 
Γυμνή απέναντί σου, σ' ένα ερωτικό κάλεσμα αέναο. 

Δεν έντυσα ούτε την ψυχή μου, για να μην σε τρομάξει η φορεσιά της. 
Με αντίκρισαν γυμνή τα μάτια σου κι ας έτρεμα από φόβο. 
Ήταν εκείνο το χαμόγελό σου που με γέμιζε κουράγιο. 
Μου έφτασε μάλλον που σ' αγάπησα, ώστε να υπερβώ τον εαυτό μου... 

Σ.Κ