"Η Κυρία Σω" από τη Μαρία Καφφέ (6ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής - Πεζά)

(Συμμετέχει στο 2ο σκέλος του Διαγωνισμού της ψηφοφορίας των αναγνωστών...Ψηφίστε εδώ!!!)

Στις 9 και 15 ακριβώς η κυρία Σω σηκώθηκε από την πολυθρόνα της και ανέβηκε την ξύλινη σκάλα που οδηγούσε στο υπνοδωμάτιό της. Από τότε που ο κύριος Παρ πέθανε συνήθιζε να κοιμάται αργά. Η κυρία Σω ξάπλωσε στο κρεβάτι και τότε είδε μια αλεπού με γούνα φτιαγμένη από νερό να μπαίνει από το παράθυρο. Η αλεπού στάθηκε ακριβώς απέναντι από το κρεβάτι της κυρίας Σω, της συστήθηκε και της είπε ότι έχει πολύ σημαντικά νέα. Η κυρία Σω είχε ακούσει κάποτε για αυτές τις αλεπούδες. Ότα...ν ήταν μικρή η μητέρα της της είχε πει ότι αν ποτέ συναντήσει μια τέτοια αλεπού να την ακούσει προσεχτικά και να μη διαστάσει να κάνει οτιδήποτε της πει. Η κυρία Σω ρώτησε την αλεπού αν θέλει κάτι να φάει ή να πιει. Η αλεπού της είπε ότι ήταν βιαστική και ότι εξάλλου ερχόμενη προς το σπίτι της κυρίας Σω είχε βρει μια λίμνη με γιασεμιά και τα είχε πιει όλα.

"Θα μπορούσα τότε να μάθω το λόγο της επίσκεψής σας;" είπε η κυρία Σω. Η αλεπού της είπε τότε ότι στο διπλανό βασίλειο μια νεαρή κοπέλα ετοιμαζόταν να γίνει πριγκίπισσα αλλά της έλειπαν τα 20 της χρόνια. Η πριγκίπισσα θα ήταν παντοτινά ευγνώμων στην κυρία Σω αν μπορούσε να της δώσει τα δικά της. Η κυρία Σω μελαγχόλησε. Σκέφτηκε ότι στα 20 της χρόνια ήταν που είχε γνωρίσει τον κύριο Παρ. Ο κύριος Παρ είχε τα πιο όμορφα ασημένια άτια σε όλη την επικράτεια και ήταν και αυτός 20 χρονών. Η αλεπού είδε την κυρία Σω να μελαγχολεί και έβηξε για να σπάσει την ησυχία.  Η κυρία Σω σηκώθηκε από το κρεβάτι, περπάτησε μέχρι τη ντουλάπα της και έβγαλε από μέσα ένα μικρό κουτί. “Ορίστε" είπε στην αλεπού, "εδώ μέσα βρίσκονται τα 20 μου χρόνια, μπορείτε να πάτε στην πριγκίπισσα. Εξάλλου της είναι πιο σημαντικά από ότι είναι πια σε μενα". Η αλεπού πήρε το κουτί, υποκλίθηκε ξανά και έφυγε γρήγορα από το παράθυρο από το οποίο είχε μπει.

Το επόμενο πρωί η κυρία Σω σηκώθηκε στις 7 και 20 ακριβώς. Είδε κάποιες σταγόνες νερό στο πάτωμα τις οποίες, αν και την παραξένεψαν, σφουγγάρισε επιμελώς και βγήκε από το σπίτι της. 

Στο δρόμο κάποια παιδιά έλεγαν ότι στο διπλανό βασίλειο είχε φτάσει ένας νεαρός και ότι είχε τα πιο ομορφά ασημένια μάτια. Δεν ήξεραν πως τον λένε αλλά σίγουρα ήταν κάποιος σημαντικός αφού μόνοι αυτοί έχουν την τύχη να έχουν τέτοια μάτια.Η κυρία Σω δεν έδωσε σημασία. Σκέφτηκε ότι μόλις είχε μπεί η εποχή των ροδάκινων και ότι θα ήταν καλό να αγοράσει μερικά.