"Ηλέκτρα" της Μαίρης Κάντα (6ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής - Πεζά)

(Συμμετέχει στο 2ο σκέλος του Διαγωνισμού της ψηφοφορίας των αναγνωστών...Ψηφίστε εδώ!!!)

Η Ηλέκτρα κάθισε στην αγαπημένη της πολυθρόνα και πήρε στα χέρια της ένα βιβλίο. Ήταν το δικό της βιβλίο που εκδόθηκε πριν τρεις μήνες. Με απαλές κινήσεις άγγιξε τα ανάγλυφα γράμματα στο εξώφυλλο και διάβασε δυνατά. «Εκ προμελέτης φόνος της Ηλέκτρας Αναγνώστου». «Σπάνια γυναίκες γράφουν αστυνομικά μυθιστορήματα» της είχε πει ο εκδότης της, στη πρώτη τους συνάντηση. «Ίσως είμαι και εγώ σπάνια» του είχε απαντήσει εκείνη. Αγκάλιασε σφιχτά το βιβλίο και έκλεισε τα μάτια της.

Θυμήθηκε αμέσως την ηρωίδα του βιβλίου της, την Ειρήνη.

Μία εικοσιπεντάχρονη που ζούσε με τον σύζυγο της σε ένα πολύ μικρό χωριό της Κρήτης. «Μαύρα μεταξένια μακριά μαλλιά, μεγάλα μελαγχολικά μάτια και λευκό, δίχως ατέλειες, δέρμα που πρόδιδε τη νεαρή ηλικία της», είχε γράψει η Ηλέκτρα για την πρωταγωνίστρια. Θυμήθηκε και τον Αντώνη, τον «κακό» του βιβλίου και συγχρόνως σύζυγο της Ειρήνης. Τον είχε περιγράψει ως τον «κακό δράκο» ενός παραμυθιού. «Αλκοολικός, χαρτοπαίχτης και βίαιος με την σύζυγό του».

Η Ηλέκτρα άνοιξε τα μάτια της και διάβασε το τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου. «Ο Αντώνης έπεσε νεκρός στα πόδια της Ειρήνης. Το σχέδιο της είχε πετύχει. Λίγες σταγόνες δηλητήριο στο φαγητό του και ήταν πια ελεύθερη.» Η Ηλέκτρα χαμογέλασε. «Του άξιζε αυτό το τέλος» σκέφτηκε. «Νέα αρχή στην Αθήνα για την Ειρήνη» μονολόγησε «Μακριά από αυτό το τέρας». Έκλεισε το βιβλίο και πήγε να ετοιμαστεί. Σε δύο ώρες θα πήγαινε σε μία τηλεοπτική εκπομπή για να μιλήσει για το μυθιστόρημα που είχε γράψει.

Λίγη ώρα αργότερα, άγγιξε το περιεχόμενο της τσάντα της. Μόλις σιγουρεύτηκε πως το μεταλλικό αντικείμενο βρισκόταν μέσα, έφυγε από το σπίτι. Στο πλατό της εκπομπής, όλοι ήταν πολύ ευγενικοί μαζί της. Η Ηλέκτρα ήταν αγχωμένη και η παρουσιάστρια προσπάθησε να την χαλαρώσει. Της φόρεσαν το μικρόφωνο και περίμενε να αρχίσει η συνέντευξη. Απέναντί της καθόταν η νεαρή ξανθιά παρουσιάστρια.

«Σε 60 δευτερόλεπτα βγαίνουμε στον αέρα» φώναξε ο  floor manager. Τα φώτα άναψαν και η εκπομπή ξεκίνησε. Η Ηλέκτρα απαντούσε σε όλες τις ερωτήσεις, μα έριχνε και κλεφτές ματιές στη τσάντα που είχε τοποθετήσει δίπλα της.

Η συνέντευξη πλησίαζε στο τέλος της, όταν η Ηλέκτρα ζήτησε να πει κάτι τελευταίο. «Θέλετε να μάθετε και κάτι άλλο; Ο φόνος του βιβλίου έχει γίνει στη πραγματικότητα. Συνέβη πριν έξι χρόνια. Ο Αντώνης ήταν ένας απαίσιος άνθρωπος που βασάνιζε συνέχεια την γυναίκα του. Μέχρι που πήρε αυτό που πραγματικά του άξιζε.

Η Ειρήνη μόλις δολοφόνησε τον άντρα της και εξαφάνισε τα ίχνη  του, πήγε να ζήσει μόνιμα στην Αθήνα. Εκεί, άλλαξε το όνομα της, προσπαθώντας να ξεχάσει εντελώς το παρελθόν της. Έκανε πολλές δουλειές για να επιβιώσει, μα ήταν ελεύθερη. Και αυτό ήταν το πιο σημαντικό για εκείνη. Ο σύζυγος της θεωρήθηκε αγνοούμενος και η αστυνομία δεν υποψιάστηκε ποτέ την Ειρήνη.

Ξέρετε και κάτι άλλο; Το όνομα που υπέγραψα το βιβλίο, δεν είναι το αληθινό μου, αλλά ψευδώνυμο. Το αληθινό μου όνομα είναι Ειρήνη. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα χωριό της Κρήτης, ενώ τα τελευταία πέντε χρόνια ζω στην Αθήνα.»

Απόλυτη σιωπή επικρατούσε στο πλατό. Όλοι όσοι βρίσκονταν εκεί,  με κομμένη ανάσα, περίμεναν να ακούσουν τι άλλο θα πει. Εκείνη συνέχισε να λέει: «Είμαι ακόμα παντρεμένη αλλά ο σύζυγός μου βρίσκεται ακόμα στη Κρήτη…. Θαμμένος στη αυλή του σπιτιού μας.»

«Τι είπατε;» πρόφερε με δυσκολία την ερώτηση η παρουσιάστρια.

«Τον σκότωσα πριν τέσσερα χρόνια. Ήθελα μόνο να γλιτώσω από τον βασανιστή μου. Δεν άντεχα άλλο το ξύλο. Για καιρό, σχεδίαζα το θάνατό του. Μέχρι που έφτασε η στιγμή να υλοποιήσω το σχέδιο μου. Δήλωσα την εξαφάνισή του στην αστυνομία. Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα μάθετε, διαβάζοντας το βιβλίο μου. Εκεί γράφω όλη την αλήθεια. Μόνο το τέλος δεν είναι το ίδιο. Γιατί το αληθινό τέλος, θα το δείτε σήμερα… live» είπε η Ηλέκτρα και με γρήγορες κινήσεις άνοιξε την τσάντα της. Έβγαλε από μέσα ένα όπλο και το έστρεψε στον εαυτό της. Μία σφαίρα στο κεφάλι, ήταν το τέλος που είχε διαλέξει για εκείνη.