Ένα κορμί σ' ένα σταθμό που περιμένει...
Μια καρδιά που έχει ήδη ταξιδέψει...
Ένας προορισμός που δεν υπάρχει...
Σβησμένος από της αγάπης τον χάρτη...
Ένα τοπίο χαμένο στο γκρίζο του νου...
Τίποτα δεν φαίνεται...
Ομίχλη παντού...
Οι ράγες βωμός πόνου που πάνω οι σκέψεις αφήνουν κόκκινη θυσία,
μετρώντας με το αίμα τους την δική τους αξία...
Ελπίζοντας να ελευθερωθεί από τα δεσμά της η αγάπη...
Να φτάσει σε μια καρδιά που ακόμα την ψάχνει...
Ένα κορμί στον σταθμό αγόγγυστα υπομένει...
Την αναμονή ενός τρένου που δεν πρόκειται ποτέ να έρθει...
©Σοφία Κραββαρίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου