"Το Γράμμα του Άγιου Βασίλη" από τη Σοφία Κραββαρίτη

Αγαπητό μου παιδί,

συγνώμη που γι’ ακόμη μία φορά δεν έφερα το δώρο σου. Λυπάμαι τόσο πολύ που οι μύθοι δε φτάνουν τόσο μακριά για ν’ αγγίξουν τον ανθρώπινο πόνο και την πραγματική αλήθεια. Λυπάμαι για την ψεύτικη ανθρωπιά που εξυπηρετεί την υπέρμετρη ματαιοδοξία.

Αγαπητό μου παιδί συγνώμη που υπάρχω μάταια. Δε θέλω να υπάρχω με αυτό τον τρόπο. Δεν ήταν επιλογή μου. Είμαι το αγαπημένο πνεύμα των Χριστουγέννων που μισεί τα Χριστούγεννα. Είμαι η δυστυχία που μέσα στο σάκο κουβαλά πόνο.

Αγαπητό μου παιδί, δεν ξέρεις πόσο πολύ επιθυμώ να ήμουν αληθινός. Να πετάξω με το έλκηθρο και να φτάσω κατευθείαν στην πληγωμένη σου καρδιά. Δεν ξέρεις πόσο πολύ θα ήθελα να υπάρχω στ’ αλήθεια. Να ξεχειλίζει ο σάκος μου όνειρα και ελπίδες. Μακάρι να ήμουν το ευγενές πνεύμα που χαρίζει αληθινή μαγεία. Πως να πείσω όμως αυτό τον κόσμο μόνος μου;

Αγαπητό μου παιδί, αχ και να ‘ξερες πόσο πολύ θέλω να μεγαλώσεις και να γίνεις εσύ αυτός που με τη φωνή του θα καταργήσει τα παραμύθια και θα μιλήσει για την αληθινή μαγεία που μόνο η αγάπη μπορεί να προσφέρει! Εσύ αγαπητό μου παιδί, μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις. Εσύ που γνωρίζεις τόσο καλά την εξαθλίωση. Εσύ, που τη σπίθα των ματιών σου μπορείς να την κάνεις φλόγα και στη συνέχεια φωτιά που θα θεριέψει και θα ζεστάνει τις παγωμένες καρδιές. Πιο παγωμένες και από τα ίδια τα Χριστούγεννα.

Αγαπητό μου παιδί, θέλω να μεγαλώσεις. Θέλω να μιλήσεις. Θέλω να φωνάξεις. Θέλω να με καταργήσεις. Θέλω να με ξαναγεννήσεις. Θέλω να υπάρξω στ’ αλήθεια. Μέσα στην καρδιά σου, μέσα στο χαμόγελό σου και στα γελαστά σου μάτια. Ξέρω ότι στενοχωριέσαι και θλίβεσαι για τα δώρα που δεν παίρνεις. Ελπίζω τουλάχιστον αυτό να κάνει ακόμα πιο ισχυρό το πείσμα σου και να δυναμώσει τη θέλησή σου να παλέψεις για όλα όσα αξίζεις.

Αγαπητό μου παιδί, αυτός ο κόσμος σε χρειάζεται. Εσένα. Ναι, εσένα που ξέρεις τι θα πει πόνος. Εσένα που η ευτυχία δεν σε αγγίζει, γιατί είναι μακρύς ο δρόμος της ματαιοδοξίας που έχω να διανύσω και πως να φτάσω ως εκεί; Γι’ αυτό λοιπόν αγαπητό μου παιδί, πρέπει να παλέψεις. Πολύ σκληρά. Χωρίς να φοβάσαι. Μόνο όποιος δεν έχει να χάσει τίποτα ρίχνεται με ορμή στη μάχη. Κι εγώ ποντάρω στην ορμή σου, ελπίζω στη δύναμη της ψυχής σου.

Αγαπητό μου παιδί, συγχώρα με που δεν έρχομαι. Και μη στενοχωριέσαι. Δεν είμαι αληθινός, δεν υπάρχω. Πέθανα την ίδια στιγμή της δημιουργίας μου. Εσύ όμως μπορείς να με αναστήσεις.

Αγαπητό μου παιδί σε χρειάζομαι. Χάρισέ μου ζωή. Μαζί μπορούμε.

                                                                                               Με όλη μου την ελπίδα

                                                                                                      ο δικός σου Άγιος

Υ.Γ. Αγαπητό μου παιδί, σε αγαπώ.