«Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές» της Αγκάθα Κρίστι, στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη

Δεν υπήρχε περίπτωση να κυκλοφορεί στην αγορά κάτι σχετικό με την τιτανομέγιστη Αγκάθα Κρίστι και να μην το παρακολουθήσω. Αυτή τη φορά ήταν το εμβληματικό της έργο «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές» στο θεατρικό σανίδι του θεάτρου Κάτια Δανδουλάκη. Ή τουλάχιστον η θεατρική του διασκευή από τον Κεν Λούντβιχ.

Αρχικά υπήρχε μια καχυποψία και μια αγωνία κατά πόσο θα μπορέσει να μεταφερθεί σε μια σκηνή θεάτρου το σκηνικό ενός τρένου ειδικά στην Ελλάδα όπου όπως γνωρίζουμε τα μπάτζετ δεν είναι απεριόριστα. Και τελικά όλες μου οι ανησυχίες διαψεύστηκαν μόλις αντίκρυσα τα σκηνικά. Στον περιορισμένο χώρο της σκηνής, ο ευρηματικός σκηνοθέτης Αντώνης Καλογρίδης είχε καταφέρει να αποτυπώσει με εντυπωσιακό και πάνω απ΄όλα αποτελεσματικό τρόπο το Όριεντ Εξπρές. Περιστρεφόμενη σκηνή, ένας ημιδιάφανος τοίχος – προτζέκτορας – χιονισμένο τοπίο, βαγόνια τρένου αριστερά και δεξιά...γενικά κατάφερε να εκμεταλλευτεί κάθε εκατοστό της σκηνής αφήνοντας όμως αρκετό ελεύθερο χώρο στο εξαιρετικό καστ να δώσει την πινελιά που χρειαζόταν για να πάρει ζωή μπροστά στα μάτια μας η ατμόσφαιρα της εποχής.

Η τριπλέτα Χαλκιάς – Κατρανίδης – Δανδουλάκη (με τη σειρά αυτή κατά την ταπεινή μου άποψη) έδωσαν ρέστα. Ο Χαλκιάς στο ρόλο του ιδιοκτήτη της εταιρεία έδενε υπέροχα με τον Ηρακλή Πουαρό – Κατρανίδη και έδιναν στην παράσταση εκτός από τη βασική ιστορία, μικρές χιουμοριστικές στιγμές. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί (Τρύπη, Καφετζόπουλος, Κουλίεβα – ακόμα μία πολύ ευχάριστη έκπληξη, Παπαματθαίου- είναι μορφή ο άνθρωπος, τι να λέμε τώρα, Πολίτου, Δροσάκη, Μπούρας και Ζαμπετάκης) συμπλήρωναν άριστα την τριπλέτα. Βέβαια μία τέτοια παράσταση εποχής απαιτεί και μερικές ακόμα πινελιές. Αυτές ήταν τα εντυπωσιακά κοστούμια και κυρίως η καθηλωτική μουσική υπόκρουση σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης που δημιουργούσε ένα αίσθημα μυστηρίου.  

Το μόνο αρνητικό της υπόθεσης που αφορά όμως τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς της Αγκάθα Κρίστι ήταν η θεατρική διασκευή που είχε εξαφανίσει κάποιους ήρωες του βιβλίου λογικά για πρακτικούς λόγους. Παρόλα αυτά οι αλλαγές αυτές είχαν αφομοιωθεί εξαιρετικά από τις μικροαλλαγές που έγιναν στους εναπομείναντες ήρωες.

Εν κατακλείδι, μία εξαιρετική θεατρική μεταφορά ενός εκ των κορυφαίων αστυνομικών μυθιστορημάτων από την Βασίλισσα του είδους. Αν ήθελα να βάλω βαθμολογία, αυτή σίγουρα θα πλησίαζε το άριστα. Πραγματικά αξίζει τα λεφτά της...