Έκπληξη, απορία, θαυμασμός και αδημονία...αυτά είναι μερικά από τα συναισθήματα που γεννήθηκαν τη στιγμή που ανακοινώθηκε ότι οι Foo Fighters θα δώσουν μία πολύ ιδιαίτερη συναυλία στο Ηρώδειο. Τα συναισθήματα αυτά πολλαπλασιάστηκαν από τη στιγμή που κλείστηκε και το εισιτήριο και πήραν τη θέση της επιφυλακτικότητας μήπως η είδηση είχε ξεμείνει στα αρχεία των εφημερίδων από την πρωταπριλιά...
Ο λόγος βέβαια για τον οποίο ήρθαν μοιάζει λίγο με το δημοφιλές ρητό που λέει ότι "αν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνομωτεί για το αποκτήσεις" του Πάουλο Κοέλιο. Το πρώτο και βασικό είναι ότι η εκπομπή Landmarks Live in Concerts που παρουσιάζει ο Chad Smith των Red Hot Chilli Peppers αποφάσισε να διοργανώσει αυτό το event στην Αθήνα και μάλιστα στο Ηρώδειο με μία πρωτοποριακή συναυλία για τα δεδομένα του ιστορικού αυτού χώρου. Η δεύτερη και ακόμα πιο δύσκολη προϋπόθεση ήταν να συμφωνήσουν καμιά 20αριά φορείς του δημοσίου και της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως για κάθε τι συμβαίνει στην Ελλάδα και να δώσουν έγκαιρα το τελικό οκ...κάτι που ως εκ θαύματος έγινε. Η τρίτη προϋπόθεση ήταν να κυκλοφορήσουν εν τέλει εισιτήρια και να μη δοθούν μόνο προσκλήσεις σε συγγενείς και φίλους. Αφού λοιπόν όλα αυτά πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα, η τελευταία προϋπόθεση ήταν να στηθεί κάποιος πάνω από έναν υπολογιστή και με κολλημένο το refresh να περιμένει να ανοίξει η προπώληση και να προλάβει ένα εισιτήριο.
Έτσι, την ιστορική μέρα της 10ης Ιουλίου 2017, σχηματίστηκαν ουρές εκατοντάδων μέτρων έξω από το Ηρώδειο από πολύ νωρίς. Οι πόρτες άνοιξαν κάπου στις 7 παρά, ο κόσμος από πολύ νωρίτερα είχε ήδη στηθεί κάτω από τον ίσκιο των δέντρων της Διονυσίου Αεροπαγίτου και τελικά, μετά από πολλούς ελέγχους, καυγάδες για τα backpacks και ηλεκρονικούς σαρωτές μετάλλων , γύρω στις 9 και τέταρτο ο Chad Smith προλόγισε σύντομα και περιεκτικά τους Foo Fighters και το πάρτυ ξεκίνησε.
Είναι στιγμές σαν και αυτή (Times Like This, όπως λέει και το τραγούδι με το οποίο ξεκίνησε η συναυλία) που σκέφτεσαι ότι ίσως ο καλλιτέχνης να το χαίρεται ακόμα περισσότερο και από το κοινό. Ουκ ολίγες φορές εκθείασαν τον χώρο, o Dave ανέφερε ότι σε πάνω από 20 χρόνια καριέρας έχουν κάνει πολλά τρελά πράγματα, αλλά αυτό είναι το πιο τρελό τους και ότι πρώτη φορά παίζει μπροστά σε ένα ανθρώπινο τοίχος (ο λόγος για τον έντονα αμφιθεατρικό χαρακτήρα του Ηρωδείου). Από εκεί και πέρα, για τις επόμενες 2 ώρες και κάτι απολαύσαμε και χτυπηθήκαμε με ένα εξαιρετικό best of του συγκροτήματος αλλά και μια μίνι παρουσίαση (με 5 νέα κομμάτια) του καινούργιου δίσκου με τίτλο Concrete and Gold. Ξεχώρισε το Sunday Rain ενώ είχαμε την τιμή να ακούσουμε για πρώτη φορά παγκοσμίως Live το Arrows (κάπως αδιάφορο πάντως). Βέβαια δεν έλειψαν και τραγουδάρες όπως το προσωπικό αγαπημένο Pretender, Cold Day in the Sun, Learn to Fly, Best of You και το These Days. Στις καλύτερες στιγμές της συναυλίας η απόδοση του We will Rock You με ντράμερ την κόρη του Dave που αποθεώθηκε από το κοινό!!! Άντε μετά να μη γίνει ροκ σταρ η μικρούλα....
Οι ιαχές της πλειοψηφίας του κοινού (γιατί υπήρχαν και οι ξενέρωτοι που απλά βρέθηκαν με μια πρόσκληση στα χέρια τους για ένα event στο Ηρώδειο), η υπέροχη επικοινωνία του συγκροτήματος με το κοινό και η αστείρευτη όρεξη που έβγαλαν πάνω στη σκηνή έθαψαν κάποιες φωνές και ψιθύρους ότι το Ηρώδειο δεν είναι για τέτοια. Οι Foo Fighters απέδειξαν ότι είναι ένα από τα τελευταία συγκροτήματα της εναλλακτικής rock της δεκαετίας του 1990 - συνέχεια άλλωστε των θρυλικών Nirvana που έχει απήχηση ακόμα στο κοινό και προς μεγάλη μου χαρά, όπως διαπίστωσα, στους μεγαλύτερους σε ηλικία ροκερς που ξέρουν να εκτιμούν την καλή μουσική και όχι τα εφήμερα χιτάκια που κατακλύζουν τα ραδιόφωνα.
ΥΓ: Μετά απ' όλα αυτά, άνετα την κατατάσσω μέσα στις 3 κορυφαίες συναυλίες που έχω παρακολουθήσει ποτέ!!! Εσάς ποια ήταν η αγαπημένη σας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου