Επιτέλους ένα πραγματικό Rock(wave) Festival στο Terra Vibe (Αφιέρωμα-Μέρος 2ο)

Η πρώτη επίσημη μέρα (2^η στο σύνολο αφού θα προηγηθεί το αφιέρωμα στο ελληνικό metal) έχει τελειώσει. Γύρω στις 2 τα ξημερώματα είμαστε σπίτια μας (μένουμε και τέρμα θάλασσα, να πάρει), ξαπλώνουμε στο κρεβάτι έχοντας ακόμα στα αυτιά μας αυτό το γλυκό βουητό από την ηλεκτρική κιθάρα και τα δυνατά ντραμς και ξυπνάμε κατά τις 11 για να προλάβουμε να στηθούμε από νωρίς για την τελευταία μέρα του φεστιβάλ που αναμένεται ακόμα πιο δυνατή.

Για να δούμε όμως με τι θα ροκάρουμε στις 2 Ιουλίου...

ΚΥΡΙΑΚΗ, 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

"Απλά και Συντομα" της Αριάδνης Δάντε

Επιτέλους ένα πραγματικό Rock(wave) Festival στο Terra Vibe (Αφιέρωμα - Μέρος 1ο)

Δε λέω...καλή η Lana Del Ray, με τραγουδάρες, φωνάρα (κυρίως στουντιακή βέβαια) και ισχυρό ρεύμα στην Ελλάδα αλλά όχι για headliner σε ένα rock φεστιβάλ. Για την ακρίβεια στο μεγαλύτερο rock φεστιβάλ της Ελλάδας εδώ και 20 χρόνια. Έτσι φέτος οι διοργανωτές είπαν να αλλάξουν ρότα και να στραφούν περισσότερο προς τη rock σκηνή. Μπορεί στο άκουσμα των φετινών headliners κάποιοι να χαμογέλασαν ειρωνικά συνοδεύοντας την ανακοίνωση με σχόλια του τύπου «επιστροφή στο 2004» και «που τους θυμήθηκαν αυτούς» αλλά μια ματιά στο συνολικό Line up θα δείξει ότι μπορεί να ικανοποιηθεί μια μεγάλη γκάμα ροκάδων. Από τους πιο σκληροπυρηνικούς (Gojira, Paradise Lost), μέχρι τους πιο symphonic, gothic ροκάδες (evanescence, epica) ή ακόμα τους πιο light οπαδούς της ευρύτερης ροκ σκηνής (Sivert Hoyem). Και μην ξεχνάμε την πρώτη μέρα του φεστιβάλ με ένα μοναδικό line up αποτελούμενο από τις σημαντικότερες ελληνικές μπάντες του χώρου (Rotting Christ, 1000mods, Nightstalkers και δε συμμαζεύεται!!!). 

Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά τα συγκροτήματα που θα φροντίσουν να μας ξεσηκώσουν φέτος. Αρχικά το Σάββατο, 1 Ιουλίου...

ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017 

Η συγγραφέας Μαρία Καφφέ απαντά στο ερωτηματολόγιο του Προυστ

Το ερωτηματολόγιο του Προυστ είναι ένα τεστ προσωπικότητας το οποίο αποδίδεται στον Προυστ αλλά στην πραγματικότητα το δημιούργησε η Αντουανέτα, φίλη του Προυστ και αυτός απλά το απάντησε. Παρόλα αυτά έχει μείνει γνωστό με αυτό το όνομα και χρησιμοποιείται με αρκετές παραλλαγές εδώ και 130 περίπου χρόνια. Σε αυτό λοιπόν απάντησε η συγγραφέας Μαρία Καφφέ οπότε είναι μία καλή ευκαιρία να την γνωρίσουμε καλύτερα...

 

Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι;

H απόλυτη ευτυχία πολύ απλά συνίσταται στα συναισθήματα του καθενός μας.κάθε γεγονός δυσάρεστο η ευχάριστο πόσσο βαθιά η όχι μας αγγίζει..και κατα πόσο τα έχουμε βρεί με τον ευατό μας.Η ευτυχία βρίσκεται μέσα μας πάντα.

Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;

Το ξυπνητήρι..ρυθμισμένο στην ίδια πάντα ώρα για την δουλειά.

Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;

Συζητώντας με φίλες μου περιστατικά απο την φοιτητική μας συμβίωση.

Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;

Ότι είμαι πολύ παρατηρητική σε βαθμό αηδίας..και διαισθαντική...

"Απλά και Σύντομα" της Αριάδνης Δάντε

"Προσμένοντας", ένα διήγημα των ΜΑΦΡΑ και Σοφίας Κραββαρίτη (Μέρος 4ο)

(Διαβάστε εδώ τα προηγούμενα μέρη...Μέρος 1ο, Μέρος 2ο και Μέρος 3ο)

Δεν είχε κουνηθεί από την πολυθρόνα. Τα δάκρυα αποδείχτηκαν σύντροφοι καλοί μιας και δεν τον είχαν εγκαταλείψει. Αυτά και οι αναμνήσεις τον συντρόφευαν όλα αυτά τα χρόνια. Έριξε μια πονεμένη ματιά στο γραμμόφωνο που έμοιαζε να συμπάσχει και αυτό μαζί του στέκοντας βουβό. Το είχε φέρει μαζί του από το τελευταίο του ταξίδι στην Ιταλία. Είχε σταματήσει πια να πηγαίνει. Δεν άντεχε να βρίσκεται εκεί χωρίς αυτήν. Προσπάθησε να την βρει, όμως οι προσπάθειές του απέβησαν άκαρπες. Οι γονείς της δεν ζούσαν, συγγενείς δεν γνώριζε και δεν ήξερε πως να την εντοπίσει. Εκτός αυτού, θεωρούσε ότι έπρεπε να αποδεχτεί την απόφασή της να μην τον ξαναδεί. Τουλάχιστον να ήξερε το γιατί...

Διαγωνισμός συγγραφής μικρής ιστορίας για μαθητές Γ' και Δ' Δημοτικού

Διαγωνισμός συγγραφής μικρής ιστορίας για μαθητές Γ' και Δ' Δημοτικού, με αφορμή το ποίημα «Πώς θα βγω απ’ το πηγάδι;» της συγγραφέως Αριάδνης Δάντε

Το βατραχάκι της Αριάδνης έπεσε μέσα σε ένα πηγάδι και δεν μπορεί να βγει έξω, για να γυρίσει στο σπίτι του. Η Αριάδνη, σκέφτηκε να ζητήσει από τους μικρούς της φίλους να σκεφτούν έναν τρόπο, ώστε να καταφέρει το βατραχάκι να πάει με ασφάλεια πίσω στην οικογένειά του.

Η συγγραφέας Αριάδνη Δάντε και οι Εκδόσεις Τσιπούπολη, σε μια απόπειρα να αναδείξουν στα παιδιά τη σημασία της ομαδικής προσπάθειας και να ενισχύσουν τη δημιουργική γραφή, διοργανώνουν ένα διαγωνισμό συγγραφής μικρής ιστορίας για μαθητές Γ’ και Δ’ Δημοτικού.

Αγαπητοί εκπαιδευτικοί, συζητήστε το πρόβλημα του βατράχου με τους μαθητές της τάξης σας, ακούγοντας τη φαντασία, αλλά και τη λογική των παιδιών και γράψτε μια μικρή ιστορία για την επιστροφή του μικρού μας ήρωα στο σπίτι του.

«Πώς θα βγω απ’ το πηγάδι;»

"Ψάρι στα χείλη" του Βασίλη Τσικάρα

Γράφει η Σοφία Κραββαρίτη

Ένα ζευγάρι στην κρεβατοκάμαρά του. Για την ακρίβεια, πάνω στο κρεβάτι τους. Αυτοί είναι ο Φώτης και η Τζένη και τους παρακολουθώ με την προσήλωση του ηδονοβλεψία. Όχι, δεν κάνουν σεξ. Δυστυχώς. Όχι για μένα φυσικά, αλλά για τους ίδιους. Χρόνια μαζί, το δωμάτιό τους έχει γίνει πια χώρος συζήτησης. Και τι άλλο θα ήταν η συζήτηση μέσα σε ένα τέτοιο χώρο; Μα φυσικά μια ακατάπαυστη, καταιγιστική, κουραστική, αλλά και απολαυστική όσο και αστεία για τους έξω, κρεβατομουρμούρα. Όσο τους παρακολουθώ, γελάω πολύ και αβίαστα. Δεν υπάρχει κάτι επιτηδευμένο εδώ, παρά η καθημερινότητα πολλών ζευγαριών. Εκ πρώτης όψεως, ο Φώτης μοιάζει να είναι το θύμα, τόσο που σκέφτομαι "Χριστέ μου έτσι κάνω κι εγώ; Πως με ανέχεται;" για να ανακαλύψω στη συνέχεια τι μπορεί να κρύβεται πίσω από την, αστεία ομολογουμένως, βομβαρδιστική γκρίνια της Τζένης. Οι διάλογοι είναι τόσο φυσικοί που νομίζω πως ακούω τους ενοχλητικούς γείτονες ή αυτοί εμένα, δεν έχει σημασία. Το γεγονός παραμένει πως έχουν ειπωθεί τα ίδια πάνω - κάτω πίσω από πολλές κλειστές πόρτες. Συνεχίζοντας την παρακολούθηση του ζευγαριού, δεν μπορώ να μην συμπονέσω τον Φώτη που είναι σίγουρο πως δεν θα κοιμηθεί το βράδυ και αναμένω την εξέλιξη δίχως οίκτο για τους πρωταγωνιστές, μιας και μου χαρίζουν τόσο γέλιο μέσα από την αναπαράσταση της καθημερινότητάς τους, αλλά και κάποιων μακρινών αναμνήσεων.

"Προσμένοντας", ένα διήγημα των ΜΑΦΡΑ και Σοφίας Κραββαρίτη (Μέρος 3ο)

(Διαβάστε στα Links τα δύο πρώτα μέρη του διηγήματος....Μέρος 1ο και Μέρος 2ο)

«Θα σε φωνάζω Πολ», του είπε ένα μεσημέρι που το βλέμμα τους είχε μαγνητιστεί από τα γαλαζοπράσινα νερά του Άρνου.

Είχαν ξεκινήσει από νωρίς την βόλτα τους κι έτσι είχαν όλη την μέρα στη διάθεσή τους.

Ο Παύλος χαμογέλασε δίχως να πάρει τα μάτια του από τα ήσυχα νερά που του γαλήνευαν την ψυχή μαζί με την σκέψη της όμορφης αγαπημένης του. Βρίσκονταν στην γέφυρα Πόντε Βέκιο και όλη η ατμόσφαιρα ξεχείλιζε ρομαντισμό. Γύρισε και την κοίταξε και ήταν σα να έβλεπε μπροστά του την Αφροδίτη του Μποτιτσέλι. Και πως αλλιώς μπορούσε να είναι; Στην Φλωρεντία βρισκόταν, ποιος ερωτευμένος άντρας δεν παρομοίαζε το ταίρι του με αυτό το αριστούργημα; Ήταν όμως και η ίδια τόσο σαγηνευτική! Έμοιαζε να έχει ξεπηδήσει μέσα από πίνακα γεμάτο αρώματα και χρώματα καμωμένο από την ίδια την αγάπη!

«Θα μπορούσε σίγουρα να είναι μια σύγχρονη Αφροδίτη», σκέφτηκε.

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

" O πραγματικός ποιητής γεννιέται" με αφορμή την Ημέρα της Μητέρας

Σήμερα, την δεύτερη Κυριακή του Μαϊου γιορτάζουμε την Ημέρα της Μητέρας, μια γιορτή που έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα και καταδεικνύει τον μοναδικό δεσμό αγάπης και αφοσίωσης που έχει μια μητέρα με τα παιδιά της. Δεν υπάρχει λοιπόν, καλύτερος τρόπος να την γιορτάσουμε παρά με τη συντροφιά της φίλης και συνεργάτιδας Αριάδνης Δάντε που έχει αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς της στα παιδιά. 

Το νέο της βιβλίο "Ο πραγματικός ποιητής γεννιέται" από τις εκδόσεις Τσιπούπολη είναι κάτι μεταξύ μιας συγκινητικής και έντονης καταγραφής της σχέσης μητέρας-παιδιού μέσα από τα μάτια των παιδιών αλλά και ενός εξαιρετικού εγχειριδίου για κάθε νηπιαγωγό που θα επιθυμούσε να στήσει εκπαιδευτικές δράσεις με βάση αυτή τη σχέση. Με τη βοήθεια νηπιαγωγών, η Αριάδνη Δάντε συγκεντρώνει ζωγραφιές, σκέψεις, στιγμιότυπα της σχέσης των μαθητών διαφόρων νηπιαγωγείων με τις μητέρες τους. Μαθαίνουμε (και μαθαίνουν και τα παιδιά) τι κάνει ευτυχισμένη μια μητέρα. Και διαπιστώνουμε ότι αυτό είναι τα μικρά πράγματα της καθημερινότητας. Να περνάει τις ώρες της με τα παιδιά της και την οικογένειά της, να βλέπει τα παιδιά της να προκόβουν και να γίνονται σωστοί άνθρωποι. Αλλά βλέπουμε και γιατί τα παιδιά αγαπάνε τις μητέρες τους. Και η πιο συχνή απάντηση είναι η πολύ απλή, πολύ αγνή και απλόχερα δοσμένη αγάπη της μητέρας τους. Η αγάπη αυτή είναι ίσως το μόνο που πραγματικά χρειάζονται τα παιδιά (άντε και κανένα δωράκι που και που!!) για να μεγαλώσουν και να νοιώσουν ευτυχισμένα. Καλό είναι να γίνονται τέτοιες δράσεις, όπως αυτές που περιγράφει το βιβλίο, ως μια υπενθύμιση προς τα παιδιά ότι έχουν στα χέρια τους κάτι πολύτιμο. Μια συνειδητοποίηση του δώρου αυτού που μπορεί να φύγει από τα χέρια μας από τη μια στιγμή στην άλλη....

Ακολουθεί το δελτίο τύπου για την κυκλοφορία του βιβλίου....

"Προσμένοντας", ένα διήγημα των ΜΑΦΡΑ και Σοφίας Κραββαρίτη (Μέρος 2ο)

(Το 1ο μέρος του διηγήματος μπορείτε να το διαβάσετε εδώ!!)

Ταξίδευαν μαζί εκείνη την μέρα. Συμπτωματικά(;) είχαν διπλανές θέσεις στο αεροπλάνο, λες και τις είχε κλείσει η ίδια η μοίρα, με έναν μονάχα προορισμό... Το όνειρο... Γιατί τελικά ένα όνειρο ήταν για τον Παύλο, που έσβησε πριν προλάβει καλά καλά η αυγή να ανοίξει τα μάτια της σε μιια μέρα που έμοιαζε να έχει μονάχα χθες και κανένα αύριο...

Φτάνοντας στην Φλωρεντία, είχαν μάθει τα πάντα ο ένας για τον άλλο. Την στέρηση, την έλλειψη, την μοναξιά, αλλά και την μοναχικότητα. Δεν χρειαζόταν να μάθουν τίποτα άλλο. Αυτά ήταν η ζωή τους. Αυτά ήταν...

τα πάντα τους...

Η Άγκνες ήταν μισή Ελληνίδα και ζούσε στην Ρώμη. Είχε χάσει όμως το αεροπλάνο κι έτσι αναγκάστηκε να πάρει την πτήση για Φλωρεντία. Τον ακολούθησε στην Σιένα που ήταν η δουλειά του. Δεν ήθελε να πάει σπίτι της. Κόντευε βραδάκι, η ώρα που τα όνειρα αρχίζουν την προετοιμασία για τις επισκέψεις κι αυτή τα περίμενε. Είχε ακούσει πως κρατάνε όμορφη συντροφιά και βιαζόταν να τ’ ανταμώσει. Άλλο τόσο

ανυπόμονος ήταν και ο Παύλος που είχε ξεχάσει και αυτός πως είναι να ονειρεύεσαι.

"Προσμένοντας", ένα διήγημα των ΜΑΦΡΑ και Σοφία Κραββαρίτη (Μέρος 1ο)

Η συνεργάτης του blog συγγραφέας Σοφία Κραββαρίτη, συνεργάζεται με τον συγγραφέα - σκιτσογράφο ΜΑΦΡΑ και μας χαρίζουν ένα ερωτικό και ταξιδιάρικο διήγημα που μπορείτε να απολαύσετε σε 4 μέρη. Ακολουθήστε τους ήρωες στο ταξίδι τους και βαδίστε στα χνάρια τους στη μαγευτική Φλωρεντία της Αναγέννησης, σταθείτε κι εσείς στην αίθουσα αναμονής... προσμένοντας... 

Εξώφυλλο: ΜΑΦΡΑ 

 Τίτλοι: Κωνσταντίνος Βαρδής

(Από ΜΑΦΡΑ)

Το μεγάλο αεροπλάνο τροχοδρόμησε στο βάθος του διαδρόμου. Από μακριά τα δέντρα που σημάδευαν το σύνορο του αεροδρομίου, χαιρέταγαν υποκλινόμενα ταπεινά και με τις ταλαιπωρημένες κορφές τους, ανήμπορο έρμαιο στον προορισμό τους. Το βλέμμα του προσπαθούσε απεγνωσμένα να διακρίνει τα χαρακτηριστικά των νεοφερμένων. Ήξερε βέβαια ότι αυτό ήταν αδύνατο, αλλά το έκανε κάθε φορά που το αεροπλάνο της συγκεκριμένης διαδρομής έφτανε στον τόπο του. 

Ήπιε ακόμη μία γουλιά από τον καφέ του και το βλέμμα του βάλθηκε να διαπεράσει την φθινοπωρινή ομίχλη που είχε ήδη αγκαλιάσει την περιοχή, αδιαφορώντας για οτιδήποτε. Το αεροπλάνο στο βάθος είχε πια σταματήσει και τα λεωφορεία που θα μετέφεραν τους κουρασμένους επιβάτες στον σταθμό, περίμεναν υπομονετικά μεσ’ την βροχή. 

Η πόρτα άνοιξε και ένας ένας οι επιβάτες, άρχισαν να κατεβαίνουν την σκάλα που θα τους έφερνε ακόμη πιο κοντά στο ελαφρύ φθινοπωρινό αεράκι. Η βροχή όμως ήταν αυτή που υποδείκνυε τις κινήσεις τους. Ήταν η ίδια βροχή που έκανε αισθητή την παρουσία της στα μεγάλα σκονισμένα τζάμια της αίθουσας αναμονής.

Το ήξερε ότι κορόιδευε τον εαυτό του, όπως βαθιά μέσα του ήξερε ότι ποτέ δεν θα την ξανάβλεπε. Ήθελε όμως να πιαστεί από κάπου, να ‘χει κάτι να περιμένει. Αρνιόταν να πιστέψει ότι εκείνος ο μεγάλος έρωτας δεν θα ξαναζούσε ποτέ. Προσπαθούσε απεγνωσμένα να πείσει τον εαυτό του πως ήταν μόνο μια ανάπαυλα και ότι όλα μετά θα έπαιρναν τον δρόμο τους, σαν το Φθινόπωρο που βίωνε αλλά που πάντα ξαναρχόταν...στο ελαφρύ φθινοπωρινό αεράκι.

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

The Great Wall (2016, «Το Σινικό Τείχος»)

Βαθμολογία 3 / 5 

Μία ταινία με βασικό σκηνικό το Σινικό Τείχος είναι δεδομένο ότι θα είναι εντυπωσιακή. Και μάλιστα όταν σκηνοθετείται από τον Zhang Yimou που συνδυάζει τον χολυγουντιανό κινηματογράφο με την κινέζικη αισθητική, τότε οι προσδοκίες είναι υψηλές.  Έλα όμως που ο Matt Damon από τη μια και το ιδιαίτερα απλοϊκό στόρυ από την άλλη τις τσακίζουν...!!

Η ταινία αφορά την περιπέτεια 2 ευρωπαίκων μισθοφόρων (William- Matt Damon και Tovar – Pedro Pascal) που φτάνουν στην Κίνα για να ανακαλύψουν  - κλέψουν τη μαύρη σκόνη (την πυρίτιδα) από τους κινέζους. Όμως βρίσκονται εν τέλει αιχμάλωτοι ενός πανίσχυρου κινέζικου τάγματος που φυλάει το Σινικό Τείχος και προετοιμάζεται για τη μεγάλη μάχη με κάτι τέρατα της μυθολογίας (τύπου Alien φανταστείτε).  Η σφοδρότητα της σύγκρουσης με τον εχθρό θα τους οδηγήσει και αυτούς στις επάλξεις της μάχης αφού κανένας δεν περισσεύει. Εκεί συναντούν έναν ακόμα αιχμάλωτο των κινέζων τα τελευταία χρόνια, τον Ballard (Willem Dafoe) που συμμαχεί με τους 2 νεοφερμένους με στόχο να κλέψουν την πυρίτιδα και να το σκάσουν μέσα στην αναμπουμπούλα της μάχης. Αλλά όπως ίσως φαντάζεστε ο William ξαφνικά αποκτά συνείδηση και το σχέδιο πάει κατά διαόλου...

Βραβεία Superleague 2016-2017 - ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ

Ολοκληρώθηκε λοιπόν ακόμα μία σεζόν στη Superleague με τη συμπλήρωση της 30ης αγωνιστικής του περασμένο σαββατοκύριακο. Μπροστά μας έχουμε τον τελικό κυπέλλου των δικεφάλων και φυσικά τα Play off που θα κρίνουν πόσες μέρες διακοπές θα απολαύσουν οι παίκτες των ομάδων. Αυτά όμως δεν μας εμποδίζουν να βγάλουμε την ιδανική ενδεκάδα του πρωταθλήματος ψηφίζοντας τους καλύτερους για κάθε θέση. Σίγουρα η απόδοση στα εναπομείναντα παιχνίδια θα παίξει σημαντικό ρόλο αλλά η διάρκεια μέσα στη χρονιά ήταν ουσιαστική.

Ξεκινάμε με την πιο άχαρη θέση, αυτή του τερματοφύλακα που ένα λάθος του μπορεί να κρεμάσει ολόκληρη την ομάδα. Οι προτάσεις μας βασίζονται στην απόδοση καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς, στα στατιστικά των παικτών και φυσικά στο υποκειμενικό στοιχείο του γράφοντα. Αυτές λοιπόν είναι οι προτάσεις μας για κορυφαίους τερματοφύλακες...

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε