"Κριτική Σφηνάκι" από τον Βασίλη Κρουστάλη

Saga

Σκυτάλη του Τρόμου - Γιούλη Αναστασοπούλου

Με την υπογραφή και επιμέλεια της Σοφίας Κραββαρίτη
 

Γιούλη Αναστασοπούλου

Γιούλη, σε καλωσορίζουμε με χαρά στη "σκυτάλη του τρόμου" όπου βρίσκεσαι μετά από πρόσκληση - πρόκληση της Αγγελικής Μαρίνου, και θέλουμε να μας πεις ποιο ήταν το βιβλίο που χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη σου και για ποιο λόγο έκανε τη διαφορά από τα υπόλοιπα που έχεις διαβάσει. Υπάρχει κάποιο σημείο στην πλοκή του, που πιστεύεις πως δε θα ξεχάσεις ποτέ;

"Αφηγήσεις Πεσόντα" από τον Θανάση Πάνου

«Σουπερμάρκετ ‘Η Ιθάκη»
«Ramolimedo consumer»

Ραμολιμέντο έξυπνο, με εγκεφαλική μαλάκυνση επιδεινούμενη από την παράνοια και τα ανεξήγητα της εποχής του, πάρκαρε το σκαρί του , ξερίζωσε ένα ιστίο, δέθηκε γερά στο κατάρτι κουβαλώντας το στον ώμο και μπήκε στο γεμάτο με σειρήνες σούπερ μάρκετ με χάσκουσες τις τσέπες.

Φωτισμένος και δροσερός ο χώρος άλλαζε αμέσως την διάθεση. Σαν από υπερκόσμιες συχνότητες αναδυόταν μια μουσική που υπνώτιζε και άνοιγε όλα τα θέλω και όχι μόνο αυτό, δημιουργούσε και καινούργια. Χιλιάδες Σειρήνες και Αρπυίες τα αγαθά, με πρόσωπα παρθένων και συσκευασία με θελκτική φωνή καλούσαν, καταμαγεύοντα τους παραπλέοντας αγοραστές.

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

Όταν οι Ποιητές Ονειρεύονται (Dante Alighieri)

Αυτή την Κυριακή στη στήλη "Όταν οι ποιητές ονειρεύονται", φιλοξενούμε τον Δάντη Αλιγκέρι. Θεωρείται ο ιδρυτής της ιταλικής ποίησης, ενώ το έργο του "Θεία Κωμωδία", έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο του αριστουργήματος στην παγκόσμια λογοτεχνία. Ένα απόσπασμα του συγκεκριμένου έργου, επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε σήμερα.

Dante Alighieri

La Divina Comedia - Η Θεία Κωμωδία: Κόλαση 

"Ένα ξακουστό παραμύθι" από τη Δώρα Λαϊνά

Συμμετοχή στον 7ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής

Ένα ξακουστό παραμύθι κάποτε

στα χρόνια της αγάπης,

μιλούσε για λιβάδια απέραντα,

στα άδυτα της φωτεινής της κάλπης.

Η κάλπη ήταν λέγανε

με σίδερα καμωμένη,

σαν πέθαινε ένας άνθρωπος

κι έφευγε η ψυχή του,

την έπιαναν οι μέλισσες πετώντας

το κορμί του.

Την έντυναν, τη στόλιζαν

με χρυσοκεντημένα αστέρια,

κι έπειτα την έστελναν

κοντά στα περιστέρια.

"Γνωριμία με μια Νεράιδα" από τον Γιώργο Γιάγκου

Συμμετοχή στον 7ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής

Όλα έμοιαζαν ίδια και καθημερινά. Μια ακόμη υπέροχη μέρα στη φύση ξεκινούσε, γεμάτη ηλιοφάνεια και δροσερό αεράκι. Η μαγεία του πράσινου σε συνδυασμό με το ρυάκι που τρέχει ασταμάτητα χωρίζοντας το δάσος στα δύο, συνέθεταν ένα ειδυλλιακό τοπίο. Από την μια πλευρά, η φυλή των ανθρώπων, γνωστή με το όνομα Ραγκντού, από την άλλη το μυστήριο, το άβατο, ο τόπος που δεν πήγε ποτέ κανένας άνθρωπος.

Για τον 17χρονο Ρονταλ, ο οποίος μια ζωή ήταν απόκληρος από την κοινότητα του και ήθελε πάντα να ξεφύγει για να ζήσει κάτι διαφορετικό, το να μάθει τι κρύβεται πίσω από αυτό το δάσος ήταν όνειρο ζωής. Σκοπός ζωής. Ίσως και πεπρωμένο.

Red Sea Diving Resort (2019, ελληνιστί «Θέρετρο Καταδύσεων Ερυθράς Θάλασσας» ή εναλλακτικά «Οι περιπέτειες του Captain America στην Αφρική»)

Βαθμολογία 2/5

Γίνεται μία ταινία που αναφέρεται σε γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από σχεδόν 40 χρόνια, να είναι επίκαιρη ακόμα και σήμερα; Και όμως γίνεται εξαιτίας της ανθρωπιστικής κρίσης και του μεταναστευτικού ρεύματος από χώρες όπως η Συρία, που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση εδώ και χρόνια.

Η ταινία αναφέρεται σε μια άλλη ομάδα που στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και έπειτα, βρέθηκε στην ανάγκη μετανάστευσης. Αυτοί είναι οι αιθίοπες εβραίοι, οι οποίοι υπό την πίεση αντιπάλων τους στο εσωτερικό της Αιθιοπίας οδηγήθηκαν σε προσφυγικούς καταυλισμούς στο Σουδάν με απώτερο σκοπό να φτάσουν στο Ισραήλ. Μία ομάδα πρακτόρων της Μοσάντ, με επικεφαλής τον Ari Levinson (Chris Evans), αποφασίζει να βοηθήσει τους αιθίοπες εβραίους να αποδράσουν από το Σουδάν. Για να το επιτύχουν αυτό, νοικιάζουν από την κυβέρνηση του Σουδάν ένα τουριστικό θέρετρο στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας με σκοπό να το χρησιμοποιήσουν ως προκάλυμμα για τις επιχειρήσεις διάσωσης. Κεντρικό ρόλο στην υπόθεση παίζει ο Kedebe Bimro (Michael Wiliams), ένας αιθίοπας εβραίος που έχει ως μοναδικό σκοπό ζωής να σώσει όσους περισσότερους κυνηγημένους συμπατριώτες του γίνεται.

"Κριτική Σφηνάκι" από τον Βασίλη Κρουστάλη

Ο συγγραφέας Βασίλης Κρουστάλης, είναι ένας ακόμα νέος συνεργάτης του μπλογκ. Κάθε Πέμπτη θα τον έχουμε κοντά μας, να μας προτείνει... σφηνάκια, μιας και η στήλη του θα έχει κάτι από... κοκτέιλ. Τι εννοούμε; Φανατικός, αλλά και γνώστης των κόμικς, θα μας συστήσει αρκετά από αυτά, καθώς και βιβλία που έχει διαβάσει, σε μια σύντομη κριτική, μια κι έξω. Ακριβώς σαν... σφηνάκι. "Κριτική σφηνάκι" λοιπόν, και πριν σας παρουσιάσουμε το πρώτο κόμικ επιλογής του, ας μάθουμε κάποια πράγματα γι' αυτόν.

Βιογραφικό

Ο Βασίλης Κρουστάλης γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα. Έκτοτε ζει και εργάζεται στα Μέγαρα Αττικής. Το 2015 εκδόθηκε το "Ο όρκος του μάγου", το πρώτο βιβλίο από την σειρά επικής λογοτεχνίας που έχει δημιουργήσει με γενικό τίτλο "Ιστορίες του Καγάντο". Το 2018 εκδόθηκε το "Στις φλόγες του πολέμου", το δεύτερο βιβλίο της σειράς. Μέσα στο 2019 εκδόθηκε η συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Βρόχος" που μέσα της εμπεριέχεται η ιστορία "Το τελευταίο συστατικό", το διήγημα που έγραψε μαζί με την Μαρία Γεωργοπούλου. Αυτή την στιγμή συγγράφει το τρίτο μέρος της τριλογίας του Καγάντο.

Βαλκυρία

Απίστευτο!! Το "Βαλκυρία" είναι ένα από τα καλύτερα κόμικ που διάβασα ποτέ μου. Το φοβερό σενάριο σε συνδυασμό με το τέλειο σχέδιο και τα ζωντανά του χρώματα μας παρουσιάζουν ένα άρτιο αποτέλεσμα. Μια ομάδα από θαρραλέους Βίκινγκς ταξιδεύει στην κατοικία των θεών για να μάθει την αιτία του σκληρού παγετώνα που απειλεί να τους εξολοθρεύσει. Σαν οδηγούς σε αυτό το ταξίδι θα έχει ένα καταραμένο ζευγάρι που απαγορεύεται αυστηρά να αγγίζει ο ένας τον άλλον. Το τέλος του έργου με άφησε άναυδο. Η Νορβηγική Μυθολογία στα καλύτερα της. Διαβάστε το οπωσδήποτε!

 

 

"Αφηγήσεις Πεσόντα" από τον συγγραφέα και εικαστικό Θανάση Πάνου

Έχουμε την τιμή να φιλοξενήσουμε στα Koalakia σα νέο συνεργάτη, έναν ιδιαίτερα ξεχωριστό δημιουργό. Ο Θανάσης Πάνου, συγγραφέας-εικαστικός, είναι το νέο μέλος της φετινής σεζόν στο μπλογκ. Κάθε εβδομάδα, και συγκεκριμένα κάθε Τρίτη, θα σας παρουσιάζουμε τις δημιουργίες του, μέσα από την στήλη "Αφηγήσεις πεσόντα". Λογοτεχνικά κείμενα, αλλά και εικαστικά έργα, θα γεμίσουν τις Τρίτες σας από έναν δημιουργό που τιμά την τέχνη του λόγου και όχι μόνο. Πριν σας παρουσιάσουμε το πρώτο κείμενό του, σας τον συστήνουμε μέσα από το βιογραφικό του.

Βιογραφικό

Ο Θανάσης Πάνου γεννήθηκε στο Ξυλόκαστρο. Σπούδασε Οικονομικές επιστήμες κοινωνιολογία, εγκληματολογία και  στη συνέχεια πραγματοποίησε ειδικές σπουδές εικαστικών τεχνών (εικόνα ήχος-κίνηση-λόγος) με αντικείμενο έρευνας   την λειτουργιά της καλλιτεχνικής φόρμας και τη μορφική της αντιστοιχία από το ένα είδος τέχνης στο άλλο, μέσω της βιωματικής παιδείας. Είναι Ιδρυτικό μέλος του αρχείου «οπτικής ποίησης» Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών και έχει  λάβει μέρος σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις Ζωγραφικής – video-art, video-poetry στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετέχει στα δρώμενα του  Athens Art International Arts Festival και του international Film Poetry Festival (Τhe Institute for Experimental Arts). Έχει εκδώσει δώδεκα βιβλία και δοκίμια, πεζά και ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά, λογοτεχνικές ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί σε οκτώ γλώσσες. Στο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Αθηνών 2017 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο videoart με την ταινία «film noir» σε μουσική Σάκη Παπαδημητρίου.  Είναι Αρθρογράφος στο ηλεκτρονικό περιοδικό  schooltime.gr

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

Όταν οι Ποιητές Ονειρεύονται (Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου)

Όπως σας είχαμε υποσχεθεί, το blog μας ανανεώνεται και εμπλουτίζεται. Μία στήλη που θέλαμε εδώ και καιρό να εντάξουμε είναι αυτή της ποίησης με τίτλο "Όταν οι ποιητές ονειρεύονται". Κάθε Κυριακή, θα αναρτούμε ποιήματα (ξένα και ελληνικά) που μας κάνουν εντύπωση, που μας αγγίζουν, που έχουν κάτι να πουν. Γιατί το ποίημα έχει αξία όταν μιλάει στην ψυχή μας...Για αρχή φιλοξενούμε δύο ποιήματα της εξαιρετικής Κωνσταντίνας Σταθακοπούλου...Καλή Αρχή!

"Ένα εκκλησάκι" από την Αμφιτρίτη Κωνσταντέλου- Εμμανουήλ

Συμμετοχή στον 7ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής

Σε πράσινα της πικροδάφνης κλώνια,

σε μεγάλης αγριαμπέλης φυλλωσιά

χωρίς παππά, υπάρχει από χρόνια,

μιά μικρούλα ξεχασμένη εκκλησιά.

"Οι 3 σωματοφύλακες και η ατρόμητη πυγολαμπίδα" από τη Δώρα Λαϊνά

Συμμετοχή στον 7ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής

Θ: Πήγαινε μπροστά να χαιρετήσεις τον πατέρα σου.

Μ: Δε θέλω.

Θ: Πήγαινε να τον φιλήσεις, είπα.

Μ: Δε θέλω σου λέω, άσε με.

Θ: Πήγαινε είπα. Τι θα πει ο κόσμος;

Μ: Ο κόσμος; Ποιός κόσμος; Ας πει ότι θέλει ο κόσμος. Αυτό σε νοιάζει ή το πώς αισθάνομαι εγώ;

Θ: Δεν είναι σωστό παιδί μου, θα σε συζητάνε.

Μ: Δε με νοιάζει ο κόσμος σου λέω! Ας πουν ότι θέλουν. Τόσα ξέρουν, τόσα λένε. Δε με ενδιαφέρει ο κόσμος, κατάλαβέ το επιτέλους! Ο δικός μου πόνος να σε νοιάζει, όχι τα λόγια τους. Ο κόσμος πάντα θα λέει, πάντα θα βρίσκει κάτι για να πει. Δε το έμαθες ακόμη στα τόσα χρόνια της ζωής σου;

Γελάει με τον πόνο σου, και λυπάται με τη χαρά σου. Για ποιόν κόσμο μου μιλάς; Ο κόσμος θα σε ταϊσει; Αυτοί θα σε πάρουν αγκαλιά, θα τρέξουν για εσένα, όταν θα πονάς; Αυτοί θα σου χαϊδέψουν τα μαλλιά όταν θα είσαι στενοχωρημένος και θα σου πουν ¨δεν πειράζει παιδί μου, εσύ θα τα καταφέρεις την επόμενη φορά». Αυτοί, που όταν γυρνάς την πλάτη σου, σου ρίχνουν δέκα φάσκελα να έχεις για τον δρόμο; Αυτοί, που όλο ζητάνε και ζητάνε και ζητάνε, κι αν εσύ απλώσεις το χέρι για βοήθεια, σου ρίχνουν μια κλωτσιά να πας ακόμη παρακάτω; Για ποιό κόσμο μου μιλάς λοιπόν;

Θ: Άσε τις φιλοσοφίες σου, και πήγαινε μπροστά ν’ αποχαιρετήσεις τον πατέρα σου.

Μ: Παράτα με σου είπα! Δε θέλω, φοβάμαι, λυπάμαι, εγώ φταίω. Ίσως, αν τον πρόσεχα λίγο περισσότερο, να ήταν ακόμη εδώ.

Θ: Δε φταις εσύ που έφυγε, επιλογή του ήταν, δε πρόσεχε.

Μ: Όχι, δεν ήταν επιλογή του, κάνεις λάθος. Δεν είχε να επιλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους και επέλεξε τον δρόμο της φυγής. Δεν άντεχε άλλο, το ξέρεις καλά. Έτσι του έμελλε να φύγει.

Θ: Έλα, πάμε στα παιδιά, κι άστα τώρα αυτά, δεν είναι για το δικό σου μυαλουδάκι. Πάμε, να τελειώσει αυτή η μέρα, και από αύριο όλα θα μοιάζουν καλύτερα.

"Η Άλλη Στοά" του Έρικ Σμυρναίου

«Το μυρίζεις κι εσύ»; Με ρώτησε η Δήμητρα.

«Τι να μυρίσω»;

«Το άρωμα βρε! Μοιάζει με εξωτικό μπαχαρικό»!

Περπατούσαμε σε μια στοά. Σ’ ένα απ’ αυτά τα σκεπαστά περάσματα που ξετυλίγονται στο εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας, μέσα από πελώρια κτίρια που το καθένα τους καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. Απ’ την οροφή της κρεμόταν ένας μικρός γαλαξίας από πινακίδες νέον που φώτιζαν τις προσόψεις παλιών καταστημάτων.

Ήταν δική της ιδέα να έρθουμε εδώ. Είχε αναπτύξει μια πραγματική εμμονή με τη συγκεκριμένη στοά. Ειδικά από τότε που είχε διαβάσει ένα βιβλίο για τους Flaneurs, τους Γάλλους περιπατητές που περιπλανιόντουσαν άσκοπα στα Παρισινά Passages της Βelle Époque, ψάχνοντας για διόδους που έβγαζαν σε άλλους κόσμους. 

Η Συρία θρηνεί

Γράφει η Σοφία Κραββαρίτη

Η Συρία θρηνεί τα παιδιά της, ο πλανήτης πενθεί για τη Συρία. Ποια λόγια μπορούν να περιγράψουν αυτή την τραγωδία, ποια παρηγοριά θα χτυπήσει την πόρτα σε αυτό το μέρος του κόσμου; Παιδιά που δε θα μεγαλώσουν ποτέ, έμβρυα που δε θα δουν ποτέ το φως της μέρας. Ένας στρατός κοριτσιών να μάχεται, ενώ θα έπρεπε να κάνει όνειρα για το μέλλον. Αυτές οι κοπέλες δεν έπαιξαν ποτέ με παιχνίδια, γιατί γνώρισαν από νωρίς τον άνισο αγώνα με την επιβίωση. Αυτές οι νεαρές γυναίκες, δε στάθηκαν πάνω σε τακούνια, παρά στην τόλμη και την πίστη στην πατρίδα τους. Δεν έφτιαξαν τα νύχια τους, γιατί τα χέρια τους κρατάνε όπλα. Δεν κλαίνε επειδή τις παράτησε κάποιος γκόμενος, αντιθέτως χαμογελάνε κι ας ρίχνονται στη μάχη. Χαμογελάνε γιατί ξέρουν ότι η επόμενη ίσως να είναι η τελευταία τους. Κάποιες έχουν οικογένεια πίσω. Άλλες ίσως όχι. 

Σκυτάλη του Τρόμου - Αγγελική Μαρίνου

Με την υπογραφή και επιμέλεια της Σοφίας Κραββαρίτη

 

Αγγελική Μαρίνου

Αγγελική, σε καλωσορίζουμε με χαρά στη "σκυτάλη του τρόμου" όπου βρίσκεσαι μετά από πρόσκληση - πρόκληση Παναγιώτη Ζερβού, και θέλουμε να μας πεις ποιο ήταν το βιβλίο που χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη σου και για ποιο λόγο έκανε τη διαφορά από τα υπόλοιπα που έχεις διαβάσει. Υπάρχει κάποιο σημείο στην πλοκή του, που πιστεύεις πως δε θα ξεχάσεις ποτέ;

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

"Της Αγάπης Ώρα" από την Έλενα Λιάτου

Συμμετοχή στον 7ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής

… Σιμώνουν τα χείλη, σμίγουν απαλά σε ένα ταξίδι. Το ταξίδι της Αγάπης, της ηδονής, του πάθους! Κλείνουν τα μάτια και μόνο τα μάτια, της ψυχής, θορρούν την ομορφιά την ώρα ετούτη.

Μιά τρελή διαδρομή αρχίζουν, τα βελούδινα κορμιά καθώς διψασμένα, λαχταρούν το ανάλαφρο άγγιγμα. Είναι της αγάπης ώρα και όλα γύρω σιωπούν!

Το μόνο που ηχεί, ραγίζοντας τον ήχο της γυάλινης σιωπής, είναι οι καυτές ανάσες, που μαρτυρούν ότι δυό σάρκες συμπορεύονται στο ταξίδι του έρωτα, στο ταξίδι της ηδονής.

Τα μαλλιά, ανάλαφρα στους γυμνούς ώμους πέφτουν, σκεπάζοντας το στήθος που διψά για ένα άγγιγμα. Όλο το σώμα ριγά χορεύοντας στους τρελούς ρυθμούς του έρωτα..

Καθώς η νύχτα προχωρά βιαστική, απλώνοντας παντού το πέπλο της, κεντημένο με αστέρια και ολόχρυσες κλωστές, η αγάπη ξεκινά!