Annihilation (2018, ελληνιστί «Αφανισμός»)

Βαθμολογία 2,5 / 5

Παρασκευή βράδυ και αποφάσισα να δω μια ταινία για την οποία είχα διαβάσει αρκετά, θετικά και αρνητικά, οπότε μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Συνδυάζει εξωγήινους, την επιστήμα και ολίγον τι από θεωρίες συνομωσίας για το τέλος του κόσμου (στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον αν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα).

Η ιστορία μας ξεκινάει με την πρωταγωνίστρια Lena (Natalie Portman) να ξυπνάει σε καθεστώς περιορισμού και να ανακρίνεται. Μέσα από την αφήγησή της και με διαρκή flashback μαθαίνουμε ότι έχουν κατέβει οι εξωγήινοι και έχουν καταλάβει ένα μικρό μέρος κάπου στην Αμερική που όμως εξαπλώνεται. Όσες ομάδες έχουν μπει σε αυτή την περιοχή δεν έχουν επιστρέψει παρά μόνο ο σύζυγος της Lena, Kane (Oscar Isaac). Η Lena ως σούπερ ντούπερ βιολόγος θα ενταχθεί σε μία ομάδα 5 γυναικών που θα προσπαθήσουν να αποκαλύψουν την αλήθεια αλλά θα έρθουν αντιμέτωπες με παράξενους εχθρούς, με ένα διεστραμμένο φυσικό περιβάλλον και με τους ίδιους τους τους εαυτούς.

Γενικά με δίχασε η συγκεκριμένη ταινία. Από τη μία έχουμε ένα ενδιαφέρον σενάριο που ξεφεύγει κάπως από τα κλασικά με εξωγήινους και μάλιστα προσπαθεί να το κάνει πιο ρεαλιστικό εντάσσοντας αρκετά την επιστήμη (dna, βιολογία κτλ). Επίσης, οι εικόνες που μας προσφέρει μέσα από την υπό κατάληψη περιοχή είναι ενδιαφέρουσες οπτικά. Σε αυτό το κομμάτι ο σκηνοθέτης Alex Garland έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Από την άλλη όμως οι χαρακτήρες είναι παντελώς αδιάφοροι, χωρίς καμία ανάπτυξη (δεν αρκεί που μαθαίνουμε επιδερμικά τον λόγο που η κάθε μία μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία). Επίσης, η ανυπαρξία μουσικής επένδυσης (ή τουλάχιστον σοβαρής μουσικής επένδυσης) και το αργό τέμπο στο οποίο εξελίσσονται τα πάντα (εκτός από τις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού σκηνές δράσης που τελειώνουν γρήγορα) κάνουν την ταινία ιδιαίτερα αργή και σε ένα βαθμό βαρετή. Αναγνωρίζω πάντως στους δημιουργούς ότι προσπάθησαν να βγουν από την πεπατημένη του Hollywood και να φτιάξουν μία ταινία με συνηθισμένο θέμα αλλά ασυνήθιστη οπτική και καλλιτεχνία.

Ίσως να φταίει ότι δεν μπήκα από την αρχή στο βαθύτερο νόημα, ίσως να ήμουν και κουρασμένος αλλά γενικά η ταινία με κούρασε ακόμα περισσότερο αν και υπήρχαν στιγμές που μου τραβούσε το ενδιαφέρον. Θα την προτείνω μόνο και μόνο γιατί είναι ιδιαίτερη με κρυμμένα νοήματα.