Ωτοασπίδες
Της μελωδικής του ήχου αντάρας
Ακροατές μα όχι δέκτες
Σε κακίες και πλατειασμούς
Και απολογίες και ισχυρισμούς
Αν θες να σώσεις την ομιλία
Δώσε της αξία
Και τραγούδα συνειρμούς
Της αγνής πρόθεσης φερέφωνα
Ανέφικτο να γίνουν όλοι
Κανείς με του καλού τη σχόλη
Και από τύψεις φλυαρεί
Για τον εαυτό του,τον ίδιο,ποιος φταίει και ποιος
υπερβάλλει
Ασυμφωνία πολυφωνική
Και όσα είπε δεν ανακαλεί
Θα υπάρχουνε δυο-τρεις
Μες στο πλήθος της βουής
Γεννημένοι για ωτοασπιστές
Αναιμικοί ειρηνιστές
Που τότε άντεχαν τις κραυγές
Έψαχναν σ'αυτές χροιές ευγενικές
Τώρα σωπαίνουν και μαραίνουν
Στα ακούσματα του "εγώ" λίγοι
αρρωσταίνουν
Χλίδα και παρωπίδες
Πάντα πήγαιναν μαζί
Τις ωτοασπίδες σα φοράς
Σιγαλιά ηχεί στην κοσμική κραυγή
Τις ωτοασπίδες
Επένδυση διαχρονική
Σα φοράς
Του σκότους η βαβούρα δε θα σε πτοεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου