Τα Δεσμά της Ομπρέλας (3ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

Από την Τριανταφυλλιά Καϊμακάμη

Λέξεις που πλέχτηκαν σε Θερμαϊκού κύματα

Σχέσεις που μπλέχτηκαν σε εγωισμού σύρματα.

Συννέφιασε κρυμμένα αισθήματα στην προκυμαία.

Ηλιοβασίλεμα.

                                                                                

Ο δρόμος αδειάζει, τα ποδήλατα μακραίνουν

Και οι ομπρέλες στέκουν να αγναντεύουν  τα ανείπωτα.

Σηκώνουν να πετάξουν τα σιδερένια σχοινιά,

να κυνηγήσουν όνειρα για αιθέρια φιλιά,

στις γαλάζιες πνοές της μεσογείου.

Ανώφελα.

 

Έτσι το θέλησες, να τις δέσεις σε χάλκινες γραμμές,

 σαν  πεταλούδες που κλείνουν τα παιδιά σε γυάλινα βάζα.

Έτσι, να μαρτυρούν  λάθη και να μετρούν  πάθη της πόλης

πλάι σ’ αφρούς καραβιών και ψυχών που ταξιδεύουν.

Φέτα πορτοκάλι το προδομένο φεγγάρι

πέφτει στα αλκοολικά ποτήρια της λήθης.

Φθαρμένα βελούδα βολεύουν  συνειδήσεις.

Ενοχική σιωπή.

Δρόμοι ησυχάζουν, φώτα χαμηλώνουν,  ανάβουν τα απωθημένα.

Οι ομπρέλες κάνουν να κλείσουν μα το λιμάνι φυσάει στερεότητα.

Φθηνά φορέματα και ψεύτικα βλέμματα

γύρω σας  και δίπλα σας  και πάνω σας  και παντού.

Κόκκινες γόπες,  χαμηλόφωνες συναλλαγές

φθηνά ναρκωτικά και πνιγμένες κραυγές.

Θρυμματισμένος πάγος.

Ξημέρωμα. Πιάνει  σιγανή βροχή, καλύτερα.

Ένα βάζο σπάει και λίγα όνειρα σκορπάνε γύρω σας.

Τώρα νιώθετε πιο χρήσιμες έτσι που στέκεται.

Βρέχει. Καλύτερα.