Η σημασία της Μοίρας (3ος ΔιαγωνισμόςΕλεύθερης Γραφής)

Από την Όλγα Ευσταθιάδου

Όλοι κατά καιρούς θα παρατηρήσαμε κάποιες "αλλαγές" στη ζωή μας , άλλες επιλεγμένες , άλλες ξαφνικές , άλλες προγραμματισμένες , άλλες ανεξέλεγκτες και απρόσμενες .

Πολλές φορές αυτές οι "αλλαγές" γίνονται αποδεκτές από κάποιους χωρίς άλλη δυνατότητα επιλογής και άλλες φορές καταβάλλοντας προσπάθεια αποφυγής με η χωρίς αποτέλεσμα , γιατί όπως λέει και το ρητό του μεγάλου μας Σωκράτη «Την ειμαρμένην ουδ' άν εκφύγοι » , δηλαδή το πεπρωμένο κανείς δεν μπορεί να το αποφύγει , δεν μπορείς να ξεφύγεις από κάτι που είναι γραμμένο για σένα να γίνει , δεν μπορείς να ξεφύγεις από την "μοίρα ", αλλά βέβαια θα μου πείτε δεν ξέρει κανείς κατά πόσο ισχύει η όχι αυτό , γι' αυτό υπάρχουν και κάποιοι που συνέχεια πάνε κόντρα στη "μοίρα " χωρίς να υπολογίζουν και χωρίς να θέλουν να υπολογίσουν το τι μπορεί να συμβεί με μιά τέτοια συμπεριφορά .

Η λέξη "μοίρα" βγαίνει από το ρήμα "μοιράζω", είναι δηλαδή το "μερίδιο" και το "μερτικό", το κομμάτι που παίρνει ο καθένας από τη μοιρασιά ενός όλου , έτσι μοίρα σημαίνει πάνω απ' όλα το μερίδιο που διεκδικεί ο καθένας στη ζωή και την ευτυχία.

Η "μοίρα " από μόνη της προδιαθέτει στο πεπρωμένο της ζωής κάθε ανθρώπου όπου και θεωρείτε προδιαγεγραμμένο από ανώτερες δυνάμεις , όπως ακούγεται στη λαϊκή παράδοση που οι μοίρες ήταν τρείς αδερφές αθάνατες , γριές και δύστροπες , που έγραφαν σε βιβλίο την τύχη του καθενός  αλλά και κατά την μυθολογία που παραθέτει πως ήταν τρείς θεότητες ονόματι Κλωθώ , Λάχεσις , Άτροπος και προσωποποίηση του πεπρωμένου.

Οι Μοίρες παριστάνονταν, λοιπόν ως τρεις γυναικείες μορφές που κλώθουν και η κλωστή που κρατούν στα χέρια τους, είναι η ανθρώπινη ζωή , συμβολίζεται έτσι το πόσο μηδαμινή κι ασήμαντη αποδεικνύεται τελικά , αφού κόβεται με το παραμικρό , όπως μια κλωστή.

Η πρώτη Μοίρα, η Κλωθώ που συμβολίζει και το παρόν , γνέθει το νήμα της ζωής, η δεύτερη, η Λάχεσις το μέλλον , μοιράζει τους κλήρους , καθορίζει τι θα «λάχει» στον καθένα (εξού και λαχείο) , η τρίτη Μοίρα, τέλος , η Άτροπος το παρελθόν , κόβει χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, όταν έρθει η ώρα, την κλωστή της ζωής των ανθρώπων.

Οι Μοίρες είναι επομένως οι δυνάμεις που ευθύνονται για τα καλά και τα κακά της ζωής του κάθε θνητού, από τη γέννηση μέχρι το θάνατό του , παίρνουν την δύναμή τους από τον Δία. ο οποίος για το λόγο αυτό καλείται και «Μοιραγέτης» , στις Μοίρες υπακούουν μέχρι και οι θεοί, οι οποίοι έχουν όμως τη δύναμη να την αλλάζουν, μια αλλαγή τέτοια όμως θα διατάρασσε την αρμονία του σύμπαντος κόσμου.

Πίστευαν επίσης πως το νήμα της ζωής το έγνεθαν οι Μοίρες δυο φορές κατά τη διάρκειά της, μία κατά τη γέννηση και μία κατά το γάμο, γιατί ήταν δύο γεγονότα σημαντικά για την παραπέρα πορεία της.