Ένας φαύλος κύκλος (2ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

21η Συμμετοχή  από την Αλεξία Βλάρα

Από τότε που ο άνθρωπος οργανώθηκε σε κοινωνικές ομάδες, αυτόματα εμφανίστηκε και η ανάγκη για διοίκηση, αυτών των ομάδων, που είναι αρκετά δύσκολο. Έτσι έπρεπε κάποιος να ρυθμίζει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα κάθε μέλους μέσα στην ομάδα. Την εξουσία κάθε φορά κατείχε ο πιο δυνατός. Η τέχνη «του διοικείν» όμως είναι εύκολη γιατί η εξουσία πάντα γοητεύει αυτόν που την κατέχει με αποτέλεσμα να γίνεται φύλαρχος, ματαιόδοξος, συμφεροντολόγος και αρκετές φορές καταπατητής των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Σταδιακά και μετά από πολλές αγώνες ο λαός οργανώθηκε, κατάλαβε την δύναμή του και ζήτησε ο ίδιος συμμετοχή στα «κοινά» εγκαθιδρύοντας έτσι το δημοκρατικό πολίτευμα, που είναι ο πιο σωστός τρόπος διακυβέρνησης.

Το θέμα είναι υπάρχει δημοκρατία και υπήρχε ποτέ; Με τον όρο δημοκρατία εννοούμε το διοικητικό σχήμα εκείνο όπου κυβερνάει ο ίδιος ο λαός, είτε έμμεσα όπου την εκτελεστική εξουσία ακούν οι αντιπρόσωποί του είτε άμεσα, εκλέγοντας τους αντιπροσώπους του. Δημοκρατία με την απόλυτη έννοια της δεν υπήρξε ποτέ. Στην καλύτερη δυνατή μορφή της ήταν τον 5ο αιώνα με τον Περικλή στην Αθήνα. Κι εκεί όμως υπήρχε ο διαχωρισμός ελεύθεροι-σκλάβοι-γυναίκες.

Ο Τσόρτσιλ πρωθυπουργός της Αγγλίας είπε κάποτε: « Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει βρεθεί κάποιο άλλο καλύτερο.» Θέλοντας να δείξει ότι η διακυβέρνηση ενός λαού είναι πολύ δύσκολη υπόθεση και το δημοκρατικό πολίτευμα θέλει πολύ αγώνα για να είναι γνήσιο μιας και απειλείται από πολλούς κινδύνους.

Κατά πόσο είμαστε έτοιμοι για να δεχτούμε αυτούς τους κινδύνους και μέχρι που είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε για την εξασφάλιση της; Είναι πρόδηλο ότι, η δημοκρατία απαιτεί ενεργητικότητα μέσα στην ζωή, για αυτό έχουν γίνει και πολλές ανθρωποθυσίες, όχι φανατισμός στις απόψεις , χρήση διαλόγου για την επίλυση των διαφορών και προστασία της προσωπικής ελευθερίας. Ακόμη, πρέπει να υπάρχει αναπτυγμένη και άγρυπνη κριτική ικανότητα για να μην παρασύρεται κανείς από «κούφιες υποσχέσεις και βαρύγδουπες» προγραμματισμένες δηλώσεις.

Διότι δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρούμε συνεχώς τα ίδια και τα ίδια στις δηλώσεις των πολιτικών, την ίδια μασημένη τροφή. Μία τροφή, η οποία είναι σάπια και γεμάτη μικρόβια που το μόνο που σου έρχεται είναι να την αποβάλλεις διώχνοντάς την μακριά.

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που κάνει τους αποστάτες της πρωθυπουργούς , δίνει παράσημα σε «κάλπικες» υποσχέσεις, καθιστώντας έτσι την δημοκρατία σε λάθος κατεύθυνση. Η δημοκρατία δεν είναι για λίγους, μόνο για 300, αφορά όλους μας και είναι χρέος μας να την οδηγήσουμε στην σωστή κατεύθυνση. Η ζωή αποτελεί ένα σπάνιο αγαθό και είναι σπουδαίο «να καταπίνει κανείς ακόμη και την στερνή της στάλα» για να καταξιώνεται σαν ανώτερο δημιούργημα μέσα στο σύμπαν…

"Τούτην την παρτίδα την έχομεν , όλοι μαζί και σοφοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και στρατιωτικοί και πολιτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι: όσοι αγωνιστήκαμεν αναλόγως ο καθείς έχομεν να ζήσουμε εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί και να μην λέγει ο δυνατός εγώ, ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς εγώ? Όταν αγωνιστεί μόνος του και φτιάξει ή χαλάσει. Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φτιάχνουν , τότε να λέμε εμείς...
Είμαστε στο εμείς, όχι στο εγώ…!
Μακρυγιάννης