"Εγώ και ο Θεός" από την Παναγιώτα Κοραή

Συμμετοχή στον 7ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής

Μερικά κάγκελα εμποδίζουν την θέα

Μικρά λυχναράκια φωτίζουν ωραία

Ένα αεράκι μου μπερδεύει τα μαλλιά

Θυμάμαι ένα χαμόγελο, τότε παλιά

Ηρεμώ τις αναμνήσεις μου, νιώθω τώρα

Στιγμές σαν αυτή μου μοιάζουν με δώρα.

Τίποτα ζωντανό δεν μένει γύρω στάσιμο

Μια πέρδικα ακίνητη από φτερούγας σπάσιμο.

Και το νερό ανήσυχα, γοργά μόνο παλεύει

Η αλμύρα την πέρδικα σιωπηλά γιατρεύει.

Τ’ άστρα απόψε να ανταμώσω ελπίζω

Ψάχνοντας στον ουρανό τα μάτια μου γυρίζω.

Δίπλα μου λίγα λουλούδια κυματίζουν

Πως έχει ομορφιά η ζωή απόψε μου θυμίζουν.

Λίγες σκιές μου κρύβουν το αμυδρό φως

Απόψε στην παρέα μου εγώ και ο Θεός

Θαρρώ γέλια πως ακούω και ταράζομαι

Από ένα δάκρυ στο πρόσωπο χαράζομαι.

Μέσα μου διαλέγω αργά ποιους θ’ αφήσω

Κάθε πόνο μου συλλέγω να ξαφρίσω.

Οι σελίδες γυρίζουν να κρύψουν τις λέξεις

Κλείνω τα μάτια ώσπου ήλιε να φέξεις.