"Ίχνη της Καρδιάς" του Χρήστου Κεσκίνη

Μικρή μου κουκλίτσα

(μου επιτρέπετε, μέρα που είναι να το αφιερώσω στην μικρή μου αδερφή Δήμητρα)

Όταν γεννήθηκες. δεν σε μίσησα όπως όλοι φοβόταν. Ούτε σε ζήλεψα, όπως πίστευαν.

Γιατί ήσουν η μικρή, αμόλυντη κουκλίτσα μου.

Άλλωστε ήμουν μεγαλύτερος και έπρεπε να σε προστατέψω στην αγκαλιά μου.

Γιατί ήσουν η μικρή, εύθραυστη κουκλίτσα μου.

 Όταν έκλαιγες, πονούσα. Όταν γελούσες, πετούσα.

Γιατί ήσουν η μικρή, αγνή κουκλίτσα μου.

Μεγάλωνες μαζί μου. Δεν ήμουν πάντα δίπλα σου, μα σε στήριζα πάντα!

Γιατί ήσουν η μικρή, ανέγγιχτη κουκλίτσα μου.

Η ζωή σε πήρε μακριά μου, μα τα νέα σου ταξιδεύουν γρήγορα κοντά μου.

Γιατί είσαι η μικρή, αδάμαστη κουκλίτσα μου.

 Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσο μακριά και αν είσαι, πάντα να θυμάσαι:

Είσαι και θα είσαι η μικρή, πολύτιμη κουκλίτσα μου.