"Η Ελεγεία της Προσφυγιάς" από τον Αντώνη Ευθυμίου (5ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής - Ποίηση)

(Τα αποτελέσματα του φετινού διαγωνισμού αποτελούν μια επιβεβαίωση των όσων μάθαμε πέρυσι για τον νικητή του αντίστοιχου διαγωνισμού στα πεζά. Ότι ο Αντώνης Ευθυμίου έχει ένα εξαιρετικό ταλέντο να αποτυπώνει με λέξεις βαθιά συναισθήματα και να συνεπαίρνει τους αναγνώστες. Με το ποίημα του "Η Ελεγεία της προσφυγιάς" πήρε την ξεκάθαρη νίκη. Με πρωταγωνιστές τη θάλασσα και τους πρόσφυγες και μέσα σε λίγες γραμμές αποτύπωσε τον νέο ρόλο της θάλασσας και των ακτών της ως φυλακές για ανθρώπινες ψυχές. Παράλληλα εξείρε την ελληνική (και όχι μόνο) καρδιά που χωράει τους πάντες!!)

 
Η Ελεγεία της Προσφυγιάς

 

Βούτηξε η σελήνη στην αγκαλιά της θάλασσας

και γέννησε το πέλαγος νησιά,

λευκά μαργαριτάρια

καρφωμένα στης Ελλάδας το διάδημα.

Στα φιλντισένια κύματα

γράφτηκαν ενάλιες συγχορδίες,

γαλάζιες ραψωδίες,

που γλίστρησαν απ’ την πένα του Ομήρου.

Ένα αστέρι, όμως, σκόνταψε

στου Ίκαρου το βλέμμα

και τα κοχύλια έλιωσαν, γινήκαν δάκρυα

και πέτρωσαν οι γλάροι, σαν ουράνια αγάλματα.

Αγκάθια βγάλανε τα δαντελένια ακρογιάλια

για να θυμίζουν συρματόπλεγμα στους πειρατές που θάρθουν.

Μα ποιος κουρσάρος καταπίνει την ανάσα του

και με μελτέμι χαϊδεύει την οδύνη του;

Πρόσφυγες είναι αυτοί που ξεπροβάλλουν στα ανοιχτά,

κάτι πουλιά ξενιτεμένα,

που στην αντάρα του πολέμου βγάλανε φτερά

για ν’ αλαργέψουν μακριά απ’ την πατρίδα.

Το καράβι τους είναι χωλό, χωρίς κουπιά,

κι η πλώρη σκουριασμένη,

αφού την κατασπάραξε η συννεφιά.

Μονάχα η ελπίδα τους απέμεινε,

να την απλώσουνε πανί στου μισεμού το άλμπουρο.

Μια τρικυμία ιδεών θα ξεβράσει τα όνειρά τους

και μετά τα σώματά τους,

και το Αιγαίο θα γιομίσει ρούχα αδειανά,

κουρέλια άθλια, που το μίσος χρόνια ύφαινε.

Όσοι πατήσουν το πόδι στη στεριά

θα συναντήσουν περήφανους ανθρώπους,

που δε λογιάζουν φυλές και χρώματα,

αλλά έχουν ευρύχωρη καρδιά

για να χωρέσουν τον πόνο όλου του κόσμου.