"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

Μια διαφορετική κριτική του βιβλίου "Οι 50 αποχρώσεις του γκρι"

Από τη συγγραφέα Μαρία Καφφέ

(Η αγαπητή φίλη και συνεργάτιδα του blog, Μαρία Καφφέ, ολοκληρώνοντας το βιβλίο "Οι 50 αποχρώσεις του γκρι" που κέρδισε χάρη στην πολύ καλή της παρουσία στον 4ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής μας δίνει την δική της εξήγηση για την τεράστια επιτυχία του συγκεκριμένου βιβλίου)

 

'Επεσε πρόσφατα στα χέρια μου το πολυσυζητημένο βιβλίο “Οι πενήντα αποχρώσεις του γκρί” της συγγραφέα El James. Προσπάθησα να κατανοήσω ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός μπέστ σέλλερ που έχει πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και συνεχίζει να πουλά. Μία πρώτη  μου παρατήρηση είναι ότι αντιπροσωπεύει και έχει απήχηση στο παγκόσμιο οικουμενικό χωριό που ζούμε δηλαδή ,σε διαφορετικούς λαούς,διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς. Ποια είναι αυτην η μαγική συνταγή της τεράστιας επιτυχίας; Πρόκειται για μία απλή καθημερινή ιστορία αγάπης,μας μιλά για το κορίτσι της διπλανής πόρτας ή είναι οι φαντασιώσεις των σκηνών πάθους που μας εφορμούν να το εκθειάζουμε;

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

«Αντεροβγάλτης», η πρωτότυπη κινηματογραφική-τηλεοπτική-θεατρική παράσταση του χειμώνα

Όχι, δεν μπερδεύτηκα στον τίτλο. Και θεατρική και κινηματογραφική παράσταση...για να μην πω και τηλεοπτική τύπου True Detective. Την Παρακευή λοιπόν παρακολούθησα το πρώτο επεισόδιο (αααα, πόσες φορές θα το πούμε, δεν μπερδεύτηκα...ναι, το πρώτο επεισόδιο) με τίτλο «Πως κάτι που δεν είναι αλήθεια, είναι» της θεατρικής παράστασης 4 επεισοδίων «Αντεροβγάλτης» βασισμένη εν μέρει στην ιστορία του διαβόητου δολοφόνου του 19^ου αιώνα, Τζακ Αντεροβγάλτη.

Η θεατρική ομάδα Νοσταλγία και το θέατρο Rabbtihole μας παρουσιάζουν ίσως την πιο πρωτότυπη θεατρική παράσταση του φετινού χειμώνα (και αρκετών προηγούμενων χειμώνων θα πρόσθετα). Πρόκειται για μια σειρά 4 επεισοδίων που θα παιχτούν για 10 παραστάσεις το κάθε ένα. Την Κυριακή, 23 Οκτωβρίου ολοκληρώνεται ο κύκλος του 1^ου επεισοδίου και ήδη οι κριτικές είναι εξαιρετικές ενώ θα ακολουθήσουν τα άλλα 3 επεισόδια 7-18/12/2016 το 2^ο με τίτλο «Στα ίχνη του μονόκερου», 29/3-9/4/2017, το 3^ο επεισόδιο «Αυτός που μπορεί (είναι ο επιθεωρητής)» και το 4^ο επεισόδιο 17-28/5/2017, «Το μομέντουμ». Η τηλεοπτική δομή της παράστασης είναι η πρώτη από τις 2 μεγάλες καινοτομίες. Το δεύτερο, ακόμα πιο ενδιαφέρον σημείο είναι η σκηνοθεσία του Γιώργου Σίμωνα (είναι και ο συγγραφέας του έργου btw) που σε συνδυασμό με την εξαιρετική σκηνογραφία της  Τόνια Ράλλη προσφέρουν μια μοναδική εμπειρία στο κοινό. Η αίθουσα του Rabbithole έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να χωράει πάνω από 10 διαφορετικές σκηνές – τοποθεσίες σε κάθε γωνιά της. Οι θεατές διασκορπισμένοι μέσα σε αυτή γίνονται ένα με τα σκηνικά και τους ηθοποιούς. Χαρακτηριστικό είναι ότι το κέντρο της αίθουσας έχει μετατραπεί σε μπαρ, με κάποιους από τους θεατές να κάθονται στα τραπέζια ως πελάτες. Εκτός από το μπαρ, μεταφερόμαστε μέσα στο αρχηγείο της αστυνομίας, στο ιατρείο ενός ψυχιάτρου, στο θερμοκήπιο μιας παράξενης τύπισσας, στο γκισέ ενός κινηματογράφου, ε ένα μοτέλ, στην πίστα ενός show υπνωτισμού, στο σπίτι του επιθεωρητή, σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο σε μια χιονισμένη γωνιά της Βοστώνης (εκεί διαδραματίζεται το θεατρικό) και σε μερικά ακόμα μέρη. Αν αναρωτιέστε που χωράνε όλα αυτά τα σκηνικά, θα πρέπει να δείτε το θεατρικό για να καταλάβετε την εξαιρετική δουλειά που έκαναν οι συντελεστές σε αυτό το κομμάτι. Επίσης, βοηθάει και ο σχετικά μικρός αριθμός θεατών που μπορούν να παρακολουθήσουν την κάθε παράσταση (όχι πάνω από 70-80 άτομα).

Διαγωνισμός με δώρο το βιβλίο "To κρεσέντο ενός μοιραίου πάθους" από τον Στέφανο Παρχαρίδη

Είναι μεγάλη μας χαρά που ο Στέφανος Παρχαρίδης, ένας από τους συμμετέχοντες του 4ου Διαγωνισμού Ελεύθερης Γραφής του blog μας "γέννησε" το πρώτο του λογοτεχνικό παιδί, το βιβλίο "Το κρεσέντο ενός μοιραίου πάθους", το οποίο διαβάσαμε, ενθουσιαστήκαμε και κριτικάρουμε παρακάτω. Πριν διαβάσετε την κριτική μας, σας δίνουμε την ευκαιρία, σε συνεργασία πάντα με τον συγγραφέα και με τη Σειρά Κήπος, να κερδίσετε ένα αντίτυπο με ιδιόχειρη αφιέρωση. Τα βήματα που πρέπει να κάνετε είναι τα εξής απλά (αν δεν τα έχετε ήδη κάνει):

1) Like στη σελίδα του blog koalakia στο fb και να ακολουθήσετε τη σελίδα του Στέφανου Παρχαρίδη 
2) Κοινοποίηση της συγκεκριμένης ανάρτησης στη δική σας σελίδα (ευπρόσδεκτα και τυχόν σχόλιά σας) και
3) να μας στείλετε ένα μήνυμα στο fb ή mail στο koalakia2012@gmail.com με το ονοματεπώνυμό σας. Σε απάντηση θα λάβετε ένα μήνυμα με έναν μοναδικό αριθμό με τον οποίο θα μπείτε στην κλήρωση.

Συμμετοχές γίνονται δεκτές μέχρι την Κυριακή 30 Οκτωβρίου ενώ η κλήρωση θα γίνει ηλεκτρονικά την Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου με τη βοήθεια της ηλεκτρονικής πλατφόρμας random.org όπως πάντα.

Διαβάζοντας το κείμενο του Στέφανου Παρχαρίδη «Δύο σταγόνες ελπίδα» (με κλικ πάνω στον τίτλο μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο) με το οποίο έλαβε μέρος στον 4^ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής του blog μας, δύο πράγματα κατάλαβα...τη σημασία που δίνει στην έννοια της μητέρας στη ζωή ενός ανθρώπου και την ευαισθησία με την οποία προσεγγίζει τα θέματα που τον αγγίζουν.

Η πρώτη του συγγραφική προσπάθεια λοιπόν, έρχεται να επιβεβαιώσει αυτή την άποψη που είχα σχηματίσει και να προσθέσει ακόμα περισσότερα στοιχεία του χαρακτήρα του συγγραφέα αλλά και του ταλέντου του στη συγγραφή. «Το κρεσέντο ενός μοιραίου πάθους» αποτελεί ένα τολμηρό, ιδιαίτερα καλογραμμένο και έντονο μυθιστόρημα που μας τοποθετεί συνεπιβάτες στην ζωή του ήρωα Λεωνίδα.  Ο Λεωνίδας είναι ένας ιδιαίτερα πετυχημένος πιανίστας με μεγάλη ζήτηση από ορχήστρες σε όλο τον κόσμο. Πέρα από τη μουσική και το πιάνο, το δεύτερο αλλά ακόμα πιο σημαντικό σημείο αναφοράς στη ζωή του είναι η μητέρα του Ευτυχία. Έχοντας περάσει και η ίδια δύσκολα παιδικά χρόνια έχει δώσει όλη την αγάπη της στον Λεωνίδα ο οποίος της την ανταποδίδει με όποιον τρόπο μπορεί. Μαζί ζουν μια ήσυχη και κάπως βαρετή ζωή σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης. Όλα όμως αλλάζουν όταν ο Λεωνίδας θα γνωρίσει τον Δημήτρη, έναν γοητευτικό άντρα κατά 20 χρόνια μεγαλύτερό του και θα ερωτευτούν παράφορα.  Αρχκά όλα φαίνονται ιδανικά αφού ο Λεωνίδας θα καταφέρει να ισορροπήσει μεταξύ της αγνής αγάπης του για την μητέρα του αλλά και του παθιασμένου έρωτα για τον Δημήτρη. Δυστυχώς όμως όλα τα ωραία κρατούν λίγο και κάποια τραγικά μυστικά που θα έρθουν στην επιφάνεια βίαια θα αλλάξουν για πάντα τη ζωή των πρωταγωνιστών.

"Απλά και σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε

Το κλειδί - Μέρος 2/2

Γράφει η Μαίρη Κάντα

Και τώρα η συνέχεια...

 

...Ήταν το πτώμα μίας γυναίκας.  Η γυναίκα είχε μακριά ξανθά μαλλιά, φορούσε ένα νυφικό και στο δάχτυλο της είχε μία βέρα. Στο καρπό της ήταν ζωγραφισμένο με αίμα το γράμμα Α. Ήταν μαχαιρωμένη στο μέρος της καρδιάς. Το πρόσωπο της ήταν γεμάτο με πολλές χαρακιές που καθιστούσε αδύνατον την αναγνώριση του πτώματος. Έκλεισε με τρεμάμενο χέρι το ψυγείο, έσκυψε και έκανε εμετό. Δεν μπορούσε να το πιστέψει. Ο άντρας που λάτρευε είχε δολοφονήσει μία γυναίκα. Της έλεγε "σε αγαπώ" και εκείνη τον πίστευε. Σκεφτόταν να περάσει την ζωή της μαζί του. Και τώρα τι θα έκανε; Έπρεπε να βγει από το σπίτι προτού να επιστρέψει ο Αντώνης.

Δεν πρόλαβε όμως να φύγει. Ο Αντώνης είχε επιστρέψει, άκουσε τις φωνές της Ναταλίας και  κατευθύνθηκε στη αποθήκη. Η Ναταλία τον είδε άξαφνα. Ο Αντώνης άρχισε να την χαστουκίζει, μέχρι που έχασε τις αισθήσεις της. Όταν ξύπνησε, κοίταξε γύρω της. Προσπάθησε να σηκωθεί και τότε διαπίστωσε πως τα πόδια της ήταν δεμένα με αλυσίδα, δίπλα στο ψυγείο. Προσπάθησε να φτάσει στη πόρτα της αποθήκης σέρνοντας. Δεν τα κατάφερε. Άρχισε να φωνάζει τον Αντώνη.Ζητούσε βοήθεια. Δεν της απαντούσε κανείς. Πέρασαν ώρες, μέχρι να ακούσει την πόρτα της αποθήκης να ανοίγει. Ήταν ο Αντώνης που της έφερε φαγητό και νερό. Τότε τον παρακάλεσε να την αφήσει να φύγει. Του υποσχέθηκε πως δεν θα μιλούσε πουθενά για ό,τι είχε δει. Ο Αντώνης δεν την πίστεψε. Φοβόταν πως θα τον κατέδιδε, αν την άφηνε να φύγει.

Παρουσίαση βιβλίου «Ικχθίλιον» του Κωνσταντίνου Ν. Βαρδή

Παρασκευή, 14 Οκτωβρίου 2016, Δημοτική Βιβλιοθήκη Καλλιθέας...Ήρθε η ώρα για τα Koalakia να παρακολουθήσουν και την πρώτη τους παρουσίαση βιβλίου.  Και μάλιστα σε μια πολύ ιδιαίτερη εκδήλωση για πολλούς λόγους. Πρώτον, το «Ικχθίλιον» αποτελεί το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα Κωνσταντίνου Βαρδή, ο οποίος επικεντρώνεται στη συγγραφή μυθιστουργημάτων (όπως τα λέει ο ίδιος) επικής φαντασίας και σίγουρα ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή στη συγγραφική του καριέρα . Δεύτερον γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά, εκτός από τον ίδιο τον συγγραφέα, και την αγαπημένη Σοφία Κραββαρίτη, νικήτρια του 4^ου Διαγωνισμού Ελεύθερης Γραφής  στα ποιήματα. Τρίτον, γιατί ο Κωνστναντίνος Βαρδής υπηρετεί ένα πολύ ιδιαίτερο είδος, δημοφιλές στο εξωτερικό, το οποίο όμως οι Έλληνες δημιουργοί δεν προσεγγίζουν εύκολα. Ο Κωνσταντίνος τόλμησε και σίγουρα θα έχει ανταπόκριση....

Αφού λοιπόν, ο κόσμος πιστός στο ραντεβού του κατέφτασε γύρω στις 7-7:10 στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καλλιθέας, έναν χώρο μικρό αλλά πολύ ζεστό και φιλόξενο για τέτοιες εκδηλώσεις, το πάνελ πήρε θέση στο τραπέζι, δίπλα από μια οθόνη προβολής όπου έπαιζαν σκηνές από επικές ταινίες με το ανάλογο μουσικό background. Η Σοφία Κραββαρίτη ως συντονίστρια (για πρώτη φορά και αυτή) ανέλαβε να μοιράζει το λόγο στους υπόλοιπους ομιλητές , Δημήτρη Βαγενά, Μαίρη Τσίλη και την Λένα Κικίδου που ανέλαβε να μας διαβάσει αποσπάσματα από το βιβλίο του Κωνταντίνου, αλλά και να μιλήσει για τον φίλο και συνάδερφό της. Το ρεσουμέ  από αυτά που ακούστηκαν από τους ομιλητές είναι ότι το βιβλίο είναι μια διαρκής μάχη μεταξύ καλού και κακού όπου σε αντίθεση με τα περισσότερα μυθιστορήματα, το κακό φαίνεται να έχει το πάνω χέρι τουλάχιστον στον 1^ο από τους 2 τόμους που αναμένεται να κυκλοφορήσουν). Οι περιγραφές είναι έντονες και ο τρόπος γραφής μπορεί να χαρακτηριστεί και ως κινηματογραφικός. Μάλιστα υπήρξε σχετική ερώτηση από το κοινό για το αν υπάρχουν σκέψεις να μεταφερθεί η ιστορία στον κινηματογράφο και η απάντηση του συγγραφέα ήταν ότι το βιβλίο πρέπει να κάνει πρώτα τον κύκλο του αλλά δεν αποκλείει κάτι (λέτε ο ελληνικός κινηματογράφος να αποκτήσει τον δικό του Lord of the Rings;;;). Χωρίς να έχω διαβάσει ακόμα το βιβλίο (κάτι που θα γίνει τις επόμενες ημέρες) αντιλήφθηκα ότι παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον ακόμα και για τους μη μυημένους στο είδος της επικής φαντασίας (φανταστείτε για εμάς τους μυημένους δηλαδή!!!!).

To κλειδί - Μέρος 1/2

Γράφει η Μαίρη Κάντα

Μετά από μία κουραστική μέρα στη δουλειά, η Ναταλία έφτασε στο σπίτι της. Με γρήγορες κινήσεις έβγαλε τη αστυνομική της στολή και φόρεσε ένα ροζ κοντό φόρεμα. Θα πήγαινε μία βόλτα μέχρι το κοντινό πάρκο. Συνήθιζε να περπατάει μέχρι εκεί, μετά το τέλος της δουλειάς της γιατί την χαλάρωνε από την πίεση. Δεν ήταν και εύκολο πράγμα, να ασχολείται καθημερινά με παλιές ανεξιχνίαστες ανθρωποκτονίες στο αστυνομικό τμήμα. Αυτή την φορά όμως είχε και ένα ακόμα λόγο να θέλει να πάει στο πάρκο. Είχε ραντεβού με τον Αντώνη. Έναν πολύ όμορφο άντρα που είχε γνωρίσει πριν μερικές μέρες. Όταν της μίλησε για πρώτη φορά, ήταν αμήχανος και διστακτικός.Το κατάλαβε από τις κινήσεις του. Είχε ένα κλειδί στο χέρι του που το κοιτούσε και το χαίδευε συνεχώς.

Ο Αντώνης είχε πάει νωρίτερα στο πάρκο από το προγραμματισμένο τους ραντεβού.Η Ναταλία του άρεσε από την πρώτη στιγμή που την είδε. Ήταν πολύ όμορφη, αν και εντελώς άβαφη. Την παρακολουθούσε μέρες πριν  της μιλήσει. Όταν πια της μίλησε, ήταν σίγουρος πως θα γινόταν η μέλλουσα γυναίκα του.  Αυτό ήταν το μεγάλο του όνειρο: να παντρευτεί σύντομα και να κάνει οικογένεια. Δεν το είχε αποκαλύψει ακόμα στη Ναταλία, αλλά πίστευε πως θα δεχόταν να γινει γυναίκα του. Γιατί άλλωστε να μη δεχόταν; Υπήρχε μεταξύ τους χημεία. Περνούσαν πολύ καλά μαζί, αγαπιόντουσαν. Γρήγορα θα της έκανε πρόταση γάμου. Είχε δει νωρίτερα σε ένα κατάστημα το δαχτυλίδι που θα της αγόραζε. Όσο για το νυφικό, ένα λιτό λευκό φόρεμα θα ήταν ό,τι πρέπει. Αυτά σκέφτονταν όση ώρα περίμενε την Ναταλία. Όταν φάνηκε στο πάρκο η αγαπημένη του, ο Αντώνης χάρηκε πολύ. Μέχρι και τα σκοτεινά του μάτια φωτίστηκαν στη στιγμή.

"Απλά και Σύντομα" από την Αριάδνη Δάντε