Διαγωνισμός με δώρο το βιβλίο "To κρεσέντο ενός μοιραίου πάθους" από τον Στέφανο Παρχαρίδη

Είναι μεγάλη μας χαρά που ο Στέφανος Παρχαρίδης, ένας από τους συμμετέχοντες του 4ου Διαγωνισμού Ελεύθερης Γραφής του blog μας "γέννησε" το πρώτο του λογοτεχνικό παιδί, το βιβλίο "Το κρεσέντο ενός μοιραίου πάθους", το οποίο διαβάσαμε, ενθουσιαστήκαμε και κριτικάρουμε παρακάτω. Πριν διαβάσετε την κριτική μας, σας δίνουμε την ευκαιρία, σε συνεργασία πάντα με τον συγγραφέα και με τη Σειρά Κήπος, να κερδίσετε ένα αντίτυπο με ιδιόχειρη αφιέρωση. Τα βήματα που πρέπει να κάνετε είναι τα εξής απλά (αν δεν τα έχετε ήδη κάνει):

1) Like στη σελίδα του blog koalakia στο fb και να ακολουθήσετε τη σελίδα του Στέφανου Παρχαρίδη 
2) Κοινοποίηση της συγκεκριμένης ανάρτησης στη δική σας σελίδα (ευπρόσδεκτα και τυχόν σχόλιά σας) και
3) να μας στείλετε ένα μήνυμα στο fb ή mail στο koalakia2012@gmail.com με το ονοματεπώνυμό σας. Σε απάντηση θα λάβετε ένα μήνυμα με έναν μοναδικό αριθμό με τον οποίο θα μπείτε στην κλήρωση.

Συμμετοχές γίνονται δεκτές μέχρι την Κυριακή 30 Οκτωβρίου ενώ η κλήρωση θα γίνει ηλεκτρονικά την Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου με τη βοήθεια της ηλεκτρονικής πλατφόρμας random.org όπως πάντα.

Διαβάζοντας το κείμενο του Στέφανου Παρχαρίδη «Δύο σταγόνες ελπίδα» (με κλικ πάνω στον τίτλο μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο) με το οποίο έλαβε μέρος στον 4^ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής του blog μας, δύο πράγματα κατάλαβα...τη σημασία που δίνει στην έννοια της μητέρας στη ζωή ενός ανθρώπου και την ευαισθησία με την οποία προσεγγίζει τα θέματα που τον αγγίζουν.

Η πρώτη του συγγραφική προσπάθεια λοιπόν, έρχεται να επιβεβαιώσει αυτή την άποψη που είχα σχηματίσει και να προσθέσει ακόμα περισσότερα στοιχεία του χαρακτήρα του συγγραφέα αλλά και του ταλέντου του στη συγγραφή. «Το κρεσέντο ενός μοιραίου πάθους» αποτελεί ένα τολμηρό, ιδιαίτερα καλογραμμένο και έντονο μυθιστόρημα που μας τοποθετεί συνεπιβάτες στην ζωή του ήρωα Λεωνίδα.  Ο Λεωνίδας είναι ένας ιδιαίτερα πετυχημένος πιανίστας με μεγάλη ζήτηση από ορχήστρες σε όλο τον κόσμο. Πέρα από τη μουσική και το πιάνο, το δεύτερο αλλά ακόμα πιο σημαντικό σημείο αναφοράς στη ζωή του είναι η μητέρα του Ευτυχία. Έχοντας περάσει και η ίδια δύσκολα παιδικά χρόνια έχει δώσει όλη την αγάπη της στον Λεωνίδα ο οποίος της την ανταποδίδει με όποιον τρόπο μπορεί. Μαζί ζουν μια ήσυχη και κάπως βαρετή ζωή σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης. Όλα όμως αλλάζουν όταν ο Λεωνίδας θα γνωρίσει τον Δημήτρη, έναν γοητευτικό άντρα κατά 20 χρόνια μεγαλύτερό του και θα ερωτευτούν παράφορα.  Αρχκά όλα φαίνονται ιδανικά αφού ο Λεωνίδας θα καταφέρει να ισορροπήσει μεταξύ της αγνής αγάπης του για την μητέρα του αλλά και του παθιασμένου έρωτα για τον Δημήτρη. Δυστυχώς όμως όλα τα ωραία κρατούν λίγο και κάποια τραγικά μυστικά που θα έρθουν στην επιφάνεια βίαια θα αλλάξουν για πάντα τη ζωή των πρωταγωνιστών.

Το βιβλίο, όπως αναφέρει και ο ίδιος ο συγγραφέας στο οπισθόφυλλό του, προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα κατά πόσο υπάρχει κοινή ηθική. Κατά την άποψή μου, η ιστορία που μας διηγείται έχει ακόμα περισσότερες προεκτάσεις και θίγει μερικά πολύ σημαντικά κοινωνικά ζητήματα. Αυτό της ομοφυλοφιλίας, το οποίο παρουσιάζεται με τόσο φυσικό τρόπο που ακόμα και ένας κάπως πιο πουριτανός αναγνώστης δεν θα θιγεί. Το θέμα της σχέσης δύο ανθρώπων όταν υπάρχει μια σημαντική διαφορά ηλικίας. Την εξάρτηση που υπάρχει μεταξύ μάνας και γιού στην ελληνική οικογένεια σε βαθμό ανησυχητικό ορισμένες φορές με αποτέλεσμα να μένει στάσιμη η ζωή και των δύο. Όλα τα παραπάνω έχουν έναν κοινό παρονομαστή που είναι η αγνή και χωρίς όρια αγάπη (είτε είναι μητρική είτε ερωτική). Όταν υπάρχει αγάπη και ενδιαφέρεσαι πρωτίστως για το καλό αυτού που αγαπάς τότε όλα είναι δυνατά. 

Ο τρόπος γραφής του συγγραφέα είναι στρωτός, σε μερικά σημεία επιτηδευμένα ποιητικός με περιγραφές που δημιουργούν εικόνες στο μυαλό του αναγνώστη. Παρότι το βιβλίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα κοινωνικό δράμα (για να δανειστούμε έναν περισσότερο κινηματογραφικό όρο), είναι έτσι στημένο με μικρά κεφάλαια που στο τέλος τους τα περισσότερα αφήνουν μικρά cliffhangers με αποτέλεσμα να σε αναγκάζουν να θες να διαβάσεις και το επόμενο. Γι’ αυτό άλλωστε ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου μέσα σε μόλις 3 ημέρες. Η ιστορία δεν κάνει κοιλιά σε κανένα σημείο και σε αυτό βοηθάει η σχετικά μικρή έκταση του βιβλίου που μετατρέπει την κάθε σελίδα, την κάθε παράγραφο, την κάθε γραμμή σημαντική στην εξέλιξή της. 

Όπως πάντα βέβαια, μια καλή κριτική ενός βιβλίου ή μιας ταινίας πρέπει να αναφέρει και τα τυχόν αρνητικά. Στο συγκεκριμένο βιβλίο μπόρεσα να εντοπίσω ένα αρνητικό στοιχείο που όμως δεν μετρίασε τον ενθουσιασμό μου γι’ αυτό. Η υπερβολή σε 1-2 γεγονότα που περιγράφονται σε αυτό και ιδίως προς το τέλος του. Όμως πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η σχέση των πρωταγωνιστών μας ουσιαστικά υπαγορεύει το τέλος του βιβλίου που μας αφήνει με ένα πολύ δυνατό μήνυμα όπως το εξέλαβα τουλάχιστον εγώ....όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία ειδικά όταν η αγάπη είναι τόσο αγνή που μεταμορφώνεται ανάλογα με τις περιστάσεις και δεν αλλάζει στη βάση της.

Σύντομα σκοπεύουμε να σας παρουσιάσουμε και μία συνέντευξη με τον Στέφανο Παρχαρίδη αφού θα είναι πολύ ενδιαφέρον να προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε τις δικές του σκέψεις πάνω στο βιβλίο και φυσικά ποια είναι τα μηνύματα που ο ίδιος ήθελε να περάσει με αυτό. Όπως και να έχει, το πρώτο βιβλίο του Στέφανου Παρχαρίδη μας άφησε γεμάτους, συγκινημένους και γιατί όχι προβληματισμένους. Αυτός δεν είναι άλλωστε και ο λόγος που διαβάζουμε βιβλία; Να σκεφτούμε «έξω από το κουτί» και να διευρύνουμε τις σκέψεις μας.

Χορηγοί επικοινωνίας:
www.saveandwin.gr
www.nethall.gr