Η Μελίνα και η Ζάκυνθος (3ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

Από την Κυριακή Καραγκούνη


Μια φορά και έναν καιρό σε κάποια όμορφη θάλασσα της Ζακύνθου ζούσε μια µικρή χελώνα. Το όνομα της ήταν Μελίνα. Η Μελίνα συνήθιζε να περνάει τις μέρες της κολυμπώντας μαζί με τους φίλους της τα ψάρια στα καταγάλανα και πεντακάθαρα νερά και βγαίνοντας πότε - πότε στην όμορφη ακτή.

Κάποια όμως νύχτα ξέσπασε στο νησί μια φοβερή τρικυμία. Η τρικυμία που κράτησε για μέρες παρέσυρε την Μελίνα πολύ μακριά από το νησί της σε κάποια βρώμικη ακτή της Σαλαμίνας και σε μια ακόμη πιο βρώμικη θάλασσα. Εκεί συνάντησε λογής- λογής ψάρια αλλά και λογής -λογής βρώµικα αντικείμενα.                                                         

 - Θεέ μου! Αναφώνησε η Μελίνα όταν πρωτοαντίκρισε τη βρώμικη ακτή και θάλασσα. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τόσο θλιβερό και άσχημο! Πόση βρωμιά! Πόσο πολύ μου λείπει το σπίτι μου! Τα ψάρια της Σαλαμίνας που κολυμπούσαν τριγύρω, άκουσαν τη χελώνα και πλησίασαν να δουν τι συμβαίνει.                                                                                    
  - Καλημέρα μικρή χελώνα! Τι σε φέρνει στα βρώμικα νερά μας;                                                      
 - Η τρικυμία.                                                                                                                                           
 - Μίλησέ μας για τον τόπο σου.                                                                                                       
- Ο τόπος που γεννήθηκα έχει καταγάλανα και καθαρά νερά και δεν υπάρχει ίχνος σκουπιδιών. Κάτι όμως πρέπει να γίνει με τον δικό σας τόπο γιατί κινδυνεύουμε με την τόση ρύπανση να πάψουμε να υπάρχουμε κάποια μέρα!                                                                       
 - Σωστά! Απάντησαν τα ψάρια. Έχεις καμία ιδέα για το πως θα μπορέσουμε να σώσουμε το σπίτι μας; Γιατί ξέρεις η ζωή για εμάς εδώ έχει γίνει επικύνδινη και δύσκολη.                           
- Ναι! Είπε η Μελίνα. Θα βγω στην ακτή να ζητήσω βοήθεια από τους ανθρώπους.                          
 - Ω! Τι γενναία ιδέα! Αποκρίθηκαν τα ψάρια!                                                                      

 Έτσι κι έγινε. Η χελώνα χωρίς να χάσει χρόνο άρχισε να κολυμπάει προς την ακτή. Με πολύ κόπο, κάποια στιγμή, κατάφερε να φτάσει στην παράλια της Ζακύνθου. Εκεί υπήρχαν αρκετά παιδιά και λουόμενοι της παραλίας. Μόλις συνειδητοποίησαν τον κίνδυνο που διέτρεχαν τα ψάρια αλλά και οι ίδιοι από τα σκουπίδια που συγκεντρώσε η θάλασσα λόγω της τρικυμίας, κάλεσαν αμέσως βοήθεια!                                                                 
Οι άνθρωποι που δεν γνώριζαν πόσο μολυσμένα είναι τα νερά ευαισθητοποιηθήκαν και με τα κατάλληλα μέσα καθάρισαν την ακτή και τον βυθό. Επίσης, έμαθαν να είναι πιο προσεκτικοί πια. Η Μελίνα αποφάσισε να ζήσει με τους καινούργιους της φίλους στο νέο της τόπο που θυμίζει πια τόσο τον όμορφο και καθαρό δικό της. Η χελώνα και τα ψάρια ζουν πια χαρούμενα και ευτυχισμένα σ' ένα καθαρό περιβάλλον, και περιμένουν να τα επισκεφτούμε κάποια μέρα! Καλό καλοκαίρι!