Edge of Tomorrow (2014, ελληνιστί «Στα όρια του αύριο»)

Βαθμολογία 4 / 5

Να μια πολύ ευχάριστη έκπληξη!!! Ανατρέχοντας στις τελευταίες ταινίες του Tom Cruise, ξέρεις περίπου τι να περιμένεις. Περιπέτεια στο φουλ, προσεγμένα σενάρια, καλές σκηνοθεσίες και γενικότερα προσεκτικές επιλογές από έναν ηθοποιό που ξέρει να φυλάει την κινηματογραφική του εικόνα (γιατί στα προσωπικά έχει μερικά θεματάκια!). Αλλά η συγκεκριμένη ταινία ξεπερνάει τα όρια της φαντασίας (υπερβολή!!!!!). 

Βρισκόμαστε λοιπόν μερικά χρόνια μετά όταν και η γη δέχεται επίθεση από μια εξωγήινη φυλή (κάτι μεταξύ γιγαντιαίων χταποδιών και μηχανών θανάτου). Ο  πρωταγωνιστής μας Λοχαγός Cage (ο Tom φυσικά) παρότι δεν έχει ζήσει ούτε μία μέρα στο πεδίο  της μάχης, ρίχνεται στην πιο σημαντική για την ανθρωπότητα και μάλιστα στην εμπροσθοφυλακή, σε μια αποστολή που μοιάζει με αυτοκτονία. Ατιμασμένος, απροετοίμαστος και ανεκπαίδευτος πεθαίνει μερικά λεπτά μετά την άφιξή του στην παραλία όπου μαίνεται η μάχη. Όμως, πριν πεθάνει δέχεται το αίμα (???) από έναν εξωγήινο και μπαίνει σε έναν αέναο κύκλο όπου ξαναζεί την ίδια μέρα. Η Μέρα της Μαρμότας για τον πρωταγωνιστή μας είναι σκληρή αφού θα πεθάνει ίσα με 500 φορές. Κάπου στο ενδιάμεσο συναντιέται με μια αξιωματικό των ειδικών δυνάμεων (Emily Blunt), η οποία είχε το ίδιο χάρισμα με τον Cage αλλά το έχασε. Μαζί θα προετοιμαστούν κατάλληλα και αφού θα πεθάνουν άπειρες φορές πρώτα, θα φτάσουν στη λύση του προβλήματος.

Σε όλες τις κατηγορίες, η ταινία παίρνει υψηλό βαθμό. Το σενάριο στηρίζεται σε μια ιαπωνική νουβέλα (All you need is kill) και μεταφέρεται με μαεστρικό τρόπο στον κινηματογράφο από τον Doug Liman. Η σκηνοθεσία του Liman είναι πολύ καλή και ξεδιπλώνει την ιστορία με τέτοιο τρόπο που ναι μεν περιγράφει την ίδια μέρα ξανά και ξανά αλλά το κάνει με τέτοιο τρόπο που αφενός δεν κουράζει τον θεατή αφετέρου επιτρέπει στην παρουσίαση των χαρακτήρων με αρμονικό τρόπο και στην κορύφωση της αγωνίας. Κάθε φορά συμβαίνει κάτι καινούργιο, που βασίζεται στη γνώση του Cage του τι μπορεί να πάει στραβά. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται το όχι και τόσο τέλειο βέβαια σενάριο νίκης. Ερμηνευτικά, το επίπεδο είναι καλό. Ικανοποιητικός ο Cruise στον ρόλο του αρχικά φοβισμένου αλλά στη συνέχεια αποφασισμένου Λοχαγού. Εκπληκτική η Blunt που παίζει εξαιρετικά τον ρόλο της αποφασισμένης αξιωματικού. Από κοντά οι Gleeson και Paxton σε δευτερεύοντες αλλά κομβικούς ρόλους. Ταπεινή μου άποψη ότι στα συν της ταινίας είναι το γεγονός ότι η ιστορία τοποθετείται στο κοντινό μέλλον οπότε η τεχνολογία των ανθρώπων ναι μεν είναι εξελιγμένη αλλά όχι τραβηγμένη από τα μαλλιά όπως επίσης και το γεγονός ότι οι εξωγήινη δεν είναι τα κλασικά ρομποτάκια ούτε τα κλασικά ET που συνήθως συναντούμε σε τέτοιες ταινίες. 

Κλείνοντας, δικαίως η ταινία ακούγεται ακόμα και για τα OSCAR (δύσκολο πάντως κατά την ταπεινή μου γνώμη, εκτός από μερικές τεχνικές κατηγορίες). Πρωτότυπο σενάριο, μαεστρικό στήσιμο μιας δύσκολης ταινίας και μια επιλογή – χρυσάφι από τον Cruise που δείχνει ακόμα ότι το έχει…!!