Σκοτεινή Κληρονομιά (2ος Διαγωνισμός Ελεύθερης Γραφής)

25η Συμμετοχή  από την Αναστασία Κατσιούλη

Το άψυχο χέρι της , όπως και το υπόλοιπο σώμα της έπεσαν με θόρυβο στο μαρμάρινο πάτωμα . Τη στιγμή που άγγιξε το κρύο γυαλιστερό μάρμαρο τα δάχτυλα της άνοιξαν και από μέσα κύλησε ελάχιστα εκατοστά μακριά της ένας γυάλινος κύλινδρος που το περιεχόμενο του ήταν και η αιτία του θανάτου της . Ένα περίεργο σκουρόχρωμο υγρό άρχισε να αναβλύζει από το σημείο που την είχε χτυπήσει η ενεργειακή του σφαίρα . Ούτε καν εκείνος δεν ήξερε ότι η απεγνωσμένη αυτή του κίνηση θα έφερνε και το τέλος της Σιβόν .

Ακόμη και νεκρή ήταν τόσο επιβλητική που την πλησίασε με εξαιρετικά αργά βήματα και μεγαλύτερη επιφύλαξη και από όταν ήταν ζωντανή . Όταν έφτασε δίπλα της για μια στιγμή , και μια μόνο στιγμή , όλα όσα έζησε μαζί της πλημμύρισαν το μυαλό του , την καρδιά του , όλη του την ύπαρξη αλλά η στιγμή πέρασε . Μόνη του προτεραιότητα πλέον ήταν το κλειδί .  Έπρεπε να το πάρει . Και τώρα βρισκόταν εκεί . Σχεδόν το άγγιξε και ο μόνος του πόθος θα εκπληρωνόταν.

θα ξαναέβλεπε ότι αγαπούσε περισσότερο στη ζωή του . Περισσότερο και από εκείνη  . Το γιο τους . Άρπαξε τον κύλινδρο και μη έχοντας την υπομονή να τον ανοίξει , ξεβιδώνοντας το καπάκι του , τον έριξε κάτω με δύναμη . Χίλια μικρά κομματάκια γυαλιού λαμπερού σα διαμάντια σκορπίστηκαν παντού . Το έβλεπε , ήταν εκεί . Ένα κλειδί που έμοιαζε να ανήκει σε μια πόρτα μιας άλλης εποχής , ίσως κάποιου πύργου του Μεσαίωνα, βρισκόταν ανάμεσα στα απομεινάρια της μικροσκοπικής φυλακής που το κρατούσε τόσο καιρό κρυμμένο η Σιβόν . Το άρπαξε με λαχτάρα και το έσφιξε στα χέρια του τόσο δυνατά που άσπρισαν οι αρθρώσεις των δακτύλων του .

Δεν έμεινε πια τίποτα να κάνει εκεί . Λες και τον κυνηγούσαν εκατό δαίμονες -και στην πραγματικότητα αυτό συνέβαινε -  άρχισε να τρέχει ασυγκράτητα και να κατεβαίνει τα σκαλιά του παλιού αρχοντικού σχεδόν σκοντάφτοντας σε καθένα από αυτά . Κάθε βήμα που έκανε τον έφερνε όλο και πιο κοντά στη λύτρωση . Πιο κοντά στο να αγκαλιάσει ξανά τον μονάκριβο του Μπέντζαμιν . 

Η κηλίδα που είχε σχηματίσει στο πάτωμα το σκουρόχρωμο υγρό που έρεε αργά από το άψυχο σώμα της Σιβόν άρχισε να συρρικνώνεται. Σε ελάχιστο χρόνο η πληγή της είχε κλείσει  και δεν φαινόταν καν το κάψιμο από την ενεργειακή σφαίρα στο υπέροχο μπλε φόρεμά της . Ένα σατανικό μειδίασμα  εμφανίστηκε στα κατακόκκινα χείλη της ενώ παρέμενε ακίνητη .Τώρα θα σας έχω και τους δυο ψιθύρισε.