22 Δεκ 2013

The Hobbit- The Desolation of Smaug (2013 – ελληνιστί «Χόμπιτ – Η ερημιά του Νοσφιστή»)



Βαθμολογία 4,5 / 5



Τόσο βαθμολόγησα και το πρώτο μέρος της φανταστικής τριλογίας του Jackson. Κράτησα όπως καταλαβαίνετε το πεντάρι για το τρίτο και τελευταίο μέρος που ουσιαστικά θα ολοκληρώσει την αποτύπωση του κύριου μέρους του έργου του Tolkien στην μεγάλη οθόνη.
Τι να πρωτοπω για αυτή την ταινία? Αν σκεφτείτε ότι έχω δει περίπου 20 φορές τον κάθε άρχοντα, και άλλες 4-5 το πρώτο χόμπιτ τότε καταλαβαίνετε ότι έχετε μπλέξει με έναν φανατικό θαυμαστή της σειράς. Ας ξεκινήσω όμως από την υπόθεση. Είχαμε αφήσει την παρέα των νάνων, του Bilbo και του Gandalf να αγναντεύουν από μια βουνοκορφή το Erebor, το χαμένο βασίλειο των νάνων στο οποίο έχει κάνει κατάληψη ο τρομερός δράκος Smaug. Στο δεύτερο μέρος παρακολουθούμε την πορεία της συντροφιάς προς το βασίλειο των νάνων λοιπόν. Αλλά η φράση του Bilbo ότι τα δυσκολότερα πέρασαν δεν θα μπορούσε να είναι πιο άκαιρη αφού έρχονται αντιμέτωποι με γιγάντιες αράχνες, με ημίτρελα και ερωτιάρικα (θα δείτε!!) ξωτικά (όχι όλα βέβαια!!!), με τον μοναδικό επιζήσαντα γίγαντα, με ξεπεσμένους λιμνανθρώπους και φυσικά με τον τρισμέγιστο Smaug. Παρακολουθούμε αρκετές εντυπωσιακές σκηνές μάχης που σε αντίθεση με αυτές του άρχοντα, που διακρίνονταν για το μέγεθός τους (πολυκοσμία και σε κάθε σκηνή σκοτωνόταν ένα μικρό – ελληνικό – χωριό), οι αντίστοιχες του Χόμπιτ διακρίνονται για την πολυπλοκότητα των εικόνων, το χορευτικό χαρακτήρα που αποκτούν (χαρακτηριστική η σκηνή στο ποτάμι) και η εξαιρετική χρήση από τον Jackson των οπτικών εφέ.

Διαβάζοντας άλλες κριτικές για την ταινία διέκρινα δύο διαφορετικές απόψεις. Η πρώτη λέει ότι το δεύτερο μέρος οποιασδήποτε τριλογίας, άρα και η συγκεκριμένη έχουν τον άχαρο ρόλο της γέφυρας μεταξύ της αρχής και του τέλους της ιστορίας με αποτέλεσμα να αποτελούν κάτι σαν αναγκαίο κακό. Η δεύτερη, και πιο σωστή κατά τη γνώμη μου, λέει ότι ως μεσαίο μέρος τριλογίας, δεν έχει ανάγκη ούτε από μακροσκελείς εισαγωγές (φανταστείτε ότι σε μια τριλογία σχεδόν 9 ωρών, η εισαγωγή θα πρέπει να είναι καμιά ώρα) αλλά ούτε και από την ανάγκη να δώσει ένα τέλος. Έτσι, ο δημιουργός μπορεί να εκμεταλλευτεί όλο το διαθέσιμο χρόνο για να αναπτύξει τους χαρακτήρες και να εστιάσει στα γεγονότα που θεωρεί σημαντικά. Και κάπως έτσι οδεύει ο Jackson. Εισάγει στην ιστορία έναν από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες του Άρχοντα, τον Legolas, εστιάζει σε συγκεκριμένους νάνους και αναπτύσσει τον χαρακτήρα τους, εξελίσσει τον Bilbo από ένα φοβισμένο και άτολμο Χόμπιτ, σε ένα φοβισμένο (αυτό δεν αλλάζει εύκολα) αλλά αποφασισμένο Χόμπιτ που έχει δεθεί με τους νάνους και φυσικά προϊδεάζει τον θεατή για το τι θα ακολουθήσει στο τρίτο μέρος της ιστορίας.
Κατά τα άλλα, εντυπωσιακά εφέ, ως συνήθως, πολλοί χαρακτήρες με έναν βασικό πυρήνα όμως να παραμένει, καλές ερμηνείες τις οποίες όμως κανείς δεν προσέχει, ελαφρύ χιούμορ για να σπάει η αγωνία από το συνεχές τρέξιμο και ένας Jackson που φαίνεται ότι είναι ο μεγαλύτερος θαυμαστής του Tolkien και ο καλύτερος γνώστης της ιστορίας. Στους πολύ μυημένους στον κόσμο της Μέσης Γης είναι προφανές ότι ο Jackson χρησιμοποιεί υλικό από τα παραρτήματα του βιβλίου, το οποίο παρεμπιπτόντως είναι μια σταλιά (Maximum 300 σελίδες στην αγγλική του έκδοση) και από το οποίο πρέπει να βγάλει ένα έπος 9 ωρών. Χαράς ευαγγέλια για εμάς αλλά ένας μικρός εφιάλτης για τον ίδιο.
Αυτά λοιπόν για μια από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς. Το θέμα είναι πως θα πρέπει να κάνουμε υπομονή μέχρι του χρόνου τέτοιο καιρό όταν θα βγει το τρίτο μέρος. Δεν το συζητάω ότι οι λάτρεις του άρχοντα, θα πρέπει οπωσδήποτε να του δουν (αν και λογικά το έχουν δει ήδη) αλλά και όλοι οι υπόλοιποι αφού αποτελεί μια ενδιαφέρουσα μαγική ιστορία με περιπέτεια, συναίσθημα και πολλά, πολλά μα πολλά οπτικά εφέ που την απογειώνουν.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το επίσημο site της ταινίας
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου