Σκυτάλη του Τρόμου - Παναγιώτης Δεληγιάννης

Με την υπογραφή της Σοφίας Κραββαρίτη

Θέλουμε να μας πεις ποιο ήταν το βιβλίο που χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη σου και για ποιο λόγο έκανε τη διαφορά από τα υπόλοιπα που έχεις διαβάσει. Υπάρχει κάποιο σημείο στην πλοκή του, που πιστεύεις πως δε θα ξεχάσεις ποτέ; 

Ευχαριστώ πολύ τον φίλο μου Αντώνη και εσάς. Θα σας πω για την αγαπημένη μου τριλογία. Είναι το Πέρασμα (Οι δώδεκα αιώνιοι, η πόλη των κατόπτρων) του Τζάστιν Κρόνιν, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη. Μιλάμε για μία δυστοπία, που θα μπορούσε να είναι η πραγματικότητα στο άμεσο μέλλον. Ο ανθρώπινος πολιτισμός αφανίζεται εξαιτίας της υπεροψίας μας και οι λίγοι άνθρωποι που απομένουν προσπαθούν με πρωτόγονα μέσα να επιβιώσουν σε έναν κόσμο όπου δεν είναι πια στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας. Η διαφορά με τα υπόλοιπα βιβλία του είδους είναι βασική. Η εξήγηση για το πως άλλαξαν όλα είναι τρομακτικά αληθοφανής και μας θυμίζει τις προβλέψεις για το δυσοίωνο μέλλον στο οποίο οδηγούμαστε ως ανθρωπότητα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, εξαιτίας των δικών μας παρεμβάσεων πάνω στη φύση. Η ματαιοδοξία του ανθρώπου να γίνει άφθαρτος και αθάνατος, μαζί με την λάθος εκτίμηση ότι είμαστε κάτι παραπάνω από τις υπόλοιπες μορφές ύπαρξης πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, τελικά ίσως μας κάνουν θηράματα των δικών μας τερατουργημάτων. Το σημείο που δεν θα ξεχάσω ποτέ, είναι η αρχή του τρίτου βιβλίου, όπου μαθαίνουμε για τη ζωή εκείνου που τα ξεκίνησε όλα. Εκεί βάζεις επική μουσική και ανατριχιάζεις αράδα την αράδα. Αν δεν έχετε διαβάσει την τριλογία να το κάνετε άμεσα. Ίσως μια δυστοπία να γίνει πραγματικότητα άμεσα και μετά δεν θα έχετε χρόνο για διάβασμα, αλλά μόνο για επιβίωση. 

Επίσης... ποιος/α θα είναι ο/η επόμενος/η συγγραφέας που θα πάρει από το χέρι σου την... "σκυτάλη του τρόμου;"

Δίνω την σκυτάλη στον φίλο μου Μάριο Καρακατσάνη.