Euroleague 2018-2019: To ξεκαθάρισμα έγινε

Έχοντας διανύσει έναν ολόκληρο γύρο και κάτι ψιλά, η Euroleague φαίνεται να μπαίνει στην επόμενη φάση, αυτή του ξεκαθαρίσματος, που φέτος καθυστέρησε ελαφρώς λόγω των μικρών διαφορών (τουλάχιστον μικρότερων σε σχέση με άλλη χρονιά) μεταξύ των 16 ομάδων (και ναι, βάζω μέσα Buducnost, Gran Canaria και Darussafaka που μπορεί να μην διεκδικούν κάτι αλλά κάνουν ζημιές - ρωτήστε τον Ιτούδη να σας πει για την πρώτη και τον Μπλατ για την τρίτη...).

Μιλουτίνοφ, ένας εκ των 3 κορυφαίων σέντερ φέτος

Διαβάζοντας το προηγούμενο άρθρο μας, διαπιστώνω ότι δεν χρειάζεται να αλλάξουν πολλά πράγματα αφού με βάση την τελευταία παράγραφο που συνόψιζε τα πράγματα, η 6άδα μας μόλις την 7η αγωνιστική, όταν και είχε γραφτεί, ήταν η εξής (με τυχαία σειρά): η σίγουρη 3άδα των Fener, Real Madrid και CSKA, η Anadolu Efes ως η τέταρτη της παρέας του πλεονεκτήματος έδρας (κάτι που φαίνεται να το επιβεβαιώνει και σήμερα), ο Ολυμπιακός και η Μπαρτσελόνα ως 5η και 6η ομάδα λόγω των πλεονεκτημάτων που είχαν αναφερθεί σε εκείνο το άρθρο (ο Ολυμπιακός λόγω προπονητή και η Μπαρτσελόνα λόγω του εξαιρετικά ισορροπημένου ρόστερ της). 

Από εκεί και κάτω αρχίζει το χάος. Οι 6 πρώτες μάλλον είναι σίγουρες πλέον στην 8άδα (αν και έχουμε ακόμα μπόλικες αγωνιστικές). Στην 7η θέση για την ώρα φιγουράρει η έκπληξη FC Bayern Munich που πλέον λογίζεται ως μια βασική ανταγωνίστρια για τα Play-off (εδώ είχαμε πέσει έξω στις προβλέψεις μας) αλλά με τον αστερίσκο του δύσκολου προγράμματος (μαζί με τον Παναθηναϊκό, οι δύο ομάδες με τα περισσότερα εκτός έδρας ματς στον 2ο γύρο) . Με εξαίρεση λοιπόν τις 3 αδύναμες του πρωταθλήματος, οι υπόλοιπες 7 (μαζί με την Bayern) θα παλέψουν για τις 2 εναπομείνασες θέσεις.

Με κίτρινη γραβάτα ο Σφαιρόπουλος

Οι 2 επόμενες αγωνιστικές είναι ιδιαίτερα κρίσιμες και καθοριστικές καθώς το πιθανότερο είναι οι 7 που προαναφέραμε ως διεκδικήτριες της 8άδας να μείνουν 5. Και εξηγούμε... ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει εκτός έδρας την  αλλοπρόσαλλη Zalgiris και την ανεβασμένη Maccabi του Σφαιρόπουλου. Με 2 νίκες του τις βάζει για τα καλά από κάτω (αφού θα έχει και τις ισοβαθμίες) ειδικά μάλιστα αν δεν καταφέρουν να νικήσουν Armani και Barcelona αντίστοιχα την έτερη αγωνιστική. Ανάλογα, με 2 ήττες ο Παναθηναϊκός ξεχνάει οριστικά τη φετινή Euroleague ενώ με 1 νίκη συνεχίζει να ελπίζει (όχι ιδιαίτερα βάσιμα όμως).  Κρίσιμη είναι και η κατάσταση για την Bayern που έχει 2 εκτός έδρας παιχνίδια με CSKA και Khimki. Ακόμα και 1 νίκη (λογικά με Khimki) την κρατάει μέσα στο παιχνίδι και μάλιστα με αυξημένες πιθανότητες (γιατί ταυτόχρονα θα έχει βγει η Khimki εκτός, ειδικά αν έχει χάσει και στο ΣΕΦ τη 19η αγωνιστική). Η Baskonia έχει μεγάλη ευκαιρία να πάρει κεφάλι νικώντας εντός την Armani (που με εξαίρεση το ματς με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ, το τελευταίο δίμηνο χάνει λάδια) και εκτός την αδιάφορη και αδύναμη Darussafaka και αντίστοιχα η Armani θα πρέπει ή να πάρει διπλό στην Ισπανία ή να καταβάλλει την 20η αγωνιστική τη Zalgiris που παρουσιάζεται καλύτερη εκτός παρά εντός. 

Κάπως μπερδεμένα φαίνονται τα πράγματα. Και να δείτε πόσο περισσότερο θα μπερδευτούν με τις όποιες μεταγραφές. Για παράδειγμα, ο ΠΑΟ ακολουθώντας την τακτική των τελευταίων ετών (κακό αρχικό στήσιμο του ρόστερ και διορθώσεις μετά τα Χριστούγεννα) θα προσθέσει (εκτός από τον προπονητή) 2 νέους παίκτες (Κιλπάτρικ στην περιφέρεια και Πέιν στα σέντερ). 

Ο Παναθηναϊκός καλωσορίζει τον Sean Kilpatrick

Όπως και να χει πάντως, η Euroleague και φέτος προσφέρει συγκινήσεις, εκπλήξεις, εντυπωσιακά ματς αλλά όπως γίνεται στο 99% των περιπτώσεις στο μπάσκετ, οι καλύτεροι ξεχωρίζουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. 

Derrick Williams: αυτό που λείπει και από τις 2 ελληνικές ομάδες το έχει η FC Bayern

ΥΓ: Ένα σχόλιο για τα τελευταία παιχνίδια των ελληνικών ομάδων...ο Ολυμπιακός έχασε στη Μαδρίτη όπως και ο Παναθηναϊκός...μόλις η Real πάτησε το γκάζι, ψάχναμε να τη βρούμε. Ο Παναθηναϊκός με ανάλογο τρόπο έχασε από μια μέτρια Μπαρτσελόνα αφού πλήρωσε τις 2 πολύ βασικές του ελλείψεις. Αντετοκούμπο και Λάνγκφορντ δίνουν 2 πολύ συγκεκριμένα πράγματα που έλειπαν προχτές. Την αμυντική δύναμη κάτω από το καλάθι (εξ ου και τα 15 επιθετικά ριμπάουντ της Μπάρτσα) και τους εύκολους πόντους του Λάνγκφορντ των 11 πόντων κατά μέσο όρο.