"Αποτυπώματα Ψυχής" από τη Μαίρη Τσίλη

Αγαπημένο μου αντίο 

Με ρώταγες αν θα φύγεις και σου απαντούσα πως όχι. Μου έλεγες ότι φεύγεις και σου έλεγα πως και αύριο θα πούμε καλημέρα εμείς. Κι ύστερα έφυγες για πάντα εσύ κι εγώ σου φώναζα χωρίς να με δει και να με ακούσει άλλος κανείς : μείνε εδώ! Πόσο αξιοπρεπής και γενναίος ο θάνατος σου. 

Σαν χελιδόνι που μέσα στο καλοκαίρι μυρίστηκε χειμώνα και ξέκοψε από την παρέα και πέταξε μονάχο του μακριά. Κι εγώ ίσα που πρόλαβα να φιλήσω το αντίο σου που ξέρω καλά ότι δεν θα κρατήσει για πάντα.

Μαίρη Τσίλη