"Ίχνη της Καρδιάς" από το Χρήστο Κεσκίνη

Κι όμως, σε αγάπησα τόσο πολύ, που πλέον μετράω τον χρόνο από την στιγμή που σε γνώρισα. Κι όμως, ποτέ δε σε ξεπέρασα, γιατί είσαι εσύ αυτή που πάντοτε κρατούσε και θα κρατάει την ψυχή μου.
Πως μπορεί κανένας να..."ξεπεράσει" αυτό που τον προστάζει η καρδιά του; Αρκεί ένα σου βλέμμα για να υποταγώ... Αρκεί μία σου λέξη, για να επιστρέψω...Τι λέω; Δεν έφυγα ποτέ!!! Δε θα φύγω ποτέ...