Τούτη τη νύχτα το φεγγάρι με κοιτάει και με ρωτάει τον καημό μου…
Τούτη τη νύχτα το κύμα σκάει στα πόδια μου προσπαθώντας να γλείψει τις πληγές μου…
Τούτη τη νύχτα τ’ άστρα στράφηκαν όλα πάνω μου και με ρωτάνε,
– Πες μας, τι;
Αυτή τη νύχτα εγώ σε ψάχνω, σε αναζητώ και φωνάζω τ’ όνομά σου.
Τούτη τη νύχτα ο ουρανός έγειρε πάνω μου και μου ψιθύρισε,
– Κάνε μια ευχή…
Κι εγώ στέλνω ένα ματωμένο δάκρυ μου να του αποκριθεί…
… Φέρτον εδώ… μπορείς;
©Σοφία Κραββαρίτη
Τούτη τη νύχτα το κύμα σκάει στα πόδια μου προσπαθώντας να γλείψει τις πληγές μου…
Τούτη τη νύχτα τ’ άστρα στράφηκαν όλα πάνω μου και με ρωτάνε,
– Πες μας, τι;
Αυτή τη νύχτα εγώ σε ψάχνω, σε αναζητώ και φωνάζω τ’ όνομά σου.
Τούτη τη νύχτα ο ουρανός έγειρε πάνω μου και μου ψιθύρισε,
– Κάνε μια ευχή…
Κι εγώ στέλνω ένα ματωμένο δάκρυ μου να του αποκριθεί…
… Φέρτον εδώ… μπορείς;
©Σοφία Κραββαρίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου