Χρώμα
Ξυπνάς γεμάτος αισιοδοξία,
νιώθεις πως τα όνειρά σου βγαίνουν,
βλέπεις τα πράγματα με χρώμα
και κάθε τι κόκκινο, γλυκό.
Αρχίζεις πάλι να δουλεύεις,
το πρόγραμμα να μην το χάσεις
με κέφι και χαρά γεμάτος
πρόσεξε τίποτα μην ξεχάσεις.
Κι ενώ δουλεύεις και παλεύεις
να καταφέρεις να τελειώσεις
όλο προκύπτουν και καινούρια
που πρέπει να ενσωματώσεις.
Μα εσύ, ποτέ σου δεν το βάζεις κάτω,
γιατί έχεις δύναμη και ξέρεις
πως πρέπει να τα καταφέρεις
γλίστρησε απ' τον άδειο πάτο.
Και έτσι όπως συνεχίζεις
όλο εμπόδια ξεπροβάλλουν
αρχίζουν τώρα να πληθαίνουν
και πιότερο να σε κουράζουν.
Ο δρόμος μπρος ανηφορίζει
κι εσύ προσπάθεια μεγάλη
να ανέβεις πάλι, ψηλά το κεφάλι
η μάνα σου' πε να παλεύεις.
Και σαν ζυγώνει πια η ώρα
να φτάσεις εκεί που τερματίζεις
γίνεται βράχος η ανηφόρα
και εκεί τσακίζεις, γονατίζεις.
Μα, πρέπει να την σκαρφαλώσεις!
Ας άλλαξαν πια οι συνθήκες.
Ξέρω πως ίσως να ματώσεις
και πως μπορεί να νιώσεις μίσος.
Και ποιος δεν έχει δυσκολίες;
Θα ήταν άδικο να νομίζεις
πως μόνο εσύ ανάποδα αρμενίζεις
στα μονοπάτια που γυρίζεις.
Να ξέρεις, φίλε μου, πως πάντα
κι ας ξεκινάς με αισιοδοξία,
σίγουρα πάντα στην πορεία
θα ξεπροβάλει η αδικία.
Όμως, εσύ πρέπει να μείνεις
και να κοιτάς μόνο το χρώμα.
Δική σου χάραξε πορεία
το στόχο ξέρεις, έτσι νομίζω.
Κι αν στη καρδιά σου φωλιάσει η θλίψη
πόνεσε τόσο, όσο της πρέπει
κι ύστερα διώξ'την απ ’τη μέση
σήκω, συνέχισε και τρέξε.
Πιάσε το έντονο κόκκινο χρώμα
ρούφηξε τη ζωή με πάθος
περνάει η στιγμή, γερνάει το σώμα
μη μετανιώνεις κάθε λάθος.
Άγγιξε, απόλαυσε το χρώμα
βελούδο, νιώσε την υφή του
τίποτε δεν τέλειωσε ακόμα
μόνο αν χάσει τη πνοή του.
Δρόμος γεμάτος με εμπόδια
άδικες στεναχώριες και λόγια
σήκω και γράπωσε το χρώμα
το κόκκινο μόνο, μ ’ακούς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου