Το Αγρίμι
Αγρίμι
φοβισμένο που πονά
Φόβος
στην αγριάδα του νικά
Όταν
πλησιάσεις να το αγγίξεις
Μόνο
την οργή του θ’ αντικρίσεις.
Γοερά
κλαίγοντας θα σε σαστίσει
Σφαδάζει
με πληγές που ‘χουν σαπίσει.
Ας
στέκει εκεί παραπέρα περήφανο
Να
λυγίζει εμπρός σου μοιάζει απίθανο.
Γιατρειά
σου δεν θα το γιάνει καμιά
Αν
τολμήσεις θα σου κόψει την ορμιά
Μεγάλωσε
δύσκολα σε σκληρή φατρία
Σαν
στίχος με μέτρο και με αμετρία
Τάχα
εσύ, όσα κανείς πως έζησες
Στην
θέα αυτή κάθε σου θέα έσβησες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου