Είναι κάτι στιγμές...
Είναι κάτι στιγμές.... δεν αντέχετε ο πόνος,
Νιώθω μαχαιρίες, βαθία μεσ’τη καρδία,
Είναι κάτι στιγμές....δεν με χωράει ο τόπος,
Κι’όλα μοίαζουν μάταια και σκοτεινά.
Είναι κάτι στιγμές...που σε νίωθω κοντά μου,
Τη φωνή σου ακούω, να λες είμαι εδώ,
Την ανάσα σου νίωθω,μέσ’την αγκαλία μου
Και αισθάνομαι πάλι για λίγο ότι ζω.
Είναι κάτι στιγμές... η απουσία θερίευει
Σαν φωτία καίει όλο μου το κορμί,
Είναι κάτι στιγμές...η ψυχή μου παλεύει
Βουλίαζει στο χάος, δεν ξέρει αν ζει...
Είναι κάτι στιγμές...σ’εχω τόσο ανάγκη
Ζηλεύω τους άλλους που δεν είσαι εδώ,
Είναι κάτι στιγμές....το μυαλό μου βουλίαζει
Και νίωθω στ’αλήθεια, πως θα τρελλαθώ.
Είναι κάτι στιγμές.... που τρομάζω με μένα,
Δεν μπορώ τη μορφή σου να θυμηθώ
Και γυρνάω σαν φάντασμα στα περασμένα
Στους δρόμους που πέρασες, μήπως σε δω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου