The Finest Hours (2016, ελληνιστί «Η μεγάλη διάσωση»)

Βαθμολογία 3,5 / 5

Πάντα η θάλασσα μου προκαλούσε δέος και φόβο. Πάντα μια μεγάλη καταιγίδα συνδυαζόταν σχεδόν μαζοχιστικά με τραγικά ναυάγια. Πάντα μια ταινία με θέμα μια ναυτική τραγωδία (ειδικά αν μιλάμε και για αληθινή ιστορία) δεν με άφηνε ασυγκίνητο.

Η συγκεκριμένη ταινία αναφέρεται στο πραγματικό γεγονός του ναυαγίου ενός πετρελαιοφόρου τον Φεβρουάριο του 1952 ανοιχτά της Νέας Αγγλίας εξαιτίας μιας εκ των μεγαλύτερων καταιγίδων που χτύπησε ποτέ την ανατολική ακτή. Τα μέσα διάσωσης εκείνης της περιόδου ήταν περιορισμένα και το βάρος της διάσωσης των 32 επιζώντων πέφτει στους ώμους δύο αξιωματικών του λιμενικού, ενός άπειρου μηχανικού και ενός ναύτη που απλά έτυχε να βρίσκεται στο Λιμενικό εκείνη την ώρα. Παράλληλα με την προσπάθεια των τεσσάρων ηρώων να παλέψουν τα τεράστια κύμματα, να υπερπηδήσουν μια ξέρα που βρισκόταν ανάμεσα σε αυτούς και στο ναυάγιο και να μην χαθούν και οι ίδιοι στον ωκεανό, βλέπουμε και την προσπάθεια των ναυτών του πετρελαιοφόρου, το οποίο έχει κοπεί στη μέση αλλά ως εκ θαύματος συνεχίζει να επιπλέει. Χωρίς όμως τιμόνι, χωρίς καπετάνιο και με το νερό να μπαίνει από παντού, οι ναύτες το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να κερδίζουν χρόνο μήπως και καταφέρει να τους βρει κάποιος. 

Το θετικό της ταινίας είναι ότι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και εν μέρει ντοκυμαντερίστικη αφού, όπως διάβασα αργότερα, περιγράφει τα συμβάντα όπως έγιναν στην πραγματικότητα σε γενικές γραμμές. Υπερβάλλει λίγο στο αισθηματικό κομμάτι με τον έρωτα του πρωταγωνιστή Bernie Webber (Chris Pine) και της μετέπειτα συζύγου του, Miriam (Holliday Grainger) αλλά έπρεπε να υπάρχει και ένα side story που να δίνει έναν ακόμα πιο τραγικό τόνο στην υπόθεση. Τα δύο μεγάλα ονόματα της ταινίας, Casey Affleck (Ocean’s 11, Interstellar,  Tower Heist) και Eric Bana (Munich, Troia, Star Trek, Black Hawk Down) είναι οι κράχτες αλλά μόνο ο Affleck πραγματικά προσφέρει στην ταινία με τον ρόλο του ως μηχανικού στο πλοίο. Ο Bana, ως ο διοικητής του σταθμού του λιμενικού, μάλλον κάνει αγγαρεία και ο ρόλος του είναι σχετικά ασήμαντος και ο ίδιος δε δείχνει να το απολαμβάνει ιδιαίτερα. Μαζί τους και ο αγαπημένος Graham McTavish (Hobbit, John Rambo, Creed) που με την επιβλητική του εμφάνιση πάντα ξεχωρίζει ακόμα και ως ένας απλός ναύτης.  

Σκηνοθετικά, η ταινία είναι αρκετά καλή. Καλογυρισμένες οι σκηνές στη θάλασσα, απλό αλλά ακριβές το σκηνικό στην μικρή πόλη, χωρίς υπερβολές. Το σενάριο καλογραμμένο, αφού όπως είπαμε στηρίζεται σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό στα πραγματικά γεγονότα και οι πινελιές των δημιουργών δίνουν λίγο περισσότερο ένταση και συναίσθημα. Όπως για παράδειγμα το Love story του πρωταγωνιστή με τη δυναμική Miriam. Στην πραγματικότητα όμως οι δύο νέοι ήταν ήδη παντρεμένοι όταν έγιναν τα γεγονότα του 1952. Η μόνη σημαντική διαφορά με την πραγματικότητα είναι το γεγονός ότι το πλοίο ποτέ δεν «κάθησε» σε ξέρα όπως το παρουσιάζει η ταινία αλλά συνέχιζε να πλέει μακριά από τη στεριά.

Όπως και να χει, η Walt Disney (αυτή είναι η παραγωγός εταιρία) παρουσίασε μια ταινία ασυνήθιστη για τη δική της γκάμα, που η αλήθεια είναι ότι πάτωσε ολίγον τι εισπρακτικά αλλά σίγουρα άξιζε καλύτερης τύχης. Μια αρκετά διασκεδαστική περιπέτεια που διηγείται μια πραγματικά αξιοθαύμαστη διάσωση....