“Gray Mountain” από τον John Grisham (ή τουλάχιστον έτσι λέει το εξώφυλλο)

Βαθμολογία 1,5 / 5

(Ακολουθούν κάποια μικρά spoilers αλλά πιστέψτε με θα σας γλιτώσουν από μεγάλο κόπο!!!)

Νομίζω είμαι από τους μεγαλύτερους φανς του John Grisham. Γενικά μου αρέσουν τα δικαστικά δράματα σε όλες τις μορφές τους (τηλεοπτικές σειρές, ταινίες, βιβλία) και ο Grisham αποτελεί τον πατριάρχη του είδους. Κάθε του βιβλίο καταπιάνεται με ένα ευαίσθητο θέμα και το παρουσιάζει μαεστρικά κυρίως λόγω 1) του κεντρικού ήρωα που είναι πάντα δυναμικός και 2) της βαθιάς γνώσης του Grisham στο νομικό πλαίσιο και στις σκιώδεις γωνίες του δικαστικού συστήματος.

Κάτι τέτοιο περίμενα και από το «Grey Mountain» που καταπιάνεται με ένα θέμα υποτιμημένο που ονομάζεται «strip mining» και αφορά την ολοκληρωτική εξαφάνιση βουνών από εταιρίες εξόρυξης άνθρακα. Το σκηνικό ιδανικό...μία μικρή και ρημαγμένη πόλη κάπου στα Απαλάχια που έχει χτυπηθεί άγρια από τις αδηφάγες εταιρίες που αφήνουν πίσω τους κατεστραμένες περιουσίες και νεκρούς. Η πρωταγωνίστρια μια νεαρή – 29χρονη- δικηγόρος ονόματι Samantha Kofer που αναγκάζεται να αφήσει τη Νέα Υόρκη και τη δικηγορική φίρμα που εργαζόταν όταν το 2008 χτύπησε ανελέητα η κρίση και οδήγησε στην ανεργία εκατοντάδες δικηγόρους. Η μοναδική της εναλλακτική είναι να απασχοληθεί για κανένα χρόνο ως ασκούμενη σε μια δικηγορική κλινική, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, στην πόλη Brady της Virginia που αναλαμβάνει δωρεάν να βοηθήσει φτωχούς κατοίκους της περιοχής. Γρήγορα όμως γνωρίζει τα αδέρφια Donovan και Jeff, δικηγόρος ο πρώτος, κλασικός ατρόμητος χωριάτης ο δεύτερος που την μπλέκουν σε μια επικίνδυνη υπόθεση που αφορούσε μια μεγάλη εταιρία εξόρυξης άνθρακα, μια δικηγορική φίρμα και μια περίπτωση μαύρου καρκίνου των πνευμόνων. 

Θερινό σινεμά «Εξωραϊστική»

Ο κινηματογράφος - μνημείο του Βόλου

Εδώ και 86 χρόνια, από το 1930, ο θερινός κινηματογράφος «Εξωραϊστική», ένας από τους πρώτους πανελλαδικώς και ένας από τους λίγους εναπομείναντες πλέον, προσφέρει στους βολιώτες αλλά και στους επισκέπτες μοναδικές βραδιές τέχνης και πολιτισμού. 

Από την γενιά των προπαππούδων μας μέχρι και τη σημερινή νεολαία, όλοι μας έχουμε περάσει από τις πλαστικές ή υφασμάτινες καρέκλες της «Εξωραϊστικής» είτε με μια μπύρα στο χέρι για να πολεμήσουμε τις υψηλές θερμοκρασίες (όχι ότι χρειάζεται βέβαια λόγω της θαλασσινής δροσιάς που επικρατεί το βράδυ) είτε με τον κλασικό κουβά με ποπ κορν. 

The 100, Η σειρά με τα 100 πρόσωπα

(Στο τέλος της ανάρτησης υπάρχει σχετικό Poll για τους αγαπημένους σας ήρωες!! Εναλλακτικά μπορείτε να ψηφίσετε και στα παρακάτω Links: Male Character και Female Character)

H συνταγή δοκιμασμένη...μετα-αποκαλυπτικό σκηνικό (καταστροφή του κόσμου από πυρηνικές εκρήξεις, ακατοίκητο περιβάλλον κτλ κτλ) και μερικές χιλιάδες επιζώντες που έχουν ξεφύγει στο διάστημα με μια μοντέρνα εκδοχή της κιβωτού (12 κιβωτούς για την ακρίβεια με τη μορφή διαστημικών σταθμών). H σειρά είναι βασισμένη στην τριλογία της Kass Morgan, The 100 και ακολουθεί χαλαρά την πλοκή των βιβλίων.

Έλα όμως που λίγο πριν κλείσουμε τα 100 μας χρόνια στο διάστημα, οι διοικούντες διαπιστώνουν ότι οι σταθμοί δεν έχουν πολύ ζωή ακόμα μιας και οι έτσι κι αλλιώς λίγες προμήθειες (σε τρόφιμα και αέρα) αρχίζουν να τελειώνουν. Έτσι τίθεται σε λειτουργία το τελικό σχέδιο που είτε θα σώσει το ανθρώπινο γένος είτε θα του βάλει ταφόπλακα. Αποφασίζετε να σταλούν στη γη 100 ανήλικοι εγκληματίες (μεταξύ των οποίων και τα παιδιά του κυβερνήτη και μελών του συμβουλίου) με σκοπό να διαπιστωθεί αν η γη είναι κατοικήσιμη πλέον και αν ο μολυσμένος αέρας έχει καθαρίσει. Αποστολή αυτοκτονίας ουσιαστικά αφού ακόμα και αν γλίτωναν από την ανώμαλη προσγείωση, οι 100 θα κινδύνευαν να πεθάνουν από τη ραδιενέργεια. Και σε περίπτωση που γλίτωναν και επιζούσαν, ο σκοπός της αποστολής ήταν να βρεθεί ένα παλιό καταφύγιο στο οποίο πιστεύεται ότι υπήρχαν προμήθειες, το Mount Weather Emergency Operations Center. 

Cineλθετε Crew...και τα μυαλά all over the place!!!

Οι επισκέψεις μου στην Αθήνα πάντα συνδυάζονται με παρακολούθηση υπερθεαμάτων...ξέρετε, πανάκριβα σκηνικά, εντυπωσιακά κοστούμια, πολυμελής θίασος...broadway καταστάσεις. Τα κάνατε εικόνα;;;; Ε, ξεχάστε τα γιατί αυτή τη φορά αποφάσισα να παρακολουθήσω stand up comedy για πρώτη φορά στη σύντομη ύπαρξή μου σε αυτόν τον πλανήτη (είμαι 32 αλλά φαίνομαι 25, και όποιος πει το αντίθετο να γεράσει απότομα!!!). 

Τι καλύτερο λοιπόν, από τους συντελεστές της εκπομπής του ΣΚΑΙ, CINEλθετε με τον Διονύση Ατζαράκη, τον Θωμά Ζάμπρα και guest τον Blink Mike. Και μάλιστα σε έναν χώρο εξαιρετικό για τέτοιου είδους παραστάσεις, το θέατρο Eliart. Μικρό, ζεστό, με cozy ατμόσφαιρα, με το μικρό μπαρ στην κορυφή να δένει αρμονικά στην αμφιθεατρική κατασκευή της αίθουσας. Και τους ηθοποιούς – performers κοντά στο κοινό, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό σε stand up comedy φάσεις.

The Finest Hours (2016, ελληνιστί «Η μεγάλη διάσωση»)

Βαθμολογία 3,5 / 5

Πάντα η θάλασσα μου προκαλούσε δέος και φόβο. Πάντα μια μεγάλη καταιγίδα συνδυαζόταν σχεδόν μαζοχιστικά με τραγικά ναυάγια. Πάντα μια ταινία με θέμα μια ναυτική τραγωδία (ειδικά αν μιλάμε και για αληθινή ιστορία) δεν με άφηνε ασυγκίνητο.

Η συγκεκριμένη ταινία αναφέρεται στο πραγματικό γεγονός του ναυαγίου ενός πετρελαιοφόρου τον Φεβρουάριο του 1952 ανοιχτά της Νέας Αγγλίας εξαιτίας μιας εκ των μεγαλύτερων καταιγίδων που χτύπησε ποτέ την ανατολική ακτή. Τα μέσα διάσωσης εκείνης της περιόδου ήταν περιορισμένα και το βάρος της διάσωσης των 32 επιζώντων πέφτει στους ώμους δύο αξιωματικών του λιμενικού, ενός άπειρου μηχανικού και ενός ναύτη που απλά έτυχε να βρίσκεται στο Λιμενικό εκείνη την ώρα. Παράλληλα με την προσπάθεια των τεσσάρων ηρώων να παλέψουν τα τεράστια κύμματα, να υπερπηδήσουν μια ξέρα που βρισκόταν ανάμεσα σε αυτούς και στο ναυάγιο και να μην χαθούν και οι ίδιοι στον ωκεανό, βλέπουμε και την προσπάθεια των ναυτών του πετρελαιοφόρου, το οποίο έχει κοπεί στη μέση αλλά ως εκ θαύματος συνεχίζει να επιπλέει. Χωρίς όμως τιμόνι, χωρίς καπετάνιο και με το νερό να μπαίνει από παντού, οι ναύτες το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να κερδίζουν χρόνο μήπως και καταφέρει να τους βρει κάποιος. 

My Big Fat Greek Wedding 2 (2016, ελληνιστί «Γάμος αλά Ελληνικά 2»)

Βαθμολογία 2,5 / 5

Κι όμως, μετά από 14 ολόκληρα χρόνια, η Nia Vardalos σε συνεργασία πάντα με την Rita Wilson (την κυρία Hanks δηλαδή) αναβιώνει την τυπική και λίγο υπερβολική ελληνική οικογένεια μέσα από τον θεσμό του γάμου. Και μάλιστα ποιου γάμου; Των παππούδων....φοβερό!!

Η τόσο μεγάλη, τόσο φασαριόζα και τόσο αγαπημένη ελληνική οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη με ένα μεγάλο σοκ. Ο γάμος των παππούδων, Gus και Maria (Michael Constantine και Lainie Kazan) είναι ουσιαστικά ως μη γενόμενος αφού ο παπάς που τους είχε παντρέψει δεν είχε υπογράψει ποτέ το πιστοποιητικό. Έτσι η τόσο ιδιαίτερη οικογένεια Portokalos ετοιμάζεται για ακόμα έναν εντυπωσιακό, παραδοσιακό και όπα γάμο αφού πρώτα ξεπεράσει τους εγωισμούς του Gus και την ατελείωτη τρέλα της Maria. Επιπλέον, η Toula (Nia Vardalos) και  ο Ian (John Corbett) έχουν να αντιμετωπίσουντην κρίση του γάμου τους αλλά και το γεγονός ότι η μοναχοκόρη τους Paris (Elana Kampouris) επιλέγει να αφήσει την ανυπόφορη (για μια έφηβη) οικογένειά της και να σπουδάσει μακριά τους. Την κατάσταση όπως πάντα σώζει η θεία Voula (Andrea Martin) με την πληθωρική της παρουσία και την αποφασιστηκότητά της. 

Quantico, H σειρά των ανατροπών

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ πήρα πολύ σοβαρά τα αποτελέσματα του γκάλοπ που είχαμε κάνει πριν λίγο καιρό σχετικά με τις αγαπημένες νέες σειρές (με 1 κύκλο το πολύ). Μία από τις σιερές που συκγέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους ήταν και το Quantico…FBI, τρομοκρατία, δράση...δεν είναι δύσκολο με τόσο πιασάρικη θεματολογία να κάνει επιτυχία η σειρά. Έτσι και εγώ αποφάσισα να την ξεκινήσω και δεν το μετάνοιωσα. Μόλις ένα επεισόδιο πριν ολοκληρωθεί ο 1^ος κύκλος (η σειρά ανανεώθηκε για 2^η σεζόν), είπα και εγώ να γράψω 2 λόγια για μια σειρά της οποίας είδα 21 επεισόδια μέσα σε 10 μέρες (εντάξει βοήθησε και το πασχαλιάτικο ταξιδάκι που μου πρόσφερε άπλετο χρόνο on the road). 

Captain America: Civil War (2016, “Captain America: Εμφύλιος Πόλεμος”)

Βαθμολογία 4 / 5

Το έφερε από εδώ, το έφερε από εκεί η Marvel, τελικά βρήκε μια παραλλαγή της επιτυχημένης συνταγής «βάζω καμιά 10αριά υπερήρωες στο blender, τους δίνω και έναν κοινό εχθρό και βγάζω μερικά δις δολάρια». Τους έβαλε να παλεύουν μεταξύ τους. Μη φανταστείτε βέβαια καμιά τεράστια έχθρα, αλλά τα θεματάκια τους τα είχαν...

Η ιστορία ξεκινάει από εκεί που μας άφησε η ταινία Avengers: Age of Ultron. Η ομάδα ποθ βρίσκεται υπό την καθοδήγηση του Iron Man επιχειρεί στην Αφρική αλλά μια λάθος κίνηση θα προκαλέσει παράπλευρες απώλειες και θα τεθεί το ζήτημα του ελέγχου των Εκδικητών από τα Ηνωμένα Έθνη. Από τη μια πλευρά ο Iron Man (Robert Downey Jr) που θεωρεί ότι χρειάζεται να μπει ένα φρένο στη δράση των Εκδικητών, από την άλλη ο Captain America (Chris Evans) που θεωρεί ότι έτσι δεν θα μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους όπως πρέπει. Και στη μέση ο –περίπου – κακός της υπόθεσης Bucky ή αλλιώς Winter Soldier (Sebastian Stan)που μόλις ακούσει ένα ρώσικο ποιηματάκι αποτρελαίνεται και σκοτώνει κόσμο. Ο πραγματικός κακός βέβαια είναι ο ταπεινός και εντελώς γήινος Helmut Zemo (Daniel Bruhl) που θέλει να πάρει εκδίκηση από τους Εκδικητές (παράλογοοοοο??) και κάνει το πολύ απλό...τους βάζει να πλακωθούν μεταξύ τους. 

Πράγα, Η πόλη – αξιοθέατο

Για να θυσιάσει ένας Έλληνας το αγαπημένο Πάσχα, το αρνί στη σούβλα, το κοκορέτσι και το άφθονο κρασί ή τσίπουρο για μια εκδρομή στο εξωτερικό, ο προορισμός θα πρέπει να αξίζει πραγματικά και να προσφέρει κάτι διαφορετικό και μαγικό. Ή αλλιώς...Πράγα!!

Μία πόλη που ολόκληρη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα αξιοθέατο. Κάθε της γωνιά, κάθε κτίριο, κάθε εκκλησία ή θέατρο. Ακόμα και οι χιλιάδες τουρίστες που κυκλοφορούν στα πλακόστρωτα στενά της με τις δεκάδες pubs, εστιατόρια και μαγαζάκια, δεν είναι ικανοί να χαλάσουν τη μαγεία που νιώθει κάποιος και την αίσθηση ότι έχει γυρίσει μερικές εκατοντάδες χρόνια πίσω. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το ιστορικό κέντρο της πόλης ανήκει στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1992. Από το 870 μ.Χ που χτίζεται το κάστρο της Πράγας μέχρι το 1918 που γίνεται πρωτεύουσα της Τσεχοσλοβακίας αλλά και το 1989 με την βελούδινη επανάσταση, η Πράγα υπήρξε πάντα στο κέντρο των εξελίξεων στην κεντρική Ευρώπη. 

Στη διατήρηση των μνημείων της πόλης βοήθησε και το γεγονός ότι και στους 2 παγκόσμιους πολέμους, η Πράγα δεν βομβαρδίστηκε ιδιαίτερα πέρα από το 1945 όταν και κατά λάθος, οι αμερικάνοι αντί να βομβαρδίσουν τη Δρέσδη, βομβάριδσαν την Πράγα σκοτώνοντας εκατοντάδες κατοίκους της.