Everest (2015, ελληνιστί «Έβερεστ»)

Βαθμολογία 3 / 5

Είναι από τις λίγες φορές που διάβασα τόσο αντικρουόμενες κριτικές για μια ταινία. Για άλλους μια ταινία του 8-9 στα 10 και για άλλους του 2-3. Εγώ την κατατάσσω όμως κάπου στη μέση και θα καταλάβετε γιατί παρακάτω.

Αλλά first things first που λένε και οι φίλοι μας οι αμερικάνοι. Η ταινία δεν ανακαλύπτει το...Έβερεστ όσον αφορά το σενάριο ή τη σκηνοθεσία. Περιγράφει την πραγματική περιπέτεια 2 ερασιτεχνικών ομάδων ορειβασίας στο όρος Έβερεστ, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της κατάβασης και αφού έχουν ολοκληρώσει χωρίς απώλειες την ανάβαση, πλήττονται από μια φονική χιονοθύελλα που κοστίζει τη ζωή σε αρκετούς από τους ορειβάτες. Όλα ξεκινάνε από την επιθυμία μερικών πλούσιων με ακριβά βίτσια, να φτάσουν στην κορυφή. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους, είτε από χόμπυ, είτε ως στόχος ζωής είτε για προσωπική επιβεβαίωση καταφθάνουν στο Κατμαντού και με τη βοήθεια του οδηγού τους Rob Hall (Jason Clarke) προετοιμάζονται σωματικά και πνευματικά για τη μεγάλη ανάβαση. Από κοντά και μια ακόμα ορειβατική με αρχηγό αυτή τη φορά τον Scott Fischer (Jake Gyllenhaal). Ο προγραμματισμός των δύο ομάδων συμπίπτει έτσι θα καταλήξουμε να έχουμε μια ορδή από 33 ορειβάτες που δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την ανάβαση αφού οι καθυστερήσεις μ πορεί να αποβούν μοιραίες. 

Όπως προείπαμε, η συγγραφή του σεναρίου της ταινίας πρέπει να ήταν η ευκολότερη δουλειά των Isbell και Dobbs αφού ουσιαστικά έμειναν πιστοί στα αληθινά γεγονότα σε εκνευριστικό μάλλον βαθμό. Καμία ανάπτυξη χαρακτήρων, καμία έκπληξη, κανένα τσαλιμάκι που θα έδινε το κάτι παραπάνω στην ταινία. Από κοντά και η ερμηνεία των ρόλων από το ιδιαίτερα καλό (για το είδος της ταινίας) καστ.  Jason Clarke, Josh Brolin και Jake Gyllenhaal ερμήνευσαν τους βασικούς ρόλους ενώ σε βοηθητικούς έπαιξαν οι John Hawkes, Robin Wright και Keira Knightley. Μοναδική που δίνει το κάτι παραπάνω η πάντα εκπληκτική Emily Watson στον ρόλο της Helen, διευθύντριας του Base camp όπου μαζεύονται όλες οι αποστολές. Πολλούς, μα πολλούς πόντους δίνουν στην ταινία τα εκπληκτικά πλάνα, κάποια εκ των οποίων ήταν μονταρισμένα σε στούντιο ενώ κάποια γυρίστηκαν στις ιταλικές Άλπεις. Πάντα το εκπληκτικό σκηνικό ενός επιβλητικού βουνού δίνει την αίσθηση της ελευθερίας αλλά και της αδυναμίας του ανθρώπινου είδους απέναντι στη φύση. Πέραν τούτου όμως...μηδέν! Η ταινία είναι κάτι μεταξύ δράματος, ντοκιμαντέρ και περιπέτειας χωρίς όμως να εστιάζει σε κάποιο από αυτά τα είδη. Εγώ θα την χαρακτήριζα ως δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ (όπως αυτά που δείχνει το ΣΚΑΙ ένα πράγμα) με μεγάλη διάρκεια. 

Η ταινία κερδίζει πόντους από το γεγονός ότι είναι αληθινή ιστορία αποτυπωμένη με ακρίβεια, από το καλό αν και ολίγον αδρανές καστ και από τις εκπληκτικές εικόνες. Αντίθετα χάνει από την λίγη δράση, τη μεγάλη διάρκεια και την ελάχιστη ανάπτυξη των χαρακτήρων της.