Υμνώντας το Ηλιοβασίλεμα...by Vaggy!!

Τα koalakia έχουν την τιμή να φιλοξενούν για ακόμα μία φορά τις φωτογραφικές δημιουργίες της Vaggy...Αυτή τη φορά το ηλιοβασίλεμα έχει την τιμητική του. Απλά μαγευτικές εικόνες...

Το μεγαλύτερο κλισέ στην φωτογραφία ,όπως έχει ειπωθεί,  είναι η ανατολή και η δύση του ήλιου. Όμως κάθε ηλιοβασίλεμα είναι διαφορετικό και ξεχωριστό…Πόσοι από μας δεν έχουν συνδέσει μια όμορφη στιγμή της ζωής τους με ένα ηλιοβασίλεμα;

Ίσως αυτές οι φωτογραφίες σε συνδυασμό με τα αποσπάσματα έργων του Νικηφόρου Βρεττάκου μας ταξιδέψουν και μας φέρουν στο μυαλό όμορφες θύμισες. .

Κάμε να ξαναϊδώ

πίσω απ’ τις αγερόχυτες κορφές σου ν’ ανατέλλει

σαν ήλιος πάλι το όραμα της παγκόσμιας αγάπης.

(Αποσπάσμα από το ποίημα «Χτες τη νύχτα ξαναγύρισα στον Ταΰγετο» της Συλλογής «Ο Ταΰγετος και η σιωπή» [1949]).

Κ’ ένας ήχος γιομάτος ήλιο κι αγάπη

είναι ένας έπος. Είναι μια σφαίρα

σε αιώνια κίνηση…

(Απόσπασμα από το ποίημα «Η επική ποίηση»).

Ο τόπος μας, η Μαγνησία, με τον υπέροχο Βόλο, το μαγευτικό Πήλιο με τις κορυφές του και τις δαντελωτές ακτές του προσφέρουν το τέλειο σκηνικό για ένα τελειότερο ηλιοβασίλεμα.

Είτε πίσω από την θάλασσα, είτε πίσω από τις κορυφογραμμές, το ηλιοβασίλεμα μαγεύει με τα χρώματά τους αλλά και την ρομαντική του δύναμη.

 ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ

του Κ. Βάρναλη

Ήλιε, σαν φλογερός κύκνος που λούζεσαι

Στο πέλαο, καμαρώνω τη δροσιά σου!

Απ' το γυμνό σου σώμα είναι που χύθηκε

Το μύρο σταγεράκι του έρμου δάσου,

Που οι κρίνοι πίνοντας το έγλυκομέθησαν;

Στάσου, να βυθιστώ κ' εγώ μαζί σου!

Ταστεριά, στα στρωτά νερά που πλέουνε,

Ριγμένα σαν ανθοί απ' την κορυφή σου,

Πα στο άρρωστό μου σώμα να γλιστρήσουνε

Κι απ' το χρυσό ανατρίχιασμα πιο νέος

Ίσως στον ίδιο δρόμο που με λέρωσε

Νάβγω και πιο καθάριος και πιο ωραίος!...

Μα ως να σε φτάσω, η νύχτα με προσπέρασε

Και μόνο ιδρός και μια πληγή μεγάλη

Μου βρέχουν τα μαλλιά και την καρδούλα μου…

Είναι μακριά πολύ το περιγιάλι!...

Του κόσμου η θύρα εκλείστηκε από πίσω σου·

Νεράιδες με το στήθος τους το ολάσπρο

Σου κλειούν τα μάτια εσέ στα βάθη τάδυτα

Κ' εγώ στις αγκαθιές πέφτω σαν άστρο!...

Ευχαριστούμε την φίλη του blog μας Vaggy που για μία ακόμα φορά μας εμπιστεύτηκε τις δημιουργίες της.