ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ...από την Ευτυχία Καπαρδέλη

Υπάρχει δυνατότερο συναίσθημα από την αγάπη για τον άνθρωπο, για τον κόσμο, για τη φύση, για ότι μας προσφέρεται κατά τη διάρκεια της ύπαρξής μας? Υπάρχει αγνότερο και σπλαχνικότερο συναίσθημα από την συμπόνοια για τον συνάνθρωπο, για τα δεινά που μας περιτριγυρίζουν, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πιο αδύνατοι? Τα δύο αυτά συναισθήματα μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα για έναν καλύτερο κόσμο αρκεί να τα αποδεχτούμε και να τα χρησιμοποιήσουμε χωρίς εγωισμούς και κρυμμένα νοήματα! Αυτά ως εισαγωγή για ένα ακόμα υπέροχο ποιήμα της αγαπημένης Ευτυχίας Καπαρδέλη που μας θυμίζει τα παραπάνω όπως μόνο αυτή ξέρει...

Αγάπη και Συμπόνοια

Πρόσωπα της αγάπης

όμορφοι  Άγγελοι στο όνειρο ακροβατούν

στην θαλπωρή μιας Ανοιξιάτικης 
προσδοκίας η ψυχή και ο νους 
σαν το αγκάλιασμα σαν το φιλί 
αξεχώριστα γεννήματα 
η συμπόνια και η αγάπη

***

Πόσα ονόματα έχει η ψυχή 
και ο νους του ανθρώπου ...
σαν τις γαλήνιες μορφές που 
στην βία του κόσμου δεν 
συντρίβονται 
σαν τις ρίζες που τρέφουν 
το δένδρο αιώνια 

***

Πόσα ονόματα έχει η 
αγάπη και η συμπόνια 
σαν την τροφή 
σαν της καλοσύνης 
την ελευθερία .................
σαν τα συναισθήματα 
όμορφα τριαντάφυλλα που ανθίζουν 
στην σπλαχνικότητα μόνα 

***

 Στην γη των αδικημένων

την αυγή καλωσορίζω

με το περίσσευμα

μιας καρδιάς, αγνής

την αγάπη σμιλεύω

LOVE AND COMPASSION

Faces of Love

Angels stunts  on beautiful dream

in the warmth of a prospective spring

  soul and mind

as embracing as the kiss

inseparably brood

compassion and love

***

How many names has the soul

the mind of man ...

as serene forms

the violence of the world

crushed

like the roots that nourish

the eternal tree

***

How many names has the

love and compassion

as food

as freedom .of goodness ................

as feelings

beautiful roses that bloom

in compassion and kindness alone

***

In the land of the underprivileged 
welcome the dawn 
with  it  surplus

 a pure heart

the

  love, sculpts