Dawn of the planet of the apes (2014 – ελληνιστί «Ο πλανήτης των πιθήκων: Η αυγή»)

Βαθμολογία 3,5 / 5

Η σειρά ταινιών με τους έξυπνους πιθήκους, είναι από αυτές που πάντα απέφευγα να δω. Θέλετε γιατί τις θεωρούσα χαζές, θέλετε γιατί δεν με εξίταρε η ιδέα ανθρωπόμορφων πιθήκων (ή μήπως πιθηκόμορφων ανθρώπων?), θέλετε γιατί έτσι…? Αλλά αποφάσισα τις προάλλες να δω την τελευταία προσθήκη στην σειρά κυρίως γιατί θεωρούσα ότι λόγω γραφικών θα είχε περισσότερα να δώσει! Και δεν έπεσα έξω!

Η ιστορία περιγράφει τον πλανήτη γη κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν μετά από ένα ξέσπασμα επιδημίας που προερχόταν από εργαστηριακά πειράματα σε πιθήκους, οι άνθρωποι έχουν πάψει να είναι το κυρίαρχο είδος και τον πλανήτη έχουν καταλάβει κοινότητες πιθήκων, σε εξελιγμένη έκδοση βέβαια όπου μιλάνε (περίπου), οργανώνουν τα χωριά τους και αντιπαθούν ιδιαίτερα τους ανθρώπους. Η σύγκρουση των δύο κοινοτήτων έρχεται όταν οι άνθρωποι σε μια προσπάθειά τους να ενεργοποιήσουν ένα φράγμα εισβάλουν στην κοινότητα των πιθήκων (χωρίς κακό σκοπό αρχικά). Βέβαια, επειδή πάντα χρειάζεται ένας ανόητος (στην προκειμένη περίπτωση ένας από κάθε πλευρά) τα πράγματα εκτροχιάζονται και όλα δείχνουν ότι επίκειται μεγάλη και εντυπωσιακή μάχη!

Η ταινία προσφέρει ακριβώς αυτό που περιμένει ο θεατής. Κλασική μετα-αποκαλυπτική ατμόσφαιρα όπου το ανθρώπινο είδος (το καημένο) κινδυνεύει με εξαφάνιση (από δικά του λάθη βέβαια), κλασικές ηρωικές φιγούρες που προσπαθούν να ενώσουν τις δύο κοινότητες, κλασικά οικογενειακά δράματα και από τις δύο πλευρές και μια κλασική μάχη προς το τέλος που αφήνει και υπονοούμενα ότι θα υπάρξει και συνέχεια. Κλασικά εικονογραφημένα δηλαδή! Εγγύηση αποτελεί ο Andy Serkis, στον ρόλο του πρωταγωνιστή πίθηκου ονόματι Ceasar. Μετά το Gollum που άφησε ιστορία στον κινηματογράφο, ήρθε η σειρά ενός ακόμα πλάσματος της φαντασίας να πέσει στα χέρια του ιδιαίτερα ταλαντούχου και πιστού στον χαρακτήρα του Serkis. Συμπαθητικές και οι υπόλοιπες ερμηνείες όπως του Gary Oldman που συνεχίζει να ακολουθεί πιστά μια αξιοπρεπή πορεία με επιλογές που δείχνουν ότι γουστάρει αυτό που κάνει αλλά και του Jason Clarke, ο οποίος βάζει στο βιογραφικό του ακόμα μια αξιομνημόνευτη ταινία μετά το «Zero Dark Thrirty», «Ο Υπέροχος Gatsby» και «Λευκός Οίκος: Η πτώση». Σκηνοθετικά ο Matt Reeves, αποτυπώνει με ικανοποιητικό τρόπο την ατμόσφαιρα της ταινίας, στην οποία κυριαρχεί η έννοια της ομάδας και της κοινότητας αλλά και ο φόβος για το άγνωστο, για τον γείτονα που εξ ορισμού θεωρείται εχθρός.

Αναμένοντας λοιπόν, το επόμενο μέρος της σειράς (9^η αν δεν κάνω λάθος) διασκεδάστε με μια εντυπωσιακή ταινία, χωρίς κρυμμένα μηνύματα που εκμεταλλεύεται σε άριστο βαθμό (όχι υπερβολικά) τις νέες τεχνολογίες και προσφέρει ένα καλαίσθητο αποτέλεσμα.