The Legend of Hercules (2013, ελληνιστί «Ηρακλής, Η αρχή του θρύλου»)

Βαθμολογία 2 / 5

Ακόμα μία ταινία με ήρωα τον Ηρακλή. Μετά από τηλεοπτικές σειρές, ταινίες πιστές στη μυθολογία και άλλες που ελάχιστα θυμίζουν τον Έλληνα ημίθεο ήρθε η ώρα για μια ταινία μεταξύ «Μονομάχου» και «Τιτανομαχίας». Με λίγα λόγια, μια ταινία της οποίας ο ήρωας θα μπορούσε κάλλιστα να ονομάζεται κάπως διαφορετικά.

Ο Ηρακλής (Kellan Lutz) είναι ο δευτερότοκος και παρακατιανός γιος του βασιλιά Αμφιτρύωνα (Scott Adkins), μιας και ουσιαστικά δεν είναι γιος του αλλά γιος του Δία, που χάρισε αυτό το παιδί στην ευσεβή βασίλισσα Αλκμήνη (Roxanne KcKee) με σκοπό να ανατραπεί ο τύραννος άνδρας της. Με την πρώτη ευκαιρία όμως που βρίσκει ο Βασιλιάς, τον στέλνει σε αποστολή αυτοκτονίας στην Αίγυπτο, όπου μαζί με τον έμπιστο συμπολεμιστή του Σωτήρη (Liam McIntyre), πιάνεται αιχμάλωτος και ξεκινάει τις μονομαχίες στις ρωμαϊκές αρένες. Αυτό θα του δώσει την ευκαιρία όμως να επιστρέψει στην Ελλάδα και να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο εκδίκησης και ανατροπής του Αμφιτρύωνα. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει και το Love story από την υπόθεση, αφού ο Ηρακλής είναι τρελά ερωτευμένος με την μέλλουσα σύζυγο του αδερφού του, Ήβη (Gaia Weiss).   

Όπως διαπιστώνετε, η ιστορία της ταινίας δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τους άθλους του Ηρακλή. Η μόνη αναφορά είναι στο λιοντάρι της Νεμέας που ο Ηρακλής το καθαρίζει μέσα σε 1 περίπου λεπτό και η μόνη χρησιμότητά του είναι να μας κάνει να αντιπαθήσουμε ακόμα περισσότερο τον αδερφό του. Κατά τα άλλα είναι μια περιπετειούλα με μονομάχους, αρένες, μάχες μέχρι θανάτου και προδοσίες. Το καστ στέκεται αξιοπρεπώς (όσο χρειάζεται τουλάχιστον σε μια ταινία του είδους). Σκηνοθετικά, δεν παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερη καλλιτεχνία αν και η σκηνή με την τελική μάχη στην αρένα είναι αρκετά εντυπωσιακή. Η ταινία μένει στην επιφάνεια των γεγονότων και τα παρουσιάζει εν πολλοίς διεκπεραιωτικά. Οι χαρακτήρες είναι μονοδιάστατοι (με εξαίρεση ίσως την Βασίλισσα που τουλάχιστον συμπάσχεις με τον καημό της). Τέλος, ο Lutz που υποδύεται τον Ηρακλή ως σωματότυπος είναι αυτό που θα περιμέναμε αν και  εμφανισιακά είναι λίγο παραπάνω βορειοευρωπαίος απ’ ότι θα έπρεπε.

Δεν θα την πρότεινα λοιπόν εύκολα σε κάποιον αν και περνάει η ώρα σχετικά ευχάριστα. Μάχες έχει, αίμα έχει, ωραίες παρουσίες έχει…νόημα δεν έχει αλλά ποιος νοιάστηκε!!!!