Lockout (2012 – ελληνιστί «Φυλακισμένος στο διάστημα»)

Βαθμολογία 2,5 / 5

Για να πω την αλήθεια, αυτό που με τράβηξε στην συγκεκριμένη ταινία είναι κατά βάση ο παραγωγός και σεναριογράφος Luc Besson που μας έχει προσφέρει μερικές πολύ καλές ταινίες όλων των ειδών! Σε δεύτερο πλάνο, «τραβηχτικός» είναι και ο Guy Pearce στον πρωταγωνιστικό ρόλο όσο και το concept «φυλακή υψίστης ασφαλείας», που προσωπικά μου αρέσει στις ταινίες. 

Ο πρωταγωνιστής μας, λοιπόν, ονόματι Snow παγιδεύεται και συλλαμβάνεται για τον φόνο ενός κυβερνητικού υπαλλήλου που κουβαλούσε μια βαλίτσα με κάποιο μεγάλο κρατικό μυστικό σχετικά με το διάστημα (ούτε πρόσεξα, ούτε έχει και μεγάλη σημασία για την ταινία τελικά). 

Αφού κρίνεται ένοχος, του ανακοινώνουν ότι θα μεταφερθεί στην φυλακή υψίστης ασφαλείας που βρίσκεται σε μια διαστημική βάση σε τροχιά γύρω από τη γη. Για να γλιτώσει όμως τη φυλάκιση, του προτείνεται να μεταφερθεί εκεί όχι ως τρόφιμος αλλά σε αποστολή αυτοκτονίας ουσιαστικά για να σώσει την κόρη του προέδρου των Η.Π.Α., Emily Warrnock (Maggie Grace)  η οποία διεξάγοντας μια έρευνα κοινωνικοπολιτικού ενδιαφέροντος για τις συνθήκες κράτησης στη φυλακή, βρίσκεται όμηρος στα χέρια στασιαστών φυλακισμένων. Μέσα σε όλα αυτά, λάβετε υπόψη σας ότι πιέζει και ο χρόνος γιατί η φυλακή – διαστημόπλοιο βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τη γη, οπότε καταλαβαίνετε ότι τα περιθώρια είναι ιδιαίτερα στενά.  

Σίγουρα το σενάριο είναι αρκετά ελπιδοφόρο και υπόσχεται ότι θα μας προσφέρει μια ταινία δράσης και έντασης. Και εν μέρει τα καταφέρνει. Αλλά οι προσδοκίες δεν ικανοποιούνται στο μέγιστο. Ο λόγος η ανεπαρκής χρήση των οπτικών εφέ (μάλλον λόγω budget ή λόγω ανεπάρκειας των τεχνικών) που δεν προσφέρουν το στοιχείο εντυπωσιασμού όπως θα έπρεπε. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται είναι ικανοποιητική πάντως (στοιχεία από το Alien) και η δράση συνεχής χωρίς πολλές κοιλιές. Από το καστ, η ταινία παίρνει τα απολύτως απαραίτητα. Δεν περιμέναμε άλλωστε μεγάλες ερμηνείες σε μια ταινία δράσης. Τουλάχιστον οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι ικανοποιητικοί στους ρόλους τους ενώ οι δευτερότριτοι ρόλοι τουλάχιστον δεν προκαλούν γέλιο. Τα κλισέ πολλά (απαγωγή κόρης Προέδρου Η.Π.Α., μάτσο τύπος που την σώζει, οι δύο μας ενάντια στον κόσμο και φυσικά τρελός έρωτας) αλλά αυτό ξέρουμε…αυτό εμπιστευόμαστε!!

To sum up…που θα λέγανε και οι φίλοι μας οι αμερικάνοι (των οποίων ο Πρόεδρος είναι ο πιο άτυχος άνθρωπος του κόσμου σύμφωνα με τις ταινίες τους), η ταινία βλέπεται ευχάριστα και κρατάει τα επίπεδα ενδιαφέροντος και αγωνίας σε υψηλό βαθμό! Και όπως εύστοχα σχολίασε ένας αναγνώστης της ιστοσελίδας Rotten Tomatoes…”Είναι μια κλισέ, γελοία και πολύ ψυχαγωγική ταινία»!!!