 |
| Dame Agatha , ανάμεσα στα βιβλία της |
Έφτασε το
καλοκαίρι, οι πρώτες ζέστες έπιασαν και στο μυαλό μου περιτριγύριζε η ιδέα να
γράψω κάτι σχετικό με βιβλία. Τι καλύτερο από τον συνδυασμό παραλία, καφεδάκι ή
κοκτέιλ, ομπρελίτσα και ένα καλό βιβλίο ανά χείρας?? Η επιλογή τελικά
αποδείχτηκε εύκολη. Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ καλύτερη στιγμή και ευκαιρία να
γράψω ένα μίνι αφιέρωμα στην παμμέγιστη, υπέρτατη, εξαιρετική, γοητευτική και
μυστηριώδη Αγκάθα Κρίστι, την Βασίλισσα του Εγκλήματος των 100 και πλέον έργων
(μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά) αλλά και των σχεδόν 4 δις πωλήσεων ανά τον
κόσμο.
Dame Agatha Mary Clarissa Miller, Lady Mallowan
Γεννήθηκε στις 15
Σεπτεμβρίου του 1890στο Τόρκει του Ηνωμένου Βασιλείου. Μεγάλωσε στο Άσφιλντ,
όπου έβγαλε το σχολείο και στη συνέχεια σπούδασε τραγούδι στο Παρίσι. Το 1914,
πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παντρεύτηκε τον συνταγματάρχη Άρτσιμπαλντ
Κρίστι, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Όταν ο σύζυγός της αποστρατεύτηκε, η
ίδια εργάστηκε ως βοηθός σε φαρμακείο, όπου έμαθε για τα δηλητήρια, γνώση που
θα της φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη τα επόμενα χρόνια.
Άρχισε να γράφει με την ενθάρρυνση της αδερφή της και
στο πρώτο βιβλίο της, που κυκλοφόρησε το 1920 υπό τον τίτλο Η μυστηριώδης
υπόθεση στο Στάυλς παρουσίασε για πρώτη φορά τον θρυλικό ντετέκτιβ
Ηρακλή Πουαρό, ένα χαρακτήρα που εμφανίστηκε σε περισσότερα από 40 ακόμα
μυθιστορήματά της. Το δεύτερο βιβλίο της (Η Δολοφονία του Ρότζερ Ακρόυντ -
1926) βρέθηκε στην κορυφή του πίνακα πωλήσεων, και η ίδια μεταξύ των
δημοφιλέστερων συγγραφέων. Ο θάνατος της μητέρας της και το διαζύγιό της με τον
Κρίστι, την οδήγησαν σε μια περίοδο συναισθηματικών δυσκολιών και αστάθειας που
οδήγησε στο μεγαλύτερο μυστήριο της ζωής της, την 11ήμερη εξαφάνισή της το
1926. Εκεί που όλοι την είχαν για νεκρή, εν τέλει εμφανίστηκε σε ένα ξενοδοχείο
να κάνει σπα. Γυρνώντας προφανώς τον διακόπτη εκείνες τις ημέρες, εισέρχεται σε
μια άλλη φάση της ζωής της, ιδιαίτερα παραγωγική. Παντρεύεται τον αρχαιολόγο Max Mallowan και τον
ακολουθεί στα ταξίδια του σε ανασκαφές όπου και εμπνέεται μερικά από τα
ωραιότερα μυθιστορήματά της («Έγκλημα στον Νείλο»). Μάλιστα κάνει την εξής εκπληκτική
δήλωση σχετικά με τον σύζυγό της «Ένας αρχαιολόγος είναι ο καλύτερος σύζυγος
που θα μπορούσε να έχει μια γυναίκας. Όσο περισσότερο μεγαλώνει αυτή, τόσο
περισσότερο ενδιαφέρεται εκείνος γι’ αυτή».
 |
| Peter Ustinov ως Ηρακλής Πουαρό |
Μετά τα εκπληκτικά
«The mysterious affair at Styles» το 1920 και
το «The Murder of Roger Ackroyd» το 1926, η
Κρίστι συνεχίζει να παράγει με εκπληκτική ταχύτητα και ευκολία ποιοτικά
μυθιστορήματα, που το καθένα είναι μοναδικό και πρωτότυπο. Βασικοί της ήρωες ο
Βέλγος (και όχι Γάλλος) ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό (που σε φήμη τον συναγωνίζεται
μόνο ο Σέρλοκ Χόμς) με την τετράγωνη λογική και η Μις Μάρπλ, μια γεροντοκόρη
μεσήλικας που λύνει τα μυστήρια με τη γυναικεία διαίσθηση. Σε αρκετά μυθιστορήματα
ήρωες είναι το ζευγάρι Τόμυ και Τούπενς αλλά και ο Πάρκερ Πάιν και ο κύριος
Χάρλει Κουίν. Δευτερεύοντες χαρακτήρες που εμφανίζοτναι συχνά ο αρχιεπιθεωρητής
Τζάπ και η Αριάδνη Όλιβερ, συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων.
 |
| Η αγωνιώδης αναζήτηση της Κρίστι στις εφημερίδες |
Η τεράστια
επιτυχία της έχει φυσικά και οικονομικό αντίκτυπο αφού το 1955 δημιουργεί δική της
ανώνυμη εταιρεία την οποία μερικά χρόνια αργότερα την αγοράζει η Booker Books. To 1971 χρίστηκε Dame από τη Βασίλισσα της Αγγλίας και το 1966 γίνεται
πρόεδρος του Βρετανικού Κλαμπ Εξιχνίασης Εγκλημάτων. Τίτλοι διαφορετικής
βαρύτητας αλλά ενδεικτικοί του αντίκτυπου που είχε το έργο της. Ένα έργο που
περιλαμβάνει πολλά διαμάντια της αστυνομικής λογοτεχνίας. Τα παρακάτω είναι
ενδεικτικά και προσωπικά αγαπημένα (αν και μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσει
κάποια)…
 |
| 60 Χρόνια "Ποντικοπαγίδα" |
1927 – The Big Four
1930 – Black Coffee
1934 – Murder on the Orient Express
1936 – The ABC Murders
1937 – Dumb Witness και Death on the
Niles
1939 - Ten Little Niggers / And then
there were none
1941 – Evil Under the Sun
1952 – The Mousetrap (θεατρικό
που παιζόταν στο Λονδίνο μέχρι το 2012)
1962 – The mirror crack’d from side to side
1971 – Nemesis
1975 – Curtain: Poirot’s Last Case
Τα περισσότερα από τα
μυθιστορήματά της έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την
τηλεόραση. Μερικοί από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς έχουν υποδυθεί χαρακτήρες
των βιβλίων της. Οι πιο πετυχημένοι «Πουαρό» ήταν ο Peter Ustinov, o Albert Finney αλλά και ο τηλεοπτικός David Sachet.
Μετά το θάνατό της, το
1976 η Κρίστι συνεχίζει να απασχολεί το παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό. Οι
πωλήσεις των βιβλίων της συνεχίζονται με αμείωτη ένταση ενώ κυκλοφορεί η
Αυτοβιογραφία της το 1977, βιβλία που αναλύουν τη γραφή της και το έργο της,
βιβλίο με τις μυστικές της σημειώσεις αλλά και μερικές ανέκδοτες ιστορίες. Τελευταία
κυκλοφόρησε το 2009 μια ιστορία του Πουαρό με τίτλο «The incident of the dog’s ball».
 |
| Εκεί έγραψε το Orient Express |
Ότι και να πει κανείς
για την τεχνική της Κρίστι είναι λίγο. Ο τρόπος με τον οποίο απέστρεφε τα φώτα από
τον πραγματικό ένοχο και έχτιζε υποψίες για άλλους ήρωες ήταν εκπληκτικός. Ήταν
σχεδόν αδύνατο για τον αναγνώστη να αντιληφθεί τον δολοφόνο και ακόμα πιο
δύσκολο να εξηγήσει γιατί κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα. Μάλιστα, λέγεται ότι
η ίδια η Κρίστι πρώτα έγραφε σχεδόν όλο το μυθιστόρημά της, έβλεπε ποιος ήρωας
ήταν ο λιγότερο προφανής και αποφάσιζε να τον κάνει δολοφόνο. Ύστερα, επέστρεφε
στις σελίδες του βιβλίου της, έκανε τις απαραίτητες αλλαγές και έκρυβε πίσω από
ένα πέπλο καπνού τον πραγματικό δολοφόνο. Θα έλεγε κανείς ότι έχει
χρησιμοποιήσει όλους τους πιθανούς τρόπους για να μετατρέψει έναν ήρωά της σε
δολοφόνο. Αγαπημένο της όπλο τα δηλητήρια αλλά η φαντασία της δεν περιοριζόταν
σε αυτά. Το σκηνικό των περισσοτέρων βιβλίων της ήταν η αγγλική επαρχία, μεγάλες
επαύλεις, πλούσιοι ένοικοι και ισχυροί άνθρωποι. Σήμα κατατεθέν της η
καθαρότητα της γραφής της, ο απίστευτα δομημένος τρόπος αφήγησης που όμως έκρυβε
σχεδόν πάντα όλα τα στοιχεία που θα χρειαζόταν ο αναγνώστης για να βρει τον
πραγματικό δολοφόνο. Άσχετα αν πάντα ή σχεδόν πάντα αποτύγχανε!!
 |
| And then there were none...Το καλύτερο των καλυτέρων |
Όταν φτάνει να ανταγωνίζεται
σε αντίτυπα τον Σαίξπηρ και τη Βίβλο, όταν η αναγνώριση είναι παγκόσμια και
καθολική, όταν σχεδόν 40 χρόνια μετά το θάνατό της συνεχίζει να προκαλεί το
ενδιαφέρον και να κερδίζει συνεχώς νέους θαυμαστές, τότε δεν μένουν πολλά να πει
κανείς για την Αγκάθα Κρίστι, την Λαίδη Αγκάθα!!
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου