Monument Men (2014, ελληνιστί «Μνημείων Άνδρες»)

Βαθμολογία 3 / 5

«Μνημείων Άνδρες» λοιπόν και η αλήθεια είναι ότι θα περίμενα μια πιο αξιομνημόνευτη ταινία. Αλλά φευ…η ταινία πάσχει από την ίδια ασθένεια που συνάντησα πρόσφατα και στο «The Book Thief». Ίσως μάλιστα χωρίς να φταίνε οι ίδιες οι ταινίες αλλά το γεγονός ότι ο Πόλεμος, επισκιάζει κάθε παράπλευρη ιστορία.

Η ταινία επικεντρώνεται στην προσπάθεια μιας επίλεκτης ομάδας ανδρών (αληθινή ιστορία) που αποτελούταν από ιστορικούς τέχνης, διευθυντές μουσείων και γενικά οτιδήποτε άλλο εκτός από στρατιωτικούς. Ιερός σκοπός της να προσπαθήσει να περισώσει και να επιστρέψει στους πραγματικούς κατόχους τους, πολλά εκατομμύρια έργα τέχνης (πίνακες, γλυπτά μέχρι και τέμπλα εκκλησιών). 

 

Στην προσπάθειά τους, όπως καταλαβαίνετε, θα πρέπει να εισχωρήσουν σε εμπόλεμες ζώνες και παρότι ο πόλεμος βρίσκεται στο τέλος του και οι Γερμανοί υποχωρούν ηττημένοι, ο κίνδυνος παραμένει, ειδικά για μερικούς ανεκπαίδευτους άνδρες. Την προσπάθειά τους θα ενισχύσει μια γαλλίδα που εργαζόταν σε μουσείο και διατηρούσε αναλυτικό αρχείο με έργα τέχνης και τον προορισμός τους μετά από το πλιάτσικο των γερμανών.

Η Pieta διασώζεται!!!

Η ταινία χαρακτηρίζεται από θετικά και αρνητικά στοιχεία. Στα θετικά της είναι σαφέστατα το εξαιρετικό κάστ της. Προεξέχοντος του George Clooney (πρωταγωνιστής, σκηνοθέτης και σεναριογράφος) αλλά και των Matt Damon (καλός αλλά μάλλον ατυχής η επιλογή του ως διευθυντή του Met), Bill Murray (πάντα άνετος και αξιοπρεπής), John Goodman (χωρίς πλάκα δίνει «όγκο» σε κάθε ρόλο που παίζει), Jean Dujardin (γοητευτικός και αέρινος, κλασικός γάλλος), Hugh Bonneville (σταθερή αξία), Bob Balabam (πραγματικά μορφή και εξαιρετική ηθοποιία) και Dimitri Leonidas (νέος, ανερχόμενος και φρέσκος). Από κοντά φυσικά και η εκθαμβωτική Cate Blanchett που ακόμα και εν μέσω πολέμου δεν χάνει τη λάμψη της και την μεγαλοπρέπειά της. Πολύ καλή επίσης η φωτογραφία και η αναπαράσταση της εποχής εκείνης με αρκετές τραγικές λεπτομέρειες (χρυσά δόντια, παιδιά με όπλα κτλ). Στα αρνητικά, όπως προαναφέρθηκε, το γεγονός ότι δύσκολα πείθεται ο θεατής ότι το έργο της συγκεκριμένης ομάδας ανδρών είναι τόσο σημαντικό σε σχέση με τα εκατομμύρια των ανθρώπων που πέθαναν. Και είναι κρίμα γιατί πραγματικά αξίζει να θυσιαστεί κάποιος για να διασωθούν τόσο σημαντικά έργα τέχνης όπως η Pieta του Μιχαήλ Άγγελου. Αλλά η ταινία μάλλον δεν καταφέρνει να μας το περάσει αυτό αφού είναι χαρακτηριστικό ότι οι πιο δυνατές της στιγμές σχετίζονται με τον ίδιο τον πόλεμο (θάνατος κάποιων εκ των πρωταγωνιστών με τραγικό τρόπο, αποκάλυψη χρυσών δοντιών μέσα σε βαρέλια). Η σκηνοθεσία ικανοποιητική αλλά όχι πειστική.

Η ταινία πάντως συγκινεί και μπορεί να είναι λίγο πιο ελαφριά απ’ ότι θα έπρεπε συγκριτικά με το θέμα που πραγματεύεται αλλά δεν κουράζει και εξυμνεί τον ηρωισμό και την αφοσίωση στην τέχνη μιας ομάδας ανδρών, που απλά θα μπορούσαν να περιμένουν να περάσει ο πόλεμος και να επιστρέψουν στις δουλειές τους.