The Campaign (2012 – ελληνιστί «Οι υποψήφιοι»)

Βαθμολογία 3 / 5

Να μια καλή ταινία, την οποία πρέπει να δουν όλοι οι υποψήφιοι πολιτικοί μας μπας και αρχίσουν να αντιλαμβάνονται το ρόλο τους και τον λόγο για τον οποίο εκλέγονται. Αυστηρή, αν και κάπως χοντροκομμένη, σάτιρα της πολιτικής σκηνής των Η.Π.Α. που βρίσκει όμως εφαρμογή σε όλο τον κόσμο.

Βρισκόμαστε εν έτη 2012, λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές για το Κογκρέσο στη Βόρεια Καρολίνα όπου ο επί 4 φορές νικητής των τοπικών εκλογών κατεβαίνει ακόμα μία χρονιά χωρίς αντίπαλο. Έλα όμως που τα μεγάλα συμφέροντα είχαν διαφορετική άποψη. Μια μεγάλη εταιρία κατασκευής πλαστικών κούκλων επιθυμεί να μεταφέρει την παραγωγική της διαδικασία από την Κίνα, στην Καρολίνα αλλά με όρους…Κίνας. 

Μισθοί των 50 σεντς, δουλειά νυχθημερόν και μηδέν μεταφορικά. Λεπτομέρεια…θα πρέπει να αλλάξουν καμιά 10αριά εργασιακοί νόμοι και άλλοι τόσοι περιβαλλοντική για να γίνει αυτό. Έτσι αποφασίζουν να προωθήσουν έναν δικό τους υποψήφιο, μειωμένης αντίληψης και νοημοσύνης που θα τον έχουν του χεριού τους. Κάπου εκεί έρχεται ο Marty Huggins (Zack Galifianakis), γιος γνωστού επιχειρηματία της περιοχής, αφελής, ανόητος, αποτυχημένος και γενικά ένα τίποτα που ξαφνικά βρίσκεται να δίνει debate και προεκλογικές ομιλίες. Τα σκαμπανεβάσματα στα γκαλοπ μεγάλα και ο τελικός νικητής απρόβλεπτος!!

Ότι ακριβώς περιμένετε!! Ένας ξεκαρδιστικός, σχεδόν καρικατουρίστικος Galifianakis, σιγοντάρεται από έναν παρόμοιο Will Ferrel σε μια προσπάθεια να μας αποδείξει το Χόλυγουντ ότι εκτός από φρου φρου και αρώματα, μπορεί να δίνει τροφή για σκέψη και να καυτηριάζει τα στραβά της αμερικάνικης κοινωνίας. Κατά τη γνώμη μου το πετυχαίνει σε μεγάλο βαθμό. Σίγουρα το χιούμορ αρκετές φορές ξεφεύγει από τα όρια, είναι χοντροκομμένο και τα αστεία προκαλούν ρίγη (όχι από το γέλιο πάντως). Η πλειοψηφία πάντως των διαλόγων είναι συμπαθητικές και αστείες. Η υπερβολή είναι αναγκαία σε τέτοιες ταινίες και φυσικά όταν μπλέκεται σε αυτές ο Galifianakis αναγκαίο κακό (??). Πόσο μάλλον στην προκειμένη περίπτωση που έχει δίπλα του τον Ferrel που αποτελεί ότι πιο παρεμφερές σε Galifianaki έχει να επιδείξει το Χόλυγουντ. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να κρίνουμε. Η σκηνοθεσία αδιάφορη (δεν δίνει άλλωστε και πολύ υλικό το συγκεκριμένο θέμα), οι δεύτεροι ρόλοι αυτό ακριβώς που πρέπει για να αναδειχτούν οι πρωταγωνιστές και το σενάριο το αναμενόμενο.

Μια καλή κωμωδία ειδικά για τους φανς του Galifianaki (που είναι αρκετοί) αλλά και για τους υπόλοιπους (όπως εγώ) που έχουν μπουχτίσει από τους πολιτικούς μας. Η ταινία είναι μια καλή ευκαιρία να φαντασιωθούμε ότι μπορεί να υπάρχουν και τέτοιου είδους πολιτικοί (ναι, σιγά!!!) και να χαρούμε που τα μεγάλα συμφέροντα επιτέλους κατατροπώνονται!!!