Captain Phillips (2013 – ελληνιστί «Καπετάν Φίλιππας»)

Βαθμολογία 4,7 / 5

Τελικά μάλλον δίκαιο είχε μια φίλη που έλεγε ότι πρέπει να αλλάξουμε την κλίμακα βαθμολόγησης από 0-5 σε 0-10 ή 0-20. Έτσι θα μπορούσα να αποτυπώσω καλύτερα το πόσο μου άρεσε αυτή η ταινία με ένα 9/10 ή ένα 19/20 για παράδειγμα!!

Η ταινία βασίζεται στην αληθινή περιπέτεια που βίωσε ο Richard Phillips, καπετάνιος του αμερικάνικου πλοίου Maersk Alabama και το πλήρωμά του έξω από τις ακτές της Σομαλίας όταν δέχτηκαν επίθεση από μια ομάδα Σομαλών Πειρατών. Η ταινία πραγματεύεται το πολύ ρεαλιστικό και συνηθισμένο σενάριο της πειρατείας εμπορικών πλοίων με τραγικά πολλές φορές αποτελέσματα. Μάλιστα, αρκετά ελληνικά πλοία έχουν αντιμετωπίσει παρόμοια ζητήματα (γίνεται και σχετική αναφορά στην ταινία όπου η λεία των πειρατών ήταν αρκετά εκατομμύρια δολάρια – που τα είχαμε κρυμμένα τόσα λεφτά???).

Για την υπόθεση δεν πρέπει να πούμε πολλά αφού θα χαλάσουμε το σασπένς. Τα υπόλοιπα όμως στοιχεία της ταινίας χρήζουν αναφοράς. Πρώτο και καλύτερο, η ερμηνεία του αξεπέραστου Tom Hanks που μετά από πολλά χρόνια είναι η αλήθεια, βρίσκει έναν ρόλο που του ταιριάζει γάντι αφού χωρίς υπερβολές και πολλά τεχνικά και τεχνητά βοηθήματα δίνει ρεσιτάλ στο ρόλο του καπετάνιου του πλοίου. Τρομαγμένος αλλά ταυτόχρονα ψύχραιμος και με κοφτερό μυαλό, ο καπετάνιος χειρίζεται όσο καλύτερα μπορεί μια κατάσταση που ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξεφύγει. Αυτή την ψυχοσύνθεση την αποτυπώνει άριστα ο Hanks με το μεστό παίξιμό του αποφεύγοντας τις υπερβολικές αντιδράσεις και το ανούσιο παίξιμο. Από κοντά και η εξαιρετική σκηνοθεσία του Paul Greengrass, σκηνοθέτη των 2 πρώτων ταινιών Bourne και κατά κύριο λόγο του λιγότερο γνωστού αλλά αριστουργηματικού Bloody Sunday (αν δεν το έχετε δει, δείτε το!!!).

Γρήγορες σκηνές, κοντινά πλάνα που αποτυπώνουν την αγωνία των πρωταγωνιστών, δυνατές τετ-α-τετ σκηνές των πρωταγωνιστών και μονοκάμερα στο χέρι μερικά από τα όπλα του σκηνοθέτη στην προσπάθειά του να μας χαρίσει 2 ώρες και κάτι αγωνίας και έντασης. Και το καταφέρνει απόλυτα. Στα συν και η τρομερή ανακάλυψη του ηθοποιού Μπαρκάντ Αμπντί από τους συντελεστές της ταινίας στο ρόλο του αρχηγού των πειρατών χωρίς να υστερούν και οι υπόλοιποι 2 (για τον τελευταίο της παρέας των πειρατών, ας μην αναφερθώ….μάλλον βρήκαν κάποιον από ένα χωριό της Σομαλίας και τον έβαλαν να κρατάει ένα τιμόνι).

Με λίγα λόγια, κλασική ταινία για Οσκαρ, η επιστροφή του Tom Hanks σε υψηλό επίπεδο υποκριτικής (ίσως από την εποχή του Ναυαγού είχαμε να δούμε παρόμοια ερμηνεία) που σίγουρα θα τον οδηγήσει στα Οσκαρ και ίσως στο αγαλματίδιο (τη δική μου ψήφο την έχει πάντως) και γενικά μια ταινία καλογυρισμένη, με ένταση που θίγει με τρόπο ευαίσθητο και ρεαλιστικό (αφού ούτε οι πειρατές παρουσιάζονται ως άγρια θηρεία και μανιακοί δολοφόνοι αλλά ούτε και ο καπετάνιος ως ο ατρόμητος υπερήρωας) ένα σοβαρό και υπαρκτό παγκόσμιο πρόβλημα, χωρίς βέβαια να υιοθετεί ντοκυμαντεριστικη οπτική.