Michael Clayton (2007- ελληνιστί «Μαϊκλ Κλεϊτον»)

Βαθμολογία: 3.5 / 5

Ο Michael Clayton (George Clooney) εργάζεται επί 12 συναπτά έτη ως “fixer” σε ένα από τα πιο γνωστά δικηγορικά γραφεία της Νέας Υόρκης. Η δουλειά του είναι να «καθαρίζει» οποιαδήποτε «βρώμικη» κατάσταση προκύπτει και να λύνει προβλήματα που θέτουν σε κίνδυνο τους πελάτες και κατ’ επέκταση τη νομική εταιρία στην οποία δουλεύει. Είναι ο άνθρωπος που καλείς όταν έχεις χτυπήσει κάποιον και τον έχεις εγκαταλείψει στο δρόμο, όταν οι «περιπετειούλες» σου απειλούν την οικογενειακή σου θαλπωρή, όταν έχεις μπλεχτεί σε «βρωμοδουλειές» και η κατάσταση έχει ξεφύγει…

Στην προκειμένη περίπτωση, ο Clayton καλείται να «επιδιορθώσει» ένα ατυχές συμβάν: ένας από τους παλαιότερους και ικανότερους συνεργάτες της εταιρίας, o Arthur Edens (Tom Wilkinson), παθαίνει νευρικό κλονισμό κατά τη διάρκεια μιας από τις σημαντικότερες υποθέσεις για το μέλλον του δικηγορικού γραφείου. Στην πορεία o Clayton θα ανακαλύψει ότι το breakdown του συναδέλφου και φίλου του, δεν είναι και τόσο αδικαιολόγητο. Ο Arthur εκπροσωπεί επί έξι χρόνια μία μεγάλη εταιρία χημικών, η οποία είναι υπεύθυνη (ήδη) για εκατοντάδες θανάτους. Φυσικά, καθώς πρόκειται για χολιγουντιανό ήρωα, αυτό δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει μέσα σε μία εβδομάδα. Αντιθέτως, πρόκειται για τη χειρότερη εβδομάδα της ζωής του, αφού στα 45 του βρίσκεται χωρισμένος, χρεωκοπημένος και υπεύθυνος για μία οικογένεια με πολλά προβλήματα.

Νομίζω ότι είναι μία από εκείνες τις ταινίες στις οποίες πιστεύουν πάρα πολύ οι ίδιοι οι συντελεστές της. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς το γεγονός ότι όλοι -σχεδόν- έχουν τσοντάρει το κατιτίς τους στον προϋπολογισμό…George Clooney (executive producer), Steven Soderbergh (executive producer), Sydney Pollack, Jennifer Fox, Christopher Goode, James A. Holt (executive producer), Anthony Minghella (executive producer), Kerry Orent, Steve Samuels, όλοι συμμετείχαν μετά χαράς και μας κινούν την περιέργεια για την ταινία.

Πράγματι, όταν οι συντελεστές και το cast γουστάρουν αυτό που κάνουν, το αποτέλεσμα είναι καλό και φυσικά η συγκεκριμένη ταινία δεν αποτελεί εξαίρεση. Ο George Clooney μπήκε στο πετσί του ρόλου (προτάθηκε μάλιστα και για Oscar), ο Tom Wilkinson ήταν εξαιρετικός (και αυτός υποψήφιος για Oscar) ενώ και το υπόλοιπο cast στάθηκε επάξια στις απαιτήσεις των ρόλων (Tilda Swinton -κέρδισε το Oscar-, Sydney Pollack, Barry Grissom). Ο γνωστός σεναριογράφος Tony Gilroy (Αρμαγεδδών, Ο Δικηγόρος του Διαβόλου, Χωρίς Ταυτότητα, Απόδειξη Ζωής) δε θα μπορούσε να έχει κάνει καλύτερο σκηνοθετικό ντεμπούτο από αυτό το πολιτικό θρίλερ, αφού το εν λόγω φιλμ απέσπασε πάρα πολύ καλές κριτικές, προτάθηκε για δεκάδες βραβεία και μπήκε στις δέκα πρώτες θέσεις των σημαντικότερων κινηματογραφικών λιστών (αξίζει να αναφερθεί ότι η ταινία είναι ανάμεσα στις δέκα καλύτερες του 2007 για το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου AFI).

Άλλωστε το δούλευε αρκετό καιρό (χρόνια για την ακρίβεια), αφού το συγκεκριμένο concept το συνέλαβε όταν για λογαριασμό της ταινίας Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (1997) μπαινόβγαινε σε νομικές εταιρίες της Νέας Υόρκης. Εκεί παρακολούθησε μια αληθινή δικαστική διαμάχη (από την οποία και εμπνεύστηκε) μιας μεγάλης εταιρίας που προσπαθούσε να γλιτώσει με το μικρότερο δυνατό κόστος (το οποίο βέβαια πάλι κουβαλάει αρκετά μηδενικά στην πλάτη του) από μία αντιδικία που κράτησε σχεδόν μία δεκαετία. Ένας συνέταιρος ανακάλυψε ένα πολύ σημαντικό έγγραφο, ικανό να ανατρέψει την πορεία των διαπραγματεύσεων, το οποίο όμως κράτησε κρυφό σε αντάλλαγμα με την πιο γρήγορη προαγωγή στην ιστορία της εταιρίας.

Για να γυρίσουμε στην ταινία, οι καλές ερμηνείες, η ωραία πλοκή, οι κατάλληλοι ρυθμοί και η εξαιρετικά δοσμένη ατμόσφαιρα μας κάνουν να απαντάμε θετικά στο δίλημμα “to watch or not to watch”. Εξάλλου την εμπιστεύτηκαν ονόματα-θρύλοι του Hollywood όπως ο Sydney Irwin Pollack και ο Anthony Minghella. Εμείς θα πούμε όχι;