Dear Mr. Gacy (2010 – ελληνιστί «Το τελευταίο θύμα του Gacy»)

Βαθμολογία 0,5 – 3,5 / 5 (συγχωρέστε με αλλά είμαι μπερδεμένος)

     Νομίζω είναι από τις ελάχιστες φορές που δεν ξέρω τι να σκεφτώ και πώς να κρίνω μια ταινία. Το θέμα αρκετά πιασάρικο, η παρουσίασή του περίεργη και μέσα σε όλα ο θεατής ξέρει ότι είναι πραγματική ιστορία που μπερδεύει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. 

     Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο του Jason Moss (ο κεντρικός ήρωας της ταινίας) «The last victim»στο οποίο ο συγγραφέας περιγράφει την τραυματική, όπως εξελίχθηκε γνωριμία του με τον serial Killer John Wayne Gacy (στην ταινία τον υποδύεται πολύ πειστικά ο William Forsythe). Ο Moss (Jesse Moss – τραγικό δεν είναι να έχει το ίδιο επίθετο με τον ήρωα που παίζει???) όντας φοιτητής στο εγκληματολογικό αποφασίζει να γράψει μια εργασία εξαμήνου για τον καταδικασμένο σε θάνατο serial killer, ο οποίος 14 χρόνια πριν είχε συλληφθεί για το φόνο 33 νεαρών αγοριών. Η τακτική του ήταν να αρχίσει την αλληλογραφία με τον θανατοποινίτη και να αρχίσει να δημιουργεί έναν φιλικό (μόνο???) δεσμό ώστε να του αποσπάσει όσο περισσότερες ενδόμυχες σκέψεις μπορεί (και γιατί όχι την ομολογία των πράξεών του). Βέβαια, τα πράγματα δεν θα γίνουν όπως τα έχει σχεδιάσει ο πιτσιρικάς αφού μάλλον συμβαίνει το αντίθετο. 

     

Οι πραγματικοί χαρακτήρες (Gacy και Moss)

     Η ταινία από μόνη της δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Αρκετά αρρωστημένη πλοκή, αδιάφορη σκηνοθεσία, καλές ερμηνείες από τους δύο πρωταγωνιστές και σχετικά αργή. Επιπλέον, πολλές φορές αναρωτιέσαι αν ο πιτσιρικάς αντιδρά με πολύ υπερβολικό τρόπο (ισχύει βέβαια αυτό που έγραψα και σε παλαιότερη κριτική ότι δηλαδή αν δεν βρεθείς σε παρόμοια θέση δεν μπορείς να γνωρίζεις πως θα αντιδρούσες). Επίσης, οι βοηθητικοί χαρακτήρες είναι το λιγότερο αδιάφοροι (αυτή η μάνα πρέπει να ήταν μονίμως πιωμένη αλλιώς δεν εξηγείται η απάθειά της!!!). Με βάση τα παραπάνω η ταινία δεν αξίζει για πάνω από 2. Όμως υπάρχει ένα στοιχείο που ανατρέπει (για εμένα τουλάχιστον) τα πράγματα  είναι το γεγονός ότι είναι πραγματική ιστορία (εντυπωσιακή πινελιά το βίντεο στο τέλος με τους αληθινούς ήρωες και ένα απόσπασμα από συνέντευξη του Moss). Έτσι πάει περίπατο η κριτική για το σενάριο (ουσιαστικά οι σεναριογράφοι έκαναν την προσαρμογή στα δεδομένα της ταινίας). Η πραγματικότητα είναι το ίδιο διεστραμμένη με την ταινία (και ίσως ακόμα περισσότερο αν σκεφτεί κανείς ότι ο Moss εν τέλει αυτοκτόνησε στις 6/6/06 μέσα σε ένα πέπλο μυστηρίου και ψιθύρων για διαταραχές στην προσωπικότητα και συμμετοχή σε σατανιστικές πράξεις).  Αυτομάτως στο μυαλό μου η ταινία μπορεί και να πλησιάζει το 3,5 με 4.

         Σας μπέρδεψα ε?? Κάπως έτσι αισθάνομαι και εγώ. Ένα είναι σίγουρο. Όταν ξεκίνησε η ταινία ήμουν έτοιμος να κοιμηθώ (άτιμο πρωινό ξύπνημα) αλλά μέχρι το τέλος είχα ξυπνήσει για τα καλά…..