Poulet aux prunes (ελληνιστί «Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα»)

Βαθμολογία: 3(μπορεί & 3,5)/5

Χμ! Καλησπέρα e-buddies! Μμμμμ, η αλήθεια είναι ότι είμαι εδώ περίπου ένα δεκάλεπτο…. δυσκολεύομαι λίγο με την ταινία… εμ….. μμμμ….. Α, ναι! Ναι ναι! Είναι ένας ασφαλής δρόμος! Λοιπόν! Εάν δεν σας αρέσει ο γαλλικός κινηματογράφος, μην μπείτε στον κόπο να την δείτε! (Ναι, αυτό μου πήρε ένα τέταρτο!). Θέλω να πω, εάν έχετε απορρίψει στο παρελθόν μερικά από τα σουρεαλιστικά αριστουργήματα του γαλλικού κινηματογράφου και μερικά από τα γαλλικού-ιδιόμορφου χιούμορ κορυφαία φιλμ, τότε σίγουρα δεν θα σας αρέσει το “Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα”, το οποίο μπορεί να κρατάει μικρές δόσεις από τα παραπάνω, δεν μας προσφέρει όμως κάτι ιδιαίτερο.

Εάν από την άλλη, σας αρέσει ο γαλλικός κινηματογράφος, δείτε την ταινία αλλά κρατήστε μικρό καλάθι. Δεν είναι κακή, αλλά να. Τα πολλά κεράσια χαρίστηκαν στην Αμελί (και αυτά που περίσσεψαν σε πιο πρόσφατες –εξίσου αξιόλογες- ταινίες) και έτσι τώρα, θα μείνετε με μια γλυκιά γεύση αλλά δεν θα χορτάσετε κιόλας!

Η ταινία διαδραματίζεται στην Τεχεράνη του 1958 και περιστρέφεται γύρω από έναν ταλαντούχο μουσικό, τον Νασέρ-Αλί, που όταν καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται να αντικαταστήσει το σπασμένο του βιολί, αποφασίζει να πεθάνει. Θα ακολουθήσει ένα οκταήμερο γεμάτο αναμνήσεις, σκέψεις και συναισθήματα, μέσα από το οποία θα μας παρουσιαστεί η ζωή του καλλιτέχνη και οι λόγοι που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση.

Σε γενικές γραμμές η ταινία δεν είναι κακή. Καλογυρισμένη, με πολύ προσεγμένα -κατά τη γνώμη μου- σκηνικά, γίνεται και ένα αφηγηματικό παιχνίδι, είναι και η ιστορία ενδιαφέρουσα αλλά. (Μπαίνει τελεία γιατί το αλλά είναι μεγάλο). Η αλήθεια είναι πώς κάπου το έχεις ξαναδεί, κάπου το έχεις ξανακούσει, κάπου (στα μισά) σηκώνεσαι και πας να φτιάξεις ποπ κορν δίχως να πατήσεις παύση. Αξιοσημείωτη βέβαια η ερμηνεία του Mathieu Amalric, όμως από το δίδυμο Vincent Paronnaud – Marjane Satrapi θα περίμενε κανείς κάτι περισσότερο. Και για να το πούμε απλά, καλή προσπάθεια, αλλά έχουμε δει και καλύτερες…